Do you kno

Frans Bauer heeft op aanraden van zijn KNO-arts Anthony Long zijn Ahoy-concerten op 7, 8, 9, 10, 11, 12, 14, 15, 16, 17, 19 en 20 december moeten afzeggen. "Anthony zag dat er een poliepje op mijn stemband zat en raadde me af de Ahoy-concerten te doen", zegt Frans. "Ik vertrouw blindelings op die vent. Goudeerlijk issie. Hij heeft vaker concerten van mij afgelast. Zonder hem zou ik misschien wel geen stem meer over hebben".

René Froger heeft dezelfde KNO-arts en kreeg afgelopen dagen een telefoontje van hem. "Hij zei dat hij mij op de radio had horen praten en hoorde dat er iets niet goed zat in m'n keel", aldus René. Na een consult van een kwartier werden met spoed alle Ahoy-concerten van René Froger afgelast (22, 23, 24, 26 december). "Ik wist nog van niks", zegt René, "maar toen ik met m'n receptje bij de apotheek kwam, wenste de assistente me veel sterkte en vroeg of ze het geld van haar Ahoy-kaartje terug kon krijgen".

Anthony Long begon als longarts, maar wist zich omhoog te werken tot KNO-arts. Daarnaast is zingen een liefhebberij van hem. Do you KNO is van hem en heeft ooit een dag in de tipparade gestaan. "Ik vind het heerlijk om een grote groep mensen te entertainen", zegt Anthony, "en door mijn kennis van keel, neus en oor weet ik wat mensen willen horen en hoe ik dat uit m'n keel krijg. Ik ben dan ook erg blij dat ik door omstandigheden de concerten van René en Frans kan overnemen. Dit wordt mijn doorbraak".

René en Frans zijn wel verbaasd dat hun KNO-arts de concerten op zich zal nemen, maar vertrouwen erop dat het goed zal gaan. "Als hij net zo goed kan zingen als diagnoses stellen, zit het wel goed", zegt René.

Links:
Anthony Long
Ahoy baalt

Poll-uitslag: mijn favoriete film is...

Bekijk trailer The Return of The King

I had a dream

Ik probeer zoveel mogelijk op de hoogte te blijven van wetenschappelijke nieuwtjes. Goede tijden, slechte tijden interesseert me niet zoveel, in dat soort soaps wordt het bestaande concept van het hedendaagse bestaan geconsumeerd. Ik ben veel meer geïnteresseerd in andere tijden. Daar bedoel ik niet dat tv-programma mee, maar andere tijden die aanbreken na het doen van een wetenschappelijke ontdekking of uitvinding. Ongeveer vijftien jaar geleden werd het computerbesturingssysteem DOS uitgevonden en kijk ons nu eens. De aarde is omhuld in een digitaal netwerk waarin alle kennis van de mensheid opgeslagen is en stroomt van de ene uithoek naar de andere. Je partner ontmoeten, bankzaken, contact met familie, vermiste huisdieren, muziek, televisie, apotheekrecepten, alles gebeurt via dit ongrijpbare netwerk.

Een wetenschappelijke uitvinding of ontdekking kan dus grote gevolgen hebben voor ons dagelijkse bestaan. In plaats van het nieuws te volgen, kun je ook het nieuws van morgen volgen, via ontwikkelingen op wetenschappelijk gebied.

De volgende uitvinding die will rock the world is de wakkerpil. Zulke pillen bestaan al maar zijn gebaseerd op cafeïne of drugs met nog twijfelachtiger reputatie. Je blijft dan even langer wakker, maar uiteindelijk moet je het bezuren en slaap je een gat in de dag.
Er wordt veel onderzoek verricht naar het slapen en waken. We schijnen wakker gehouden te worden door een bepaald stofje in onze hersens. Onze natuurlijke staat van zijn is de slaap. Als het stofje verdwijnt, vallen we in slaap. Insomnia (slapeloosheid) of narcolepsie (te pas en te onpas in slaap vallen) zijn ziektebeelden die duiden op verstoringen in het niveau van dat stofje.
We hebben slaap nodig, is algemeen de gedachte. Toch is het vreemd dat we maar liefst 8 uur per dag moeten slapen, om te herstellen van slechts 16 uur waken. Waarschijnlijk heeft slaap nog een andere, in onze tijd minder belangrijke, functie en dat is energiebesparing. In de oertijd hadden we aan 16 uur genoeg om te jagen, te verzamelen en te bevruchten. De nacht was vol gevaar en om wakker in je grotje te zitten had niet veel zin. Die tijd werd daarom maar slapend doorgebracht: bij uitstek risicomijdend gedrag en besparing van energie.

Er zijn al medicijnen uitgevonden, zoals Modafinil, die ons wakker kunnen houden zonder enig nadelig effect. Binnenkort wordt het waarschijnlijk mogelijk dagen achtereen wakker te blijven, zonder psychische ongemakken, met behulp van lichaamseigen stoffen. Dat lijkt misschien nog niet wereldschokkend. Maar als de slaap daarmee als nutteloos en tijdverspillend gezien gaat worden, is het einde zoek. Carrièremakers en CV-bouwers hebben een grote voorsprong als zij slaap uit hun leven bannen. 24-uurs winkels worden algemeen. Slapers worden als hopeloos ouderwets bestempeld, wie verslaapt er nou dertig jaar van z'n leven?

Ook de eeuwige slaap wordt aangepakt. Dit zal de wereld as we know it compleet veranderen. Ouder worden en uiteindelijk doodgaan wordt waarschijnlijk bestuurd door een genetisch programmaatje. Bij celdeling worden onze telomeren die aan de uiteinden van chromosomen zitten steeds korter. Daardoor verliezen we steeds meer erfelijke informatie waardoor ons lichaam, net als een bedrijf dat steeds meer gerund wordt door uitzendkrachten, uiteindelijk ten onder gaat (overigens blijkt het Vaal stormvogeltje telomeren te hebben die steeds langer worden). De mechanismen van het ouder worden met de dood als gevolg worden langzaam blootgelegd en binnen afzienbare tijd kunnen we medicijnen ontwikkelen die ons zo oud als Methusalem kunnen maken (969 jaar). Wat dat met de wereldbevolking zal doen is natuurlijk duidelijk. Deze medicijnen kunnen niet voor iedereen beschikbaar worden gesteld, wil de Aarde niet door overbevolking ten onder gaan. Door een slimme prijsstelling kunnen alleen de happy few er gebruik van maken. Wereldleiders en machthebbers behind the scene kunnen blijvend genieten van hun macht en met hun wijsheid, vergaard over de jaren, kunnen ze anderen onderwijzen of -drukken.

Misschien wordt de ontdekking van een dergelijk verjongingspil wel geheim gehouden. Degenen die er gebruik van maken mogen het dan natuurlijk niet aan de grote klok hangen. Misschien bestaat een dergelijke pil al. Ik verdenk Jimmie Carter ervan zich te hebben bezondigd aan deze bron van het eeuwige leven. Ik heb wel eens een dieet gehouden van olienootjes, maar naast maagzuur, vetpuisten en slechte adem heb ik geen verjonging kunnen constateren. Olienootbaron Carter moet dus de beschikking hebben over andere middelen om mij te doen verbazen over zijn constante uiterlijk over de jaren heen.

Wie weet wat er nog meer around the corner aan revolutionaire ontdekkingen ligt te wachten?

P.S. Excuse me voor het overdadig gebruik van Engelse uitdrukkingen.

Schijnheiligman

Balkenende schreef een open brief, aan Harry Mulisch gericht. Hij zei dat hij het jammer vond dat de intellectuelen zich zo weinig bemoeien met het publieke debat.

Afgelopen dagen speelde Harry Mulisch open kaart. Hij stemt op Partij voor de dieren. Ik vind het een zeer doordachte stemkeuze.

Overigens vind ik dat Balkenende zich gedraagt en praat alsof hij gisteravond voor Sinterklaas gespeeld heeft, maar vergeten is dat baard en mijter inmiddels afgezet zijn. "Je kunt weer normaal doen", wil ik 'm toefluisteren. Hij heeft zich de gebaartjes en maniertjes van een goedheiligman aangeleerd. Hij spéélt minister-president. Soms loop ik door de stad, met statige tred, en wuif goedmoedig om me heen. Het is fijn om even Balkenende te zijn.

Ik gun rechts Nederland Balkenende.

Even een dipje

Vandaag is het verkiezingsdag. Ik had gedacht dat het zou voelen als een nationale feestdag. Zoiets als Koninginnedag. In plaats daarvan voel ik me somber en triest. Ik voel me als Atlas, die de wereld op z'n schouders torst. Een ondraagbare last. Ik voel dat de problemen niet zijn te op te lossen. De leefomgeving van alle dieren op aarde zal vernietigd worden. Het zal plaats maken voor een kunstmatige omgeving die overal gecreëerd wordt, bedoeld om mensen tevreden te stellen.
Het was mijn bedoeling om rijk te worden om daarmee tijd over te houden om de aarde te redden. Nu rijk worden niet lukt, blijkt dat ik ook het redden van de aarde niet aan kan. Als ik word geconfronteerd met dierenleed en het kappen van oerwouden, zakt alle moed mij in de schoenen. Woede en verdriet verlammen me. Het liefst steek ik m'n kop in het zand. Vergeten! Vergeten! Gelukkig lukt dat en kan ik door met m'n vertrouwde leventje. Ik geef m'n geld aan Greenpeace en Wereld Natuur Fonds. Laat hen het maar oplossen.

Er is maar één uitweg. Ik herinner me het visioen van een indiaan die zag dat in het einde der tijden mensen in de rij zouden staan om hun hoofd af te hakken. Ik zie dat als een metafoor voor geboortebeperking op wereldschaal. Alleen een halvering van de mensheid kan nog enig soelaas bieden. Geen geboortebeperking zoals in China gebeurt. Dat werkt abortus en babymoord in de hand. Maar chemische sterilisatie in ruil voor een flinke som geld lijkt me wel wat. Ook een ziekte net zo dodelijk als aids en zo besmettelijk als griep zou een zegen voor de planeet zijn.

Dit klinkt gruwelijk, ik weet het. Toch is het de afschuwelijke waarheid. Zou er een opperwezen zijn die het biotoop van de aarde moest beheren, dan was het allang gebeurd. Mark Rutte zegt dat we de economie moeten stimuleren zodat we geld krijgen om te investeren in milieu. Dream on. We moeten niet investeren, we moeten ons terugtrekken. En ons schamen.

De smaak van muziek

Muziek is typisch menselijk. Bijna geen mens op aarde houdt er niet van en muziek speelt in de levens van de meesten een essentiële rol om emoties uit te drukken of te kanaliseren en wachttijden in liften te veraangenamen.

Muziek valt te beschouwen als een taal, waarin de noten woorden zijn en de melodie zinnen. Een universele taal die over de hele wereld begrepen wordt. Hoewel cultuur invloed uitoefent op de muziek die het voortbrengt, zal deze muziek toch door iedereen op aarde min of meer aangevoeld en gevolgd kunnen worden.

Maar hoe universeel is muziek als we voorbij de grenzen van onze planeet kijken? In hoeverre is muziek menselijk en in hoeverre is muziek een fundamentele natuurwet?

Wij worden muziek gewaar met behulp van onze hersenen. Onze hersens zijn in staat verbanden en patronen te ontdekken in allerlei zintuiglijke prikkels en om een of andere reden heeft de mens geluid uitgekozen als het ultieme medium om patronen te communiceren. Dat heeft ongetwijfeld met onze taal te maken. We gebruiken taal niet alleen om informatie over te dragen, maar ook emotie. Bekend is dat moeders over de hele wereld, ongeacht cultuur, met dezelfde brabbeltaal hun baby's tot opgroeien aansporen. Deze brabbeltaal bevat weinig tot geen woordelijke informatie, maar draagt wel een emotionele lading. Deze lading wordt overgebracht door de brabbels te variëren in toonhoogten, melodie dus.

Een zinvol patroon (melodie) is nog iets anders dan alleen maar een patroon. Niemand schrijft zomaar een nummer-één hit. Een melodie moet iets 'doen', wil het door ons als mooi of prachtig ervaren worden. Wat er precies gebeurt, laat ik graag aan muziekfilosofen over, maar in ieder geval wordt in een melodie spanning opgebouwd waarna die spanning wordt bevrijd. Er wordt teruggekeerd naar het beginpunt, maar er is in de tussentijd wel iets gebeurd. Een lied begint en eindigt vaak met dezelfde noot. Vergelijk het met een rollercoaster, waarbij in plaats van de zwaartekracht, onze drang naar symmetrie en neiging om patronen te ontdekken de drijvende kracht is.

Mochten er buitenaardse wezens bestaan, dan is de kans groot dat ook zij een drang hebben tot het ontdekken van patronen. Patronen waarnemen is zo ongeveer de definitie van intelligentie. Het ontdekken van patronen maakt anticiperen op invloeden uit de omgeving mogelijk en is daarom ongetwijfeld een universele overlevingsstrategie. Dat maakt de kans dat muziek universeel is in ieder geval groter. Maar misschien hebben deze wezens niet geluid maar beeld uitgekozen voor het appreciëren van patronen.

Bewegende fractals kunnen ons een glimp geven hoe deze wezens genieten van hun beeldenmelodieën, zoals wij genieten van onze tonenmelodieën.

Links:
Music philosophy (Wikipedia)
Fractal-recursions

Schaduw schepping

Op zoek naar buitenaards leven wordt een belangrijke planeet vergeten: Aarde zelf. Mocht leven vaker ontstaan in het heelal, dan is de kans aanwezig dat het leven op Aarde ook vaker dan één keer is ontstaan. Misschien bestaat er een schepping naast de schepping en leven er soorten op deze planeet die niet voortkomen uit dezelfde levensboom als waar wij, dieren, planten en schimmels uit zijn ontstaan.

Een manier om de jacht op deze buitenissige levensvormen, mochten ze bestaan, te openen is door DNA analyse. DNA is namelijk een woordenboek, met woorden die bestaan uit slechts vier letters: adenine, thymine, cytosine en guanine. Deze vier letters zijn willekeurig gekozen en vervangbaar. In een laboratorium kan adenine bijvoorbeeld vervangen worden door cytosine en cytosine door adenine, zonder dat de informatie in het DNA hierdoor verandert. Er moest tijdens het ontstaan van het leven een willekeurige keuze gemaakt worden en deze keuze ligt sindsdien opgeslagen in het DNA van alle levensvormen.

Mocht het leven op een ander tijdstip nog eens zijn ontstaan, dan ligt het voor de hand dat er op dat moment een ándere willekeurige keuze gemaakt werd en dit verschil in keuze moet zijn terug te vinden zijn in het DNA van levensvormen die daaruit zijn ontstaan.

Tot nu toe blijken alle levensvormen zich te houden aan de taalkeuze van destijds. One big happy family dus.

Zomaar een dag

Het is 4 uur 's nachts en de slaap kan mij niet vatten. M'n zenuwstelsel is overgevoelig. Zelfs een onschuldig kopje thee is voldoende om m'n lichaam in de alarmfase te brengen en voorlopig te houden. Dat is al meer dan het anti-terrorisme foldertje van de overheid bij mij teweeg heeft gebracht.

Speaking of... vanmiddag heb ik een groot deel lopend door Haarlem doorgebracht. Eerst met de bus van Noordwijkerhout naar Haarlem, vanwege een halfjaarlijks tandartsbezoek. Ik heb nog steeds mijn tandarts in Haarlem, omdat hij al jaren geen gaatjes in mijn gebit weet te ontdekken en dat mag best beloond worden. Maar dit keer kreeg ik een andere tandarts, een jong broekie. Ik vermoed zijn zoon of schoonzoon. En prompt wist hij twee gaatjes in mijn gebit aan te wijzen. Het begon al raar. Hij vroeg: "Hoe is het met uw droge mond?" Ik testte mijn mondholte met mijn tong en voelde al nattigheid. Hij verwarde mij met een andere cliënt. Ik kon gaan liggen. Mijn hoofd vond geen steun. Hij trok de hoofdsteun een eindje eruit, nog 'ns en nog 'ns en nog een keertje en pas na vijf keer lag ik comfortabel. En toen ontdekte hij de gaatjes. "Een kwestie van niet flossen", zei hij. Dat kan kloppen. Hij liet meteen het w-woord vallen: wortelkanaalbehandeling. Ongeloofwaardig. Het leek mij een kwestie van vullen. Uiteindelijk kwam hij tot dezelfde slotsom maar inmiddels had ik al niet meer zo'n prettig gevoel. Vervolgens bleken mijn gegevens nog steeds zoek te zijn en pas na opgave van geboortedatum en naam kwam er iets tevoorschijn. Toen bleek dat er nog facturen van mij openstonden bij Fa-Med.

Inderdaad is mijn administratie een puinhoop geworden sinds de Rabobank besloten heeft om mijn rekening te blokkeren op automatische incasso's. Die kwestie loopt al langer dan een jaar. De Rabobank had verwarrende brieven gestuurd betreffende mijn krediet. Die brieven waren in tegenstrijd met hun algemene voorwaarden en omdat ik me hield aan hun brieven bleek ik me daarmee dus niet aan hun algemene voorwaarden te houden. Ondanks mijn roep om de onredelijkheid van hun handelen in te zien, blijkt de Rabobank niet bepaald coöperative te zijn.

In ieder geval diende ik contant te betalen bij de tandarts. Dit omdat Fa-Med geen nieuwe facturen meer accepteert wanneer er eenmaal een achterstand in betaling is geconstateerd. Daarmee schuift Fa-Med alle verantwoordelijk door naar de tandarts. Maar ondertussen rekent Fa-Med belachelijk hoge incassokosten en rente op achterstallige facturen, waardoor het bedrag van een factuur zo ongeveer wordt verdubbeld. Onterecht, omdat zij de administratieve last doorschuift naar de specialist die wel wat beters te doen heeft. Ik vind overigens dat facturen in de zorgsfeer niet op zo'n agressieve manier geïncasseerd dienen te worden. Daarbij komt nog dat cliënten niet zelf gekozen hebben voor deze omslachtige manier van administreren. De cliënt krijgt na een bezoek aan de tandarts een factuur van de factormaatschappij, die hij dan weer kan declareren bij zijn zorgverzekeraar, in plaats dat de factuur direct naar de zorgverzekeraar gaat zoals dat bijvoorbeeld bij een bezoek aan de huisarts wel gebeurt. Volgens mij is deze regeling in gang gezet door Balkenende I of II. Ik durf er m'n hand voor in het vuur te steken (nu ik nog goed verzekerd ben geen probleem) dat een groot deel van de cliënten regelmatig vergeet de facturen te declareren en dus zelf voor de kosten opdraaien. Zeker oude mensen en mensen met een lage opleiding. Goed geregeld.

Ondertussen renden de tandarts en de assistente van en naar de balie met alle gegevens en hoorde ik dat Fa-Med hun administratie behoorlijk onder druk zet. Op de site van Fa-Med lees ik: marktleider in Medical Factoring (klinkt altijd lekker in het Engels) en: meer tijd voor uw patiënten...
Overigens opende de assistente deuren en bladerde zij door agenda's en dossiers met haar hygiënische handschoentjes aan. Een veilig idee.

Voor de 10 minuten behandeling werd 45 euro in rekening gebracht. Dat is dus een uurtarief van 270 euro. Er was geen pinautomaat aanwezig, ondanks dat het toch wel vaker zal voorkomen dat cliënten contant en flink moeten betalen. Voor het vullen van mijn gaatjes diende een nieuwe afspraak gemaakt te worden. Die heb ik gemaakt, maar weer bij mijn oude vertrouwde tandarts. De assistente vertelde me dat hij al 70 jaar is en het alleen nog voor zijn plezier doet. Kijk, dat vind ik nou een prettig idee. Misschien, als ik niets vertel over de vorige diagnose, kijkt hij dit keer opnieuw over de gaatjes heen. Tot het zover is, aanstaande dinsdag is het gepland, ga ik ijverig flossen.

Na m'n redelijk nutteloze bezoek aan de tandarts liep ik een uitgestippelde route langs mijn drie banken: Postbank, ING-bank, Rabobank. Waarom ik drie banken heb mag joost weten, maar het is toch wel lekker als een pasje een keer "niet geeft". Maar vanmiddag vond ik het even een nadeel. Ik moest de banken af om me te identificeren als een staatsvriendelijk persoon. Door iedereen met een rekeningnummer zich met paspoort en handtekening te laten identificeren bij de bank, is het vast gauw gedaan met dat terrorisme. De procedure bij Postbank en ING verliep snel en vlekkeloos. Bij de Rabobank werd ik verzocht plaats te nemen op een wachtbankje. "Naast die andere terroristen?". vroeg ik meesmuilend. Na lang wachten kwam er een consulente naar me toe, die me geen hand gaf en me meenam naar een bureautje met computer. Daar vertelde ze dat ik voor niets was gekomen, want de gegevens waren al goed geregistreerd. Ik complimenteerde de Rabobank en vertelde dat zij de enige bank waren die hun zaakjes blijkbaar op orde hadden (liet mijn blokkade op m'n rekening even in het midden). Bij het verlaten greep ik haar hand en schudde het vriendelijk.

Ik vond het een volkomen verloren dag. Ik denk erover om een en ander wat efficiënter te maken, bijvoorbeeld door geen tandarts in Haarlem, maar gewoon hier om de hoek in Noordwijkerhout te nemen. Maar nu hoorde ik dat die tandarts toch gewoon kosten in rekening bracht toen een vrouw binnen 48 uur een afspraak afzegde vanwege het sterven van haar man. De tandarts hanteert namelijk een afzegtermijn van 72 uur... bij zo'n tandarts wil ik niet liggen.

Leidt expansie tot nieuwe oerknal?

Ik loop de laatste dagen met een theorie rond. Het koppelt de uitdijing van het heelal en de potentie van het valse vacuüm met elkaar.

Vals vacuüm is de benaming voor het feit dat een vacuüm leeg lijkt, maar in werkelijkheid vele deeltjes bevat die uit het niets ontstaan en weer vergaan. Dit gebeurt continu op elke plek in de ruimte, dus ook in de ruimte tussen je oog en de monitor voor je. De afstand tussen de deeltjes is nooit groot genoeg om te kunnen ontsnappen aan elkaar, waardoor annihilatie, vernietiging, steeds onvermijdelijk is en er uiteindelijk dus niets overblijft. Maar in potentie is elke kubieke centimeter, waar ook in het heelal, barstensvol energie en deeltjes.

Het wordt langzamerhand duidelijk dat het heelal met toenemende snelheid aan het uitdijen is. Als je die gedachte tot je laat doordringen, kan je niet anders dan volkomen perplex staan. Over miljarden en miljarden jaren zal de uitdijingssnelheid ongelooflijk groot zijn. Een denkbeeldig speldenpuntje zal binnen een seconde uitdijen tot een bol van vele lichtjaren groot. De uitdijingssnelheid zal steeds maar blijven toenemen en het oneindige benaderen (de ruimte is namelijk niet gebonden aan een maximum snelheid, namelijk de lichtsnelheid, die geldt alleen voor materiedeeltjes). Naar mijn idee moet er uiteindelijk en onvermijdelijk een moment komen waarin het valse vacuüm uiteengereten wordt, namelijk als de deeltjes in het valse vacuüm elkaar weer willen vernietigen, maar de kans niet krijgen omdat de ruimte tussen hen inmiddels al te groot geworden is. Met andere woorden, de uitdijingssnelheid van het heelal op subatomair niveau overtreft op dat moment de ontsnappingssnelheid van de deeltjes in dit valse vacuüm.

Een extreem explosieve geboorte van energie en materie zal dan het gevolg zijn: een nieuwe oerknal. Niet één oerknal, elk stukje ruimte van een op dat moment ongelooflijk groot universum zal een nieuwe oerknal voortbrengen en daarmee een nieuw universum.

Misschien geeft het een verklaring voor de inflatie die in het begin van ons heelal plaatsvond. Het heelal is toen in een fractie van een seconde van subatomaire grootte naar de grootte van een grapefruit gegaan. Fluctuaties, die altijd optreden in een vals vacuüm, zijn toen triljarden keer triljarden vergroot en uit deze minieme fluctuaties zijn uiteindelijk alle sterrenstelsels ontstaan. Misschien vloeide de inflatie, die nu nog niet begrepen wordt, voort uit een extreem expanderend, al lang overleden, moeder-universum.

Poll-uitslag: mijn jeugdliefde was...

Een momentje over tijd

Ik kan me een BBC documentaire serie herinneren, getiteld Heretic waarin omstreden wetenschappers aan het woord kwamen. Zij werden verstoten of in ieder geval met een scheef oog bekeken door collega's, omdat zij er ideeën of theorieën op nahielden die niet strookten met de algemeen aanvaarde beschrijving van de werkelijkheid. Ik heb die serie nog ergens op video staan. Het wordt tijd om die video's eens te digitaliseren. Op internet kan ik niks terugvinden over deze serie.

Eén van de onderzoekers had een opstelling gemaakt waarmee het volgens zijn zeggen mogelijk was om terug in de tijd te gaan. Die opstelling bestond uit een radiozender en een radio-ontvanger. In bepaalde omstandigheden bleek het volgens zijn zeggen mogelijk om een signaal te ontvangen nog voordat het was uitgezonden. Het ging maar om milliseconden, maar het toonde aan dat verleden, heden en toekomst misschien minder rechtlijnig is dan wij aannemen.

Een ander onderzoek dat ik herinner, dat overigens niets met Heretic te maken heeft, is dat waarbij de respons van de hersens van een proefpersoon werd gemeten op getoonde foto's. Er werden bijvoorbeeld afwisselend prettige plaatjes (blauwe lucht met witte wolkjes) en nare plaatjes (Rita Verdonk) getoond, in een volkomen willekeurige volgorde. Gemeten werd hoe lang het duurde voor er een respons optrad. Uit het onderzoek kwam naar voren dat er ook vóór het nare plaatje al een voorbereidende respons optrad, alsof de proefpersoon zich schrap zette voor wat er ging komen. Terwijl niet viel te voorspellen wanneer het nare plaatje zou komen.

Ik denk dat dit effect iets te maken heeft met het effect dat de afvallige wetenschapper op het spoor was. Maar hoe en waarom?

Op subatomaire schaal is al langer bekend dat daar tijd niet dezelfde rol speelt als op menselijke schaal. Als we een film in omgekeerde richting afdraaien is het altijd duidelijk dat de tijd omgekeerd is: sigarettenrook wordt teruggezogen in de sigaret, appels vallen in de boom, Rita Verdonk verwelkomt asielzoekers op Schiphol. Maar van een film op subatomaire schaal kunnen we onmogelijk zeggen of die in de 'goede' of 'verkeerde' richting draait. Een neutron splitst zich in een proton en een elektron omdat een foton op hem botst, of omgekeerd: een proton en een elektron versmelten en er wordt een foton losgelaten. Beide scenario's snijden hout.

Het heeft te maken met entropie, chaos. In een systeem neemt de chaos altijd toe en daarmee kunnen we de richting van de tijd vaststellen. Op subatomaire schaal is het systeem te klein om relaties tussen deeltjes en daarmee dus chaos en tijdrichting te kunnen vaststellen.

Misschien kunnen er op subatomaire schaal bruggetjes geslagen worden tussen het heden en andere tijdstippen in verleden of toekomst.

Tijdreizen levert paradoxen op (als ik terugga in het verleden kan ik voorkomen dat mijn ouders elkaar ontmoeten) en dat is een van de redenen waarom zulke theorieën met argusogen worden bekeken. Het bestaan van parallelle universa zou een antwoord op dergelijke paradoxen kunnen zijn. Mijn ouders ontmoetten elkaar niet in universum A, maar ik ben ontstaan in universum B waar ze elkaar wel ontmoetten. De grens tussen ons universum en een oneindig aantal parallelle universa die vlak naast het onze liggen, verwatert op subatomaire schaal, waar het begrip waarschijnlijkheid belangrijker wordt dan het begrip deeltje. Elke waarschijnlijkheid wordt gerepresenteerd door een parallel universum. Beter gezegd bestaan er geen afgezonderde parallelle universa, maar is er één multiversum, waar doorheen wij ons verplaatsen door het maken van keuzes.

Link: Paracetamol

De dood

Op een hoge rots, dicht waar mijn huisje staat, woont de dood. Hij laat zich slechts zien bij slecht weer, als het dondert en weerlicht. De dood is gemakkelijk te herkennen. Hij draagt geen kleren, geen huid en geen vlees. De wind blaast door hem heen als door een verdorde struik. Hij is altijd alleen en staat daar met een brede grijns op de hoogste punt van de rots. Hij kijkt uit over de vlakte beneden, waar ook mijn huisje staat. Als het hard waait, hoor je zijn botten rammelen.
Ik vertel het als ik bezoek heb, maar dat kan ik beter laten. Ze geloven me niet en ik zie ze nooit meer terug. Voor de meesten is het een onaangenaam idee dat de dood hen begluurt. Mij kan het niet schelen. Het geeft me een veilig gevoel. De grote open vlakte rond mijn huisje wordt altijd in de gaten gehouden.
Ik kan niet zien waar de dood precies naar kijkt. Zijn grote open ooggaten lijken alle richtingen op te zien. Toch meen ik dat het vooral de omgeving van mijn huisje is dat zijn belangstelling heeft. Dat is niet zo vreemd, mijn huisje is het enige opvallende object in de wijde omtrek.

De laatste tijd zie ik de dood vaak, het is steeds ruw weer. Het liefst ben ik dan binnen. Zittend voor het raampje naast de deur zie ik bij elke bliksemflits het witte skelet oplichten. Het steekt scherp af tegen de achtergrond van de donkere rotsen.
Ook vanavond buldert de storm langs mijn huisje. De regen spoelt de stof van mijn raampje en geeft mij langzaam het vertrouwde uitzicht op de rots terug. Toch zie ik dit keer niets staan daarboven. Om het laatste stof met de hand weg te vegen doe ik het raampje open. Maar een rukwind trekt het raam uit mijn handen en slaat het kapot. In de donderklap die volgt, licht het skelet van de dood op, maar dit keer vlakbij mijn raam. Zijn blik gaat me door merg en been. Die grijns heb ik vaak genoeg gezien, maar plotseling begrijp ik zijn betekenis. Zijn bottige vingers grijpen mijn arm en trekken me door het raam naar buiten. Als bevroren voel ik hoe hij zijn handen naar mijn nek brengt en mijn hoofd als een bloemknop afbreekt. Ik zie mijn lichaam op de grond vallen en voel hoe mijn hoofd door de dood wordt meegenomen de lucht in, naar boven, naar de zwarte rotsen. Terwijl langzaam het leven uit mij wegtrekt, zie ik nog slechts vaag het binnenste van de woning van mijn gastheer. Met afgrijzen wordt mijn hoofd bijgezet bij de verschrikkelijkste verzameling die ik mij maar kan indenken, mocht ik nog in leven zijn.

Perception of beauty

Reageerbuis orakel

Vraag het de computer! Zit je met een prangende vraag, stel die dan nu. De computer geeft antwoord. Let wel op: de computer kan alleen met JA of NEE antwoorden.

Concentreer je op de vraag, zorg dat de luidsprekers aan staan en klik dan op de knop Antwoord.

Succes!

ANTWOORD

Bejaarden vinden SM eng

Het is proefondervindelijk vast komen te staan: bejaarden vinden SM eng. Deze opmerkelijke uitkomst zorgde voor verbazing bij de directie van een bejaardentehuis en een kunstenares. Ook ik stond perplex, maar het blijkt toch echt waar te zijn.
Klik op het plaatje voor de naakte feiten.

Balkenende: "Doodstraf hoort eigenlijk niet"

Premier Balkenende vindt dat met het doodvonnis voor Saddam Hussein "recht wordt gedaan voor datgene dat hij heeft gedaan". Hij noemt het "terecht dat zo'n zwaar oordeel is gegeven over dit schrikbewind en deze dictator".

Balkenende voegt er wel aan toe dat Nederland tegen de doodstraf is en dat die "eigenlijk niet hoort". Volgens hem moet het vervolg van het proces daarom worden afgewacht.

Lekker signaal geeft Balkenende weer eens af. De doodstraf hoort "eigenlijk" niet. Over hellend vlak gesproken, en het creëren van zekerheden/onzekerheden...

Prettig idee, voor al die mensen in Amerika en andere landen, schuldig en onschuldig, die hun doodstraf afwachten, dat een premier van een land "eigenlijk" tegen de doodstraf is.

Balkenende is niet alleen voor de stropdas, maar eigenlijk ook voor de strop...

Update: Alexander Pechtold over Balkenende

"Het is schandalig dat hij die strafmaat verdedigt. Ik schaam me diep dat hij mijn premier is. Ik ben bang dat hij diep van binnen denkt, het zijn maar Islamieten, die blijven toch anders, dus het moet daar maar kunnen. Volgens mij denkt hij dat echt. En het is ook niet de eerste keer, dat hij ons land te schande maakt; Ik denk bijvoorbeeld terug aan het incident in Indonesië (Balkenende sprak zich hier impliciet uit tegen het homohuwelijk, red.), dan denk ik, ja deze man, met dit geklungel, vertegenwoordigt toch ook mij? Op zulke momenten verwacht ik gewoon een antwoord dat past bij onze beschaving. In die leiderschapskwaliteiten schiet hij schromelijk tekort. Ik vind het echt een blamage dat hij zegt dat de doodstraf een passende straf is, ik kan het niet anders zeggen. Je kunt niet vanuit het Westen, waar wij de Amerikanen scherp proberen te houden, en waar Amnesty International al jaren aan het vechten is tegen de doodstraf, met zoiets naar buiten komen. En als hij nou overvallen zou zijn door zo’n vraag, maar nee, de AIVD heeft meer dan zes maanden aan zo’n antwoord kunnen werken, en dan toch zo’n uitglijder. Dan denk ik, hoe kun je dat nou doen?"

Bron: De jonge Journalist

Tony Rawstein

Niemand is zo'n miskend genie als Tony Rawstein. Hij groeide op als schuchtere jongen in Manhattan, zoon in een rijk, welvarend en intellectueel gezin, maakte zijn school niet af en liep van huis weg. Hij leerde goochelen en jongleren van een zwerver met koudvuur die, voordat z'n ledematen het begaven, z'n vak wilde overdragen aan de eerste de beste idioot die voorbij kwam. Met het geleerde kunstje kon Rawstein geld verdienen en kwam hij in aanraking met de entertainmentindustrie.

Uiteindelijk belandde Rawstein in de hoogste kringen van de popcultuur die toen, jaren 60, tot bloei kwam en bleek hij over ongekende tekstuele talenten te beschikken. Zijn streetwise taalgebruik, in combinatie met zijn intellectuele achtergrond, leverde pakkende lyrics op van onnavolgbare klasse die werden gebruikt door The Rolling Stones, Pink Floyd en Frank Zappa. Hij stond erop dat zijn naam niet vermeld zou worden in de credits van de songs omdat hij vreesde dat dit een writer's block zou initiëren, iets waar hij zijn hele leven voor op de vlucht was.

Nadat hij diverse bands en artiesten tot wereldfaam had gebracht, raakte hij aan lager wal toen hun repertoire groot genoeg was en ze hem niet meer nodig hadden. Ander werk krijgen was onmogelijk, omdat zijn C.V., hoewel indrukwekkend, volkomen ongeloofwaardig overkwam.

Rawstein vluchtte naar West-Europa, waar hij in Nederland terechtkwam, de taal leerde en als tekstschrijver voor een reclamebureau ging werken. Zijn bekendste werk, "Leve de man van de SRV, van je hieperdepiep hoeree" bezorgde het levensmiddelenconcern gedurende jaren een ongekend sterke marktpositie.

Tegenwoordig leeft Rawstein een onproductief en teruggetrokken bestaan in Capelle a/d IJssel. Hij lijdt aan depressies en waanideeën. Hij schrijft slechts af en toe nog speeches voor prominenten waaronder minister-president Jan-Peter Balkenende. "Het gaat weer goed met Nederland", is een van zijn laatste teksten, waaruit blijkt dat hij zijn grip op de realiteit definitief verloren heeft.

Stemwijzer

Daarnet de Stemwijzer gedaan. Hier de 30 stellingen en mijn antwoorden (een plusje geeft aan als ik extra gewicht aan die stelling heb toegekend), daarna de uitslag. Het advies is op Partij van de dieren te stemmen. Ik vond het spotje van die kippen die machinaal en bruut naar de slachterij gebracht worden, met een voice-over van Kees van Kooten, inderdaad heel overtuigend. Toch ben ik bang dat ik dit keer strategisch ga stemmen. Het is lang geleden dat ik PvdA gestemd heb...

Debat gezien

Gisteravond was het debat tussen Bos en Balkenende. Wat me opviel was dat de woorden samen, met elkaar al door Wouter Bos in zijn introductiespeech werd uitgemolken. Daarmee haalde hij de wind uit de zeilen van Balkenende die in zijn introductiespeech al improviserend de woorden van Bos probeerde niet te herhalen, zo leek het.

Bos scoorde twee keer. Hij verweet Balkenende het over onzekerheid en hellend vlak te hebben zodra het ging over maatregelen die rijken zouden treffen (hypotheekrenteaftrek en belasting op AOW/pensioen), terwijl maatregelen die armen treffen (huurverhoging, bezuiniging op zorg) blijkbaar geen onzekerheid zouden geven. Ook scoorde hij toen hij Balkenende vroeg: "Noem me drie punten waarmee u alleen de rijken heeft getroffen, noem me er dan twee, oké noem me er één", waarop Balkenende geen antwoord kon geven. Vreemd, want deze vraag was eerder door Bos aan Balkenende gesteld. Hier had Balkenende zich dus op kunnen voorbereiden.

Na afloop van het debat vonden wij Bos de sterkste. Het RTL-4 panel, bestaande uit Andrée van Es (voorheen PSP), Arendo Joustra (hoofdredacteur opinieweekblad Elsevier) en Henkjan Smit (jurylid Idols) vond Balkenende de winnaar. Joustra zei zelfs dat Bos onderuit gegaan was. Hadden wij iets gemist? Gelukkig bleek uit het TNS NIPO onderzoek dat het drietal geen representatieve steekproef was. Bos had gewonnen. 19% van de SP'ers zou zelfs van plan zijn PvdA te gaan stemmen.

Zo zie je maar hoe je door je eigen vooroordelen een debat kunt beoordelen. Aan vooroordelen bij Elsevier geen gebrek. Ik was ooit per ongeluk geabonneerd geraakt op dat blad. De artikelen die daar in staan nemen duidelijk een rechts standpunt in, maar worden door redactionele filters nog enigszins gedempt. De ingezonden brieven getuigen echter van ultrarechtse tendensen. Blijkbaar schaamt het blad zich niet voor dit lezerspubliek. Ik ben in ieder geval blij dat ik niet bij die club hoor.

Debat

Vanavond het televisiedebat tussen Wouter Bos en Jan-Peter Balkenende op RTL 4. Wat zal winnen, de granieten grijns van Balkenende of de part-time Robin Hood van Woud 'n Bos?

De tactiek van Balkenende is duidelijk: positivisme. Dat is wat de mensen nodig hebben na het tranendal van de afgelopen jaren. Nu het weer wat beter gaat met de economie mogen we weer blij zijn met elkaar en met Nederland.

Let bij Balkenende vanavond op de volgende woorden: samen, met elkaar. Typisch socialistische woorden, dus eigenlijk gek dat een rechts van het midden partij dat gebruikt. Het zijn woorden die al vaker door propagandisten zijn gebruikt. Join the club, we gaan er samen voor, we doen het met elkaar. Het zijn holle frasen, maar geeft je toch het gevoel van saamhorigheid en het gevoel dat jouw inbreng en mening gewaardeerd wordt. IJzersterke tactiek dus, zeker in deze tijd waar de samenleving verdeeld is geraakt. Ook al geldt dat samen niet voor de uitgeprocedeerde asielzoeker.

Ook zinspeelt Balkenende op nationalistische gevoelens. We mogen weer trots zijn op Nederland. Hoewel er veel is waarvoor we ons terecht mogen schamen, dankzij bijvoorbeeld Rita Verdonks acties, willen we maar al te graag vergeten. Liever trots en vergeetachtig dan de deuk in ons imago voelen en er iets aan doen.

Ik ben benieuwd waar Wouter Bos mee komt, om de gemakkelijk op te wekken sentimenten bij de kijker om te buigen. Jan-Peter speelt op ons gevoel, Wouter probeert ons verstandelijk te overtuigen. Ik ben bang dat mensen vooral met hun onderbuik gaan stemmen.

Zodra politici doorkrijgen dat je kiezers kunt manipuleren door op hun gevoel te spelen, is het einde van de democratie in zicht. Goed dat er een stemwijzer is die de kiezer dwingt even na te denken om een keuze te maken. 't Zal niet veel helpen. Als de verkregen stemsuggestie niet overeenstemt met de onderbuik, zal de stemwijzer wel niet kloppen.

Ik verheug me op vanavond. Ik heb m'n politieke keuze al gemaakt, maar ik ben erg benieuwd welke tactieken Bos en Balkenende gaan inzetten om hun kiezers te overtuigen. Ook ben ik benieuwd hoe Frits Wester, berucht om zijn rechtse standpunten, het geheel neutraal weet te omlijsten...

Open brief aan de tandenborstel-ontwerper

Befte tandenborftel-ontwerper,

Ik heb enige tijd geleden zo'n moderne flexibele tandenborftel aangeschaft. In het pootje van de borftel zit dan zo'n kreukelzone waardoor het pootje in z'n geheel flexibeler wordt dan zonder zo'n zone. Leuk bedacht. Fjappoo!

Maar inmiddelf mif ik een groot deel van mijn voortanden.

Bij het poetfen botf ik fteedf met die kreukelzone tegen mijn voortanden, wanneer ik mijn verstandfkiezen of tong poetf. Ik probeer angftvallig mijn voortanden te beschermen door mijn bovenlip over de voortanden te krullen, maar fomf let ik even niet op en KNAL! daar gaat weer een ftuk tand.

Ik neem aan dat de borftel in windtunnelf geteft if en ook qua kleur helemaal aanfluit op wat de confument wil. Toch wil ik u vragen onderftaande foto te beftuderen. De afftand van de borftel tot de kreukelzone zou op z'n minft de afstand tuffen de verftandfkiezen en voortanden behoren te zijn.

Ondertuffen denkt iedereen dat ik bierflefjef met m'n voortanden open en word daarmee vaak laftiggevallen in de kroeg en op feeftjef.

Omdat gewone tandenborftelf niet meer te vinden zijn in fupermarkt of drogifterij, ben ik ten einde raad.

Hopelijk keert u terug op uw schreden en omhelft u het oude, degelijke ontwerp van deftijds weer alf een ludiek, retro, vintage model.

Dank u wel.

Janusliedjes

Ik wil liedjes verzamelen, die ergens in het lied radicaal veranderen van structuur, ritme en/of melodie. Ik weet dat ze bestaan, dus ze kunnen verzameld worden. Ik noem ze voor het gemak janusliedjes (naar de Romeinse god met twee gezichten).

Ik heb al:

Wings - Band on the run (lengte: 5:14, breekpunt op 2:15).

Nog in onderzoek:
Rod Stewart - Sailing (op het einde)
Een of ander nummer van Michael Jackson

Wie heeft er al bijdragen?

Rikkie & Slingertje

Met 29% van de stemmen is Rikkie & Slingertje de winnaar van de op dit weblog geplaatste poll "Mijn favoriete jeugdprogramma".

Rikkie & Slingertje is een poppenspel dat al langere tijd opgevoerd werd voor het op tv kwam. De Avro zond de eerste aflevering uit op 18 juni 1966, de laatste op 15 september 1973. Jarenlang worden de afleveringen vertoond op zaterdagmiddag, voor Stuif-es-in. In de poppen bevonden zich de handen van het echtpaar Maaike en Rien Baartmans. Maaike deed de stem van Rikkie en Rien die van Slingertje, het brutale aapje.

Rikkie & Slingertje werd opgevoerd in poppentheater Merlijn en dat bevindt zich in Haarlem, volgens mij de Warmoesstraat, vlakbij de Grote of St. Bavokerk.

Rikkie & Slingertje zijn waarschijnlijk aan hun eigen succes ten onder gegaan. Maaike en Rien gingen uit elkaar en daarna probeerde Slingertje het in z'n eentje. Na vier afleveringen besefte Slingertje dat het zonder Rikkie maar behelpen was en stopte de serie.

Link: Rikkie & Slingertje tune

Halloween nevel

Spooky, scary... deze nevel is niet gephotoshopt maar bestaat echt. Het is niet moeilijk hier een spookachtige verschijning in te zien die mensen achtervolgt. Het is de SH2-136 nevel, voor wie het wat zegt. Het is een plek waar sterren en planeten worden geboren. De wezens die daar leven, slapen vast met het licht aan 's nachts...

Link: Nasa.gov