2010 - the year we make contact

Over een paar dagen is 2010 realiteit. Het jaartal dat science-fictionschrijvers deed watertanden, zoals Arthur C. Clarke deed boven zijn boek 2010, the year we make contact. 2010 wordt deel van ons saaie dagelijkse bestaan. Maar zo saai hoeft het niet te worden, want de kans dat we werkelijk contact maken met een buitenaardse intelligentie, is nog nooit zo groot geweest.

In de afgelopen jaren ontstond een georganiseerde zoektocht naar buitenaardse intelligentie, genaamd SETI, the Search for Extra-Terrestrial Intelligence. Signalen uit het heelal werden opgepikt door radiotelescopen en door SETI doorzocht op de aanwezigheid van een intelligente boodschap. Deze immense speurtocht kwam in een stroomversnelling toen de processortijd van vele computers dankzij internet gebundeld kon worden, via de software van SETI@Home.

De jacht op groene mannetjes is dankzij SETI@Home in ieders bereik gekomen. Met die verantwoordelijkheid moet je kunnen omgaan. Begin december 2009 werd een schooldirecteur uit Arizona ontslagen omdat hij 5000 computers in het schoolnetwerk gebruikte voor dit SETI-project. Als hij HET signaal had ontdekt, was hij een held geweest, maar nu is hij een idioot die oneervol werd ontslagen.

Dan is er nog de Kepler telescoop, die continu een interessante plek aan de hemel begluurt. Daar staan vele sterren te schitteren met waarschijnlijk aarde-achtige planeten eromheen. De atmosfeer van deze planeten kan geanalyseerd worden op de aanwezigheid van bijvoorbeeld zuurstof. Planeten met de grootste kans op leven kunnen afgeluisterd worden.

Carl Sagan maakte al in 1986 Contact, tenminste, het boek met die titel. Een beschaving die ver op ons vooruit liep, stuurde ons een handleiding voor de bouw van een tijdmachine. Daarmee werd Jodi Foster uit het heden weggeplukt en naar een andere tijddimensie weggebonjourd.

2010... ik kan niet wachten!

Disney's Mars & Beyond

Part 1

Kepler

Kepler is vannacht gelanceerd. Niet zijn lijk, maar een naar hem vernoemde ruimtesonde. De sonde gaat, eindelijk is het zover, op zoek naar planeten zoals de aarde.

De sonde zal 3,5 jaar staren naar een bepaald gebied aan de hemel, dat zeer rijk is aan zon-achtige sterren. Er zijn inmiddels al zo'n 350 planeten ontdekt rond andere sterren, dus niets nieuws onder onze zon, maar dit waren allemaal reuzenplaneten omdat we nou eenmaal niet de techniek hadden om kleinere planeten te ontdekken.

Het probleem met die reuzenplaneten is dat ze voornamelijk bestaan uit vloeibare rotzooi als ijskoude waterstof en helium. Niet bepaald materiaal waarin leven zich kan ontwikkelen, volgens onze rammelende hypotheses rond de omstandigheden voor het ontstaan van leven.

We weten één ding zeker en dat is dat leven op aarde floreert (totdat de mens kwam tenminste). De aarde is een kleine, rotsachtige planeet met vloeibaar water rond een middelmatige ster. Naar dit soort planeten gaat Kepler nu dus op zoek, in de hoop dat we een groot aantal levensvatbare planeten in kaart gaan brengen. Aangezien Kepler zo'n 100.000 zon-achtige sterren gaat onderzoeken, valt te verwachten dat er minimaal honderden planeten ontdekt zullen worden.

We weten nog niets over de planeetsamenstelling van andere zonnestelsels. Komen grote gasplaneten meer voor dan rotsachtige aardes of is het juist andersom? Is het obesitas of anorexia wat de klok slaat in ons universum? Het antwoord op deze vraag beïnvloedt direct ons inzicht in de mogelijkheden of onmogelijkheden van buitenaards leven.

Kepler zal alleen duidelijk maken dát er andere planeten zijn die qua formaat lijken op de aarde. Het is aan andere missies om vervolgens de atmosfeer van deze planeten te onderzoeken op de aanwezigheid van bijvoorbeeld waterdamp, zuurstof of methaan, want dat is een sterke aanwezigheid voor de aanwezigheid van leven.

Stel dat we uiteindelijk een tiental planeten in kaart gebracht hebben die op de aarde lijken en waarvan de atmosfeer uitwijst dat er leven aanwezig is, wat dan? We kunnen deze planeten nog afscannen op de aanwezigheid van radio of televisiesignalen, maar niet alle levensvormen evolueren uiteindelijk in radiotechnologische zonderlingen als wij. Een planeet kan gonzen van adembenemende, prachtige levensvormen, maar we zullen die voorlopig nooit kunnen zien. Te ver weg.

Mission update: Kepler

Verre buren

Buitenaards levensvormen. Ze zijn out there - mogelijk op vele duizenden planeten, volgens een nieuwe wetenschappelijke analyse.

Door bestaande onderzoeksresultaten opnieuw onder de loep te nemen, ontdekten onderzoekers van de Universiteit van Edinburgh dat een minimum van 361 en een maximum van 38.000 bewoonde planeten een realistische schatting is.

De wetenschappers kwamen tot deze bevindingen door gebruik te maken van nieuwe kennis omtrent omstandigheden die nog gunstig zijn voor leven. Onder andere werd gekeken hoe zonnestelsels er uit moeten zien om leven te doen onstaan en dit leven lang genoeg in stand te houden zodat een intelligente civilisatie zich kan ontwikkelen - wezens die biologisch complex zijn en potentieel in staat om te communiceren met wezens rond andere sterren, bijvoorbeeld via radio.

De factoren die het ontstaan en bestaan van leven beïnvloeden zijn gecompliceerd, maar door vooruitgang in de astronomie wordt het steeds beter mogelijk om schattingen te maken. Het team maakte hier dankbaar gebruik van om een computermodel van het melkwegstelsel samen te stellen en bestudeerden hoe het leven zich daarin ontwikkelde.

De onderzoekers keken naar drie scenario's voor de ontwikkeling van leven. De eerste ging er van uit dat het ontstaan van leven moeilijk is maar dat het daarna voor leven gemakkelijk om zich te ontwikkelen. Hieruit volgde 361 intelligente civilisaties in ons melkwegstelsel.

Een tweede scenario veronderstelde dat leven zich eenvoudig vormt, maar dat het vervolgens moeite heeft zich te ontwikkelen. Uitkomst: 31.513 levensvormen.

Tenslotte werd de mogelijkheid onderzochten dat leven zich eenvoudig kan verspreiden via asteroïde-botsingen, wat een uitkomst gaf van maar liefst 37.964 intelligente beschavingen.

Duncan Forgan, die het onderzoek uitvoerde, zei: "Het is belangrijk om te beseffen dat het plaatje dat we opgebouwd hebben nog steeds niet compleet is en dat zelfs als buitenaardse levensvormen bestaan, dit niet hoeft te betekenen dat we contact met ze kunnen maken. We weten nog steeds niet hoe ze er uit zien. Leven op andere planeten kan minstens zo divers zijn als hier op Aarde. Hoe ze er uit zien of hoe ze zich gedragen valt niet te voorspellen."

Begin maart dit jaar wordt de Kepler telescoop gelanceerd, de eerste telescoop die in staat is aarde-achtige planeten (en kleiner) te ontdekken.

Leven op Mars

Nadat de Vikings in de jaren zeventig foto's van Mars terugstuurden met daarop desolate woestijnen, gruis en stenen, worden mensen die zeggen dat er leven op Mars is niet echt meer serieus genomen. Maar vandaag meldt persbureau Reuters dat het misschien krioelt van leven op die rode planeet.

Er zijn op drie plaatsen op de planeet, precies daar waar ijs of vloeibaar water zich ophoudt, grote gaspluimen van methaan ontdekt. Methaan kan ontstaan als water reageert met heet gesteente, als afvalstof van bacteriën of als gevolg van rottend biologisch materiaal. Wellicht houden hele kolonies bacteriën zich op, diep verscholen in de bodem van Mars.

Op aarde ontstaan dergelijke methaanpluimen ook door bacteriën, op een diepte van 2 tot 3 km onder de aardkorst. Het wordt dus flink graven voor de volgende generatie marssondes.

Mars toch nat geweest

Jammer dat het mis ging met Mars.

Prepare to take snacking to a higher level

Doritos heeft aardse commercie geïntroduceerd in het leven van aliens.

Gedurende enkele uren hebben krachtige radars een reclamefilmpje van Doritos chips de ruimte in gespuugd. De commercial break ging richting Ursa Major, een ster met planeten op slechts 42 lichtjaar afstand. De reclameboodschap zal daar over 42 jaar ontvangen worden.

Het filmpje is in MPEG-formaat en zal moeilijk te ontcijferen zijn door aliens. Maar omdat het filmpje gedurende enkele uren regelmatig is uitgezonden, zal deze regelmaat aliens duidelijk maken dat er een vreemd smaakje aan het signaal zit.

Al eerder werden aliens opgeschrikt toen Across the universe van The Beatles richting de Poolster werd opgebeamd.

De vraag is of "Eat me!" de meest intelligente manier is om contact te maken met buitenaards leven.

ET's phone Earth

Een nieuw hoofdstuk in de speurtocht naar buitenaards leven is begonnen. SETI, the Search for Extra-Terrestrial Intelligence, kan nu gebruik maken van de Allen Telescope Array (ATA), 350 high-tech telescopen elk 6 meter in doorsnee op een oppervlakte van 1 hectare.

Deze verzameling (radio)telescopen is, naast het doen van 'gewone' astronomische waarnemingen, speciaal gebouwd om buitenaards leven op heterdaad te betrappen.

Naast het feit dat de gevoeligheid van ons oor om signalen op te pikken nu veel groter geworden is, is de richting waarin wij kijken nu wat slimmer geworden.

Een van de manieren om een planeet rond een andere ster te ontdekken is te wachten tot die planeet voor zijn ster langs trekt. Als wij ons toevallig precies in het vlak bevinden van de baan van die planeet, kunnen we de planeet op die manier waarnemen.

Andere beschavingen op planeten rond sterren hier ver vandaan kunnen de Aarde op dezelfde manier hebben ontdekt. Omdat de Aarde de Zon voortdurend verduistert terwijl het zijn rondjes draait, heeft het zijn bestaan kenbaar gemaakt aan een mogelijke civilisatie op een van de vele miljoenen sterren die zich precies in de ecliptica aan de hemel bevinden.

Zij kunnen, net als wij doen, via spectrometrie onze atmosfeer hebben geanalyseerd en tot de conclusie zijn gekomen dat er leven is. Sociale, didactisch ingestelde levensvormen zullen wellicht al leerzame radiosignalen onze kant hebben opgestuurd. Maar ook hun interne communicatie, mits gebaseerd op radiosignalen, zal onze kant zijn uitgelekt.

Wie weet ontdekken we wel een populaire buitenlandse radiozender. Hoe zou een filemelding klinken in het Betelgeuzisch?

Planeet met radiosignaal ontdekt

Het is inmiddels 2 april.

CNN kopte gistermiddag met dit bericht:

Convincing evidence extra-terrestrial life. LEES HIER.

Sinds SETI, de Search Of Extra-Terrestrial Intelligence, tot drie keer toe mogelijk een intelligent buitenaards radiosignaal opving tussen sterrenbeeld Vissen en Ram (zie Wikipedia), hebben astronomen extra aandacht besteed aan deze plek in de ruimte, op zoek naar mogelijke planeten rond sterren.

Vanmorgen werd bekend dat er in dit gebied een planeet gevonden is die voldoet aan de voorwaarden van leven. De atmosfeer bevat enige waterdamp en zuurstof en de oppervlaktetemperatuur is ongeveer 18 graden Celsius. De spike-signalen die SETI ontdekte voldoen tot nu toe precies aan het Doppler-profiel van de omloopsnelheid van deze planeet.

Meer informatie was te vinden op de website van ESA: https://www.esa.int/, maar deze site ligt vanwege overweldigende belangstelling plat.

Update: SETI heeft patronen ontdekt binnen de opgevangen radiosignalen.

Update 2: ook de nieuwssite van SETI ligt er nu uit: Setiweb.sl.berkeley.edu

Update 3: De NASA toont nu de meting van water op deze planeet: NASA.gov

Update 4: CNN kopt: Convincing evidence extra-terrestrial life zie hier

Update 5: 1 april!

Ze komen!

Ik had een visioen... zo veilig als we ons wanen... de zoektocht naar buitenaards leven die niets opleverde... en wij ons alleen wanen in dit grote universum... IS EEN ILLUSIE!!!

Nu zijn we nog niemand tot last... terwijl wij voortkruipen op dit nietige bolletje rond dat nietige puntje licht... we hoeven niet te vrezen voor represailles van buitenaardse mogendheden... hebben wij last van mieren in de kruipruimte van onze woning? Maar ooit is er een mier zo slim en vindt zijn weg door een kiertje van de plint en anderen volgen zijn pad... een belangrijke doorbraak voor het mierenvolk... nieuwe gebieden, nieuwe kansen, nieuw voedsel... MAAR WAT EEN VERGISSING!!!

De opperwezens krijgen de mieren in het vizier en wenden al hun techniek aan om de mieren... OM ONS!!!.. te verdelgen, te bestrijden, TE VERNIETIGEN!!!

Met onze voortschrijdende techniek breken we de grenzen van ons leefgebied open... DNA is niet meer veilig en straks... binnenkort... zullen we ook de grenzen van ruimte en tijd weten te slechten... nieuwe gebieden, nieuwe kansen, nieuw voedsel... MAAR WAT EEN VERGISSING!!!

Link: War of The Worlds

It's a big thing that's gonna fall

We krijgen de Andromeda-nevel op ons hoofd. Dat zijn honderd miljard sterren, zonnen, geformeerd in een spiraalstelsel. De Andromeda-nevel raast met 190 kilometer per seconde op ons af. De nevel is nu nog nauwelijks met het blote oog zichtbaar, maar dat wordt snel anders. Over niet al te lange tijd zal de spiraalnevel het grootste deel van de hemel in beslag nemen en 's nachts zal het even licht als overdag zijn. Al onze sterrenbeelden, de Grote Beer, Orion, worden uiteengereten en de hemel zoals we die kennen zal niet langer bestaan.

Wanneer? Over 2 miljard jaar. Dat lijkt ver weg, maar onze zon zal nog bestaan en de Aarde ook. Misschien bestaat de mens niet meer, en is het leven uitgestorven. Maar er is een kans dat we nog bestaan, in een andere, geëvolueerde vorm. We zullen getuige zijn van een ongelooflijke botsing van werelden, hoewel die botsing zich zo langzaam zal voltrekken, dat generaties voorbij gaan zonder merkbare voortgang.

Ontsnappen aan deze botsing lijkt onmogelijk, omdat dat verhuizen naar een ander sterrenstelsel zou betekenen. Die afstanden zijn zo groot (duizenden tot miljoenen lichtjaren) dat de verhuiskosten astronomisch hoog worden. Bovendien is een botsing tussen sterrenstelsels, hoewel spectaculair, redelijk onschadelijk, omdat een sterrenstelsel voornamelijk leeg is en een botsing evenveel wrijving oplevert als een botsing tussen twee geesten.

Bij de aanstaande botsing is er 3% kans dat de zon en daarmee de aarde wordt meegesleurd met de Andromeda-nevel, als een kosmische ontvoering. Na enige miljoenen jaren zien wij ons eigen melkwegstelsel als spiraalnevel aan de hemel. Na de eerste botsing valt de Andromeda-nevel opnieuw terug en versmelt dan permanent met ons stelsel. Honderden miljarden sterren en daarmee mogelijk vele honderden buitenaardse civilisaties komen langzaam tot rust. Hopelijk krijgen we leuke buren.

Morgen zijn we weer een dag dichter bij deze clash of civilisations!

P.S. De snelheid van Andromeda naar ons toe is goed bekend, veel minder weten we van de snelheid loodrecht daarop. Beweegt Andromeda bijvoorbeeld ook naar links of naar rechts? De resulterende richting waarin Andromeda beweegt is belangrijk om te weten of er echt een botsing zal komen of dat het toch nog een narrow escape wordt. In 2011 wordt de satelliet Gaia gelanceerd die het voor ons zal uitrekenen.

Links:
animatie
Galactic merger to 'evict' Sun and Earth (New Scientist)

Al Gorea

Je hoort maar weinig mensen zeggen dat het zo'n lekker weer is. Het warme weer heeft een kille kant gekregen, door het doom-scenario dat Al Gore ons voorschotelde.

Afgelopen woensdag bereikte ons het bericht dat er een aarde-achtige planeet is gevonden, in het sterrenbeeld Weegschaal, niet verder dan zo'n 20 lichtjaar van ons verwijderd. Dat is zowat om de hoek!

Met de huidige technieken is het al bijna mogelijk deze planeet te bereiken in 30 jaar tijd, waarbij voor de reiziger zelf de tijd nog veel korter duurt. Versnellen tot de lichtsnelheid zal ongeveer een jaar in beslag nemen, daarna vertraagt de tijd dermate ("algore-ritmisch"), dat zeer grote afstanden bijna ongemerkt overbrugd kunnen worden. Je bent er voor je het weet.

De planeet heeft een aangename temperatuur en waarschijnlijk een atmosfeer en mogelijk water. Stel je eens voor: a brandnew world!

Nu Al Gore ons duidelijk heeft gemaakt dat het ons hier te heet onder de voeten wordt, doemt het nieuwe Eldorado dus alweer op: Al Gorea.

Well, I dreamed I saw the silver
Space ships flying
In the yellow haze of the sun,
There were children crying
And colors flying
All around the chosen ones.
All in a dream, all in a dream
The loading had begun.
They were flying mother nature's
Silver seed to a new home in the sun.
Flying mother nature's
Silver seed to a new home...

Mas van Poelje

Hier een oude Talkradio uitzending, met Willem de Ridder, in gesprek met Mas van Poelje, die beweert dat alle oude sagen, sprookjes en pseudo-historische verhalen zoals dat van Jezus, te herleiden zijn tot ufo's en Waren de Goden Kosmonauten-achtige omstandigheden.

Extraplanetair inburgeren

Stephen Hawking zegt dat de mens andere planeten moet koloniseren, in ons zonnestelsel en rond andere sterren, opdat wij niet door milieuvervuiling of atoomoorlogen zullen uitsterven.

Maar mogelijk bevinden zich op andere planeten Rita-Verdonk-achtige wezens en dient de mens, voordat een verblijfstatus wordt toegekend, eerst een inburgeringscursus te volgen.

Zoiets zou als volgt kunnen gaan.

Vraag 1. Wat spont de zeiger wanneer een raspal fubrieert?
Antwoord van de mens: Eh, een zomerbriesje?
FOUT! De zeiger spont een margakkel tot spatelblankens.

Vraag 2. Hoe mangeert een voorpodustica voordat een magolla ambrechtigt?
Antwoord van de onzekere mens: Een voorpodustica mangeert niet?
FOUT! Een voorpodustica mangeert terwagens opdat de magolla upper ambrecht.

Vraag 3. Waarom vergakt de blaakmolen matepijlen?
Antwoord van de wanhopige mens: Omdat blaakmolens zo gebouwd zijn?
FOUT! De blaakmolen vergakt matepijlen omdat broke matepijlen mutens wagen.

Laatste kans. Vergast de baten in podderstavels terpokkens?
Antwoord van de moedeloze mens: Geef mijn portie maar aan Fikkie...
FOUT! Baten vergast niet!

De mens wordt meegesleurd en tot faporadiën miskonkeld. Dat zal hem leren!

De ontdekking van de hemelbewoners

In de zomer van 2012 kwam het bericht. Jarenlang had men de hemel afgespeurd. Statistici hadden het voor ons uitgerekend: het heelal zou GONZEN van leven. Alleen de praktijk was nog nodig om de verbijsterende cijfers te bevestigen. Een uitputtende speurtocht werd gestart. Nog nooit hadden de sterren zo gezwegen. Het luisterende oor, een constructie even groot als onze planeet, bestaande uit roestvrijstalen radiotelescopen, verdeeld over de wereld, maar verenigd in glasvezel, had een oorverdovende stilte opgevangen. De mensheid zwom in een oceaan van eenzaamheid. Maar eens moest er iets opdoemen aan de zwarte horizon, iets opduiken uit die donkere oceaan. Niets was zo vanzelfsprekend en ongelooflijk tegelijk. En zo geschiedde. Een astronoom van het SETI-project, Search for Extra-Terrestrial Intelligence, vertelde:

"Uit de diepe duisternis van het heelal kwam deze stem... De stem was als die van een operazangeres, de compositie als een aria. Galmend in de lege akoestiek van het heelal baande haar roep in radiogolven zich een weg door licht en materie, duizelingwekkend oud, en beschadigd door ruis en tikken, littekens van geëxplodeerde sterren, vergane werelden en buitenaardse volkeren, in de vergetelheid God aanroepend. Ik hoorde deze Koningin van de Nacht en stond ademloos, roerloos, terwijl haar stem en het universum om mij heen roteerde, als om een ondenkbaar multidimensionele as. De ouderdom van haar stem was niet te schatten, noch haar schoonheid. Maar zij was er, op haar met sterren versierde troon, heel groot en heel ver en niemand wist waar vandaan. Neutronensterren waren de ruis, zwarte gaten de stiltes, supernova's de pitten in dit ethervinyl waarvan een aardse metalen naald, de radiotelescoop, nu de groeven aftastte. Een diepe heimwee maakte zich van me meester, toen ik uit het open raam in de richting zag die de telescoop aanwees. Een zwakke ster, flakkerend als een stervende vlam in de wind van de nacht, bereikte m'n netvlies en m'n hart. En ik wist: dit was de wereld die het contact met de aarde had gevonden."

De band werd teruggeluisterd, maar er was niets geregistreerd. Een magnetische storm had het signaal weggeblazen of een technische fout was fataal geweest. Opnieuw werd de antenne gericht op de ondergaande ster. Ze zweeg. Niemand dan de astronoom heeft het ooit gehoord. Niemand dan de astronoom kan het vertellen. Maar de astronoom zwijgt. Hij zwijgt als de ster, nu gedoofd, en roterend als een zwarte danseres op het toneel terwijl het doek valt.

De smaak van muziek

Muziek is typisch menselijk. Bijna geen mens op aarde houdt er niet van en muziek speelt in de levens van de meesten een essentiële rol om emoties uit te drukken of te kanaliseren en wachttijden in liften te veraangenamen.

Muziek valt te beschouwen als een taal, waarin de noten woorden zijn en de melodie zinnen. Een universele taal die over de hele wereld begrepen wordt. Hoewel cultuur invloed uitoefent op de muziek die het voortbrengt, zal deze muziek toch door iedereen op aarde min of meer aangevoeld en gevolgd kunnen worden.

Maar hoe universeel is muziek als we voorbij de grenzen van onze planeet kijken? In hoeverre is muziek menselijk en in hoeverre is muziek een fundamentele natuurwet?

Wij worden muziek gewaar met behulp van onze hersenen. Onze hersens zijn in staat verbanden en patronen te ontdekken in allerlei zintuiglijke prikkels en om een of andere reden heeft de mens geluid uitgekozen als het ultieme medium om patronen te communiceren. Dat heeft ongetwijfeld met onze taal te maken. We gebruiken taal niet alleen om informatie over te dragen, maar ook emotie. Bekend is dat moeders over de hele wereld, ongeacht cultuur, met dezelfde brabbeltaal hun baby's tot opgroeien aansporen. Deze brabbeltaal bevat weinig tot geen woordelijke informatie, maar draagt wel een emotionele lading. Deze lading wordt overgebracht door de brabbels te variëren in toonhoogten, melodie dus.

Een zinvol patroon (melodie) is nog iets anders dan alleen maar een patroon. Niemand schrijft zomaar een nummer-één hit. Een melodie moet iets 'doen', wil het door ons als mooi of prachtig ervaren worden. Wat er precies gebeurt, laat ik graag aan muziekfilosofen over, maar in ieder geval wordt in een melodie spanning opgebouwd waarna die spanning wordt bevrijd. Er wordt teruggekeerd naar het beginpunt, maar er is in de tussentijd wel iets gebeurd. Een lied begint en eindigt vaak met dezelfde noot. Vergelijk het met een rollercoaster, waarbij in plaats van de zwaartekracht, onze drang naar symmetrie en neiging om patronen te ontdekken de drijvende kracht is.

Mochten er buitenaardse wezens bestaan, dan is de kans groot dat ook zij een drang hebben tot het ontdekken van patronen. Patronen waarnemen is zo ongeveer de definitie van intelligentie. Het ontdekken van patronen maakt anticiperen op invloeden uit de omgeving mogelijk en is daarom ongetwijfeld een universele overlevingsstrategie. Dat maakt de kans dat muziek universeel is in ieder geval groter. Maar misschien hebben deze wezens niet geluid maar beeld uitgekozen voor het appreciëren van patronen.

Bewegende fractals kunnen ons een glimp geven hoe deze wezens genieten van hun beeldenmelodieën, zoals wij genieten van onze tonenmelodieën.

Links:
Music philosophy (Wikipedia)
Fractal-recursions

Schaduw schepping

Op zoek naar buitenaards leven wordt een belangrijke planeet vergeten: Aarde zelf. Mocht leven vaker ontstaan in het heelal, dan is de kans aanwezig dat het leven op Aarde ook vaker dan één keer is ontstaan. Misschien bestaat er een schepping naast de schepping en leven er soorten op deze planeet die niet voortkomen uit dezelfde levensboom als waar wij, dieren, planten en schimmels uit zijn ontstaan.

Een manier om de jacht op deze buitenissige levensvormen, mochten ze bestaan, te openen is door DNA analyse. DNA is namelijk een woordenboek, met woorden die bestaan uit slechts vier letters: adenine, thymine, cytosine en guanine. Deze vier letters zijn willekeurig gekozen en vervangbaar. In een laboratorium kan adenine bijvoorbeeld vervangen worden door cytosine en cytosine door adenine, zonder dat de informatie in het DNA hierdoor verandert. Er moest tijdens het ontstaan van het leven een willekeurige keuze gemaakt worden en deze keuze ligt sindsdien opgeslagen in het DNA van alle levensvormen.

Mocht het leven op een ander tijdstip nog eens zijn ontstaan, dan ligt het voor de hand dat er op dat moment een ándere willekeurige keuze gemaakt werd en dit verschil in keuze moet zijn terug te vinden zijn in het DNA van levensvormen die daaruit zijn ontstaan.

Tot nu toe blijken alle levensvormen zich te houden aan de taalkeuze van destijds. One big happy family dus.

Als een roepende in de woestijn

In 1978 of 1979 werd een radio-documentaire uitgezonden, Als een roepende in de woestijn, die ik als jongen van 12 jaar opnam en daarna tientallen keren beluisterd heb.

De aanleiding voor de documentaire was een langspeelplaat, gemaakt voor buitenaardse wezens, en bevestigd aan de ruimtesondes Voyager 1 en de Voyager 2, gelanceerd door de NASA in 1977. Ruimtesondes die op precies het juiste moment gelanceerd werden om een passage langs alle belangrijke planeten in ons zonnestelsel mogelijk te maken. Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus werden van dichtbij gefotografeerd.
De langspeelplaat was niet bedoeld voor deze planeten, waarvan al werd aangenomen dat leven daar onmogelijk was. Na het passeren van Neptunus was hun wetenschappelijke missie ten einde en sindsdien vliegen ze met een snelheid van tientallen kilometers per seconde het onmetelijke universum in, op zoek naar andere sterren, andere planeten waarop leven zich wel ontwikkeld heeft.

Ruimtegoeroe Carl Sagan, hoogleraar astronomie en ruimtewetenschappen, was betrokken bij het maken van de langspeelplaat. Buitenaardse wezens, mochten ze de Voyagers ooit ontdekken en onderscheppen, kunnen aan de hand van de plaat leren hoe het leven op aarde is. De koperen langspeelplaat, met goud overtrokken, dient te worden afgespeeld op 16 2/3e toeren per minuut met de aanwezige diamanten naald. Grafische afspeelinstructies zijn bijgevoegd.
Behalve geluiden van de aarde (huilende baby's, blaffende honden, vulkanen, treinen), kleurenfoto's (gecodeerd), groeten in vele talen (de Nederlandse groet luidt "hartelijke groeten aan iedereen") en een toespraak van de toenmalige secretaris-generaal van de Verenigde Naties Kurt Waldheim, veel later veroordeeld vanwege zijn oorlogsverleden, bevat de plaat muziek. Er is gekozen voor muziek omdat muziek de menselijke emotie het best in beeld brengt. Of die boodschap overkomt op wezens met een andere perceptie is nog maar de vraag (zelfs verwante dieren kunnen onze muzikale smaak niet altijd waarderen). De plaat zal in ieder geval de nieuwsgierigheid van de wezens opwekken.

Het was de bedoeling dat de Voyagers ongeveer 5 jaar zouden functioneren. Daarna zouden de interne batterij, de zender of een ander essentieel onderdeel hoogstwaarschijnlijk uitvallen. Door een gelukkig toeval werken de Voyagers nu nog steeds, 29 jaar na lancering. Het functioneren van de langspeelplaat is overigens niet afhankelijk van batterijen. De plaat kan ook nog na miljoenen jaren "opgezet" worden. Hoewel de Voyagers sinds de lancering met tientallen kilometers per seconde van ons vandaan vliegen, zenden ze vanaf die ongelooflijke afstand, ver voorbij de grens van ons zonnestelsel, nog steeds signalen naar Aarde. Signalen die we nog amper kunnen ontvangen met grote schotelantennes. Zo blijft de geest van Carl Sagan, veel te vroeg aan kanker overleden, voortleven in zijn visionaire uitvinding.

De radiodocumentaire werd gepresenteerd door Lex Braamhorst, een Avro-presentator uit vervlogen tijden (Hersengymnastiek: "Mieke, wat is de stand?"). Verder is Peter Schreuder te horen, een vergeten wetenschapsjournalist, die zijn radio-artikel altijd afsloot met "Peter Schreuder, Avro, New York". Op internet is overigens niets van hem te vinden. Luister hier naar een soundbite van Peter Schreuder, uit de documentaire.

Internet bestond toen nog niet en ik moest het hebben van radio en tv voor het bevredigen van mijn informatiebehoefte. De documentaire was voor mij dus erg waardevol en ik heb het tientallen keren beluisterd. De documentaire begint en eindigt met muziek van Vangelis, die de oneindigheid van het heelal goed uitdrukt. De ontvangst van mijn radiootje was niet perfect, maar dat had ook een voordeel want de ruis gaf me het gevoel direct met het universum in verbinding te staan. Deze documentaire en zeker ook de tv-serie Cosmos heeft m'n bewustzijn van de wereld zo gevormd dat ik maar niet kan wennen aan de waan van de dag die in deze wereld een hoofdrol speelt. Het gebrek aan grote (kosmische) thema's in de politiek, maatschappij en op verjaardagsfeestjes maakt me wat eenzaam...

Ik heb besloten de documentaire integraal op dit weblog te zetten. Ik neem aan dat alle copyright verjaard is. Het programma duurt in totaal 1 uur en 14 seconden.

Link:

Als een roepende in de woestijn - AVRO radiodocumentaire uit 1979 (60 min 14)
Voyager Golden Record op YouTube (7 min 15)
Voyager Golden Record op NASA website

Buitenaards muziekprogramma ontdekt?

SETI, de Search for Extra-Terrestrial Intelligence, heeft videosignalen opgepikt van een ster 15 lichtjaren van ons vandaan. Het signaal blijkt een soort 'Top of the pops' te zijn, een muziekprogramma van een onbekende buitenaardse beschaving. De instrumenten die zij gebruiken, zijn totaal onbekend bij ons wat het aannemelijk maakt dat het tv-programma inderdaad van buiten de aarde afkomstig is.

Bekijk de buitenaardse 'Top of the Pops' hier.

Negatief reisadvies aliens

Aliens from outer space hebben een negatief reisadvies gekregen. Het advies luidt eens op een andere planeet dan de aarde hun vakantietijd door te brengen. Geef ze eens ongelijk...