2007 bloody 2007

Ik kijk naar het NOS Journaal jaaroverzicht. Het is of ik live-beelden van de hel zie, maar het is mijn eigen planeet. De beelden zijn te beschouwen als een voorspelling voor 2007, want de geschiedenis laat zien dat oorlog de favoriete vrijetijdsbesteding van mensen is.

Het komende jaar vol oorlog wordt door ons ingeluid met imitatie oorlogskabaal. Rook, vuur in de hemel, bommen, gewonden. Dankzij Europese regels mogen we nóg harder knallen en worden de effecten van alle voorgaande Postbus-51 spotjes om vuurwerkslachtoffers te verminderen in één keer weggevaagd.

Voorlopig ruikt het hier nog naar zwavel.

Vrede is harmonie binnen een systeem. Wordt zo'n systeem verstoord, bijvoorbeeld omdat elementen deel willen uitmaken van dat systeem dan ontstaat er haat, bedoeld om de lieve vrede te handhaven of omdat toelaten van die elementen onvermijdelijk het einde van het oude systeem betekent (en het ontstaan van een nieuw, groter, misschien nog onzichtbaar systeem) . De vijanden van gisteren zijn de uitdagingen van morgen. Door natuurwetten gestuurd worden systemen groter, totdat één systeem ontstaat dat de planeet omvat. Dat kan een systeem zijn zonder mensen, of een met.

Een vredig 2247 gewenst.

Breaking necks

Vannacht om 4 uur: breaking news op CNN. Saddam Hussein is opgehangen. Te zien was hoe gemaskerde beulen Saddam het een en ander uitlegde, hem een doek om z'n nek bonden en een strop om z'n nek hingen. Het moment suprême werd niet uitgezonden.

De meerderheid van de wereldgemeenschap lijkt blij te zijn met de uitvoering van de doodstraf.

Ik verbaas me erover dat bloeddorstigheid nog steeds een belangrijke drijfveer is in het handelen van mensen. Het vloeien van bloed blijkt noodzakelijk om in de geest van mensen het gevoel van genoegdoening te bewerkstelligen. Zo werkte de geest van Saddam ook.

Door het uitvoeren van de doodstraf is het verschil tussen goed en kwaad niet langer fundamenteel, maar arbitrair. Niet moorden is goed of fout, maar de motivatie daarachter. Blijkbaar was het moorden van Saddam oké, maar deugde zijn motivatie niet.

Spanje

We staan op het vliegveld van malaga, na een kerst in torremolinos. Het was erg gezellig bij tim en andré! Voor herhaling vatbaar.

Update: We stapten over op het vliegveld van Madrid en vlogen met Iberia. Zaterdagochtend 30 december ontplofte een autobom van de ETA. Terminal 4, die wordt gebruikt door de Spaanse luchtvaartmaatschappij Iberia Airlines, is door de politie afgesloten. De andere drie terminals zijn nog operationeel. Volgens CNN zijn honderden reizigers geëvacueerd.

Poll-uitslag: ik irriteer me aan...

De Hawking bug

Groot nieuws in Amerika. De gerenommeerde astronoom Stephen Hawking, bekend om zijn theorieën over het universum en zwarte gaten, is in opspraak geraakt. De man communiceert al jaren via een spraakcomputer, nadat spreken voor hem onmogelijk werd vanwege een ziekte.

Dankzij zijn vaak opzienbare uitspraken die volledig uit de lucht gegrepen lijken, maar na nadere bestudering een ongelooflijke diepe waarheid bezitten, heeft hij het geschopt tot dezelfde leerstoel die Isaac Newton 300 jaar geleden had.

De fabrikant van zijn spraakcomputer heeft nu een onthullend persbericht gepubliceerd waarin zij toegeeft in de jaren tachtig op grote schaal spraakmodules te hebben verwisseld. De spraakmodules bevatten verschillende woordenschatten voor verschillende doeleinden. Dat zou een verklaring kunnen zijn waarom Hawking, van huis uit ondanks zijn lichamelijke beperkingen een fervent klusjesman en doe-het-zelver, na implementatie van zijn spraakcomputer plotseling van interesse veranderde en zich ging richten op sterren en melkwegclusters.

De fabrikant heeft zich danig voorbereid op de publieke commotie die te verwachten viel en heeft een vertaalmodule ontwikkeld waarmee met terugwerkende kracht alsnog de uitspraken van Stephen Hawking kunnen worden geduid.

De volgende uitspraak over tijd en ruimte levert een ontstellend andere versie op.

"The universe has not existed forever. Rather, the universe, and time itself, had a beginning in the Big Bang, about 15 billion years ago. The beginning of real time, would have been a singularity, at which the laws of physics would have broken down. Nevertheless, the way the universe began would have been determined by the laws of physics, if the universe satisfied the no boundary condition. This says that in the imaginary time direction, space-time is finite in extent, but doesn't have any boundary or edge."

Dit wordt vanaf vandaag:

"A dripping tap cannot always be cured by just fitting a new washer, sometimes the valve seat has become damaged. The valve seat is what the washer closes onto when the tap is closed. The pressure of the water under the washer tries to force itself between the seat and washer and over time the water erodes the brass seat. Little channels are formed in the seat which allows the water to pass between the washer and seat causing the tap to drip. This can be worse in areas with hard water."

Het is even wennen aan de nieuwe Hawking. Zijn uitgever heeft inmiddels verklaard dat zijn oude boeken over astronomie voorlopig te koop blijven, als een bijzondere curiositeit.

The Avalanches

Het is een zomermiddag. Je bent aan het werk, de radio staat aan en het raam is open. In de verte klinkt het blaffen van een hond. Je hoort kinderen van school komen. Een bij vliegt naar binnen, maakt zoemend cirkeltjes door de kamer en ontsnapt weer. Ergens maken twee mensen ruzie. Ergens anders wordt gelachen. Er gaan auto's voorbij en er wordt gras gemaaid. Deuren gaan open en dicht. Je neemt de telefoon op, hoort de waterkoker afslaan en er komt e-mail binnen.

Dit levert een soundscape op die je kan betoveren, hypnotiseren.

The Avalanches is een Australische band en klinkt als tientallen open ramen op een broeierige zomernamiddag. Zij hebben het gebruik van samples tot kunst verheven. Samples worden niet ter ondersteuning gebruikt, maar staan centraal. Het grootste deel van hun muziek is opgebouwd uit samples, in meerdere lagen gestapeld. Citaten uit oude tv-series, loops van bekende en onbekende nummers, het scratchen en vervormen ervan, omgevingsgeluiden. Het resultaat is een eclectisch pastiche van samples (Wikipedia). Muziek als het leven zelf, op afstand beschouwd. Structuurloos en herhalend, als in een dromerige zomersfeer.

Soundscapebite: The Avalanches - Live

De logische bom

De beste manier om een geciviliseerd land te ontwrichten, is niet anthrax, niet polonium, maar het e-mailen naar iedere inwoner van een onoplosbaar logisch probleem.

Onderstaand probleem vond ik op de blog van Birdy Num Num en houdt menigeen sindsdien uit z'n slaap. Ik heb de driehoekjes uitgeprint en uitgeknipt, over elkaar heengelegd, maar alles wijst erop dat mijn basis wiskundekennis hier tekort schiet. Alle hoop om een geünificeerde theorie van Alles te vinden, door de relativiteitstheorie en de kwantumfysica met elkaar te verbinden, is vervlogen. Ik kan die plek op de kast, gereserveerd voor de Nobelprijs, beter voor iets anders gebruiken. Een leuk plantje bijvoorbeeld.

Hieronder het probleem. Vier figuurtjes vormen samen een driehoek. De oppervlakte van deze driehoek is 32,5. De som van de oppervlakte van de figuurtjes is 32. Verschuiven van de figuurtjes levert een zelfde driehoek op met één blokje eruit, is 31,5. Uitknippen van de figuurtjes bewijst dat er niet met de oppervlakte gerommeld is.

Voordat ik de slapelozenkrant ga uitdelen bij de supermarkt hoop ik dat iemand kan helpen. Wie helpt de slapelozen? Geen geld graag, maar oplossingen.

Update: Ik ben eruit. Na 400 liter warm water, een beetje zeep en a little help from my friends is de Oplossing gevonden. Maar het is jammer om die hier te publiceren. Wie ook weer rustig wil gaan slapen en de oplossing wil weten kan een mailtje sturen naar reageerbuis, gevolgd door een apestaartje, gevolgd door dagboekkamer.nl, onder vermelding van driehoekprobleem.

Lood of goud?

Op Tros Radar wordt onder andere het reclamefilmpje van Cif genomineerd voor de Loden Leeuw, een prijs voor het meest irritante reclamespotje van het afgelopen jaar en de ludieke tegenhanger van de Gouden Loekie.

Hoewel ik probeer systematisch alle reclames al zappend te vermijden, ben ik toch onder de indruk geraakt van de "leukheid" van het spotje van Cif (ik wist overigens écht niet dat het Cif was). Hierbij protesteer ik daarom tegen deze nominatie van irritantste spotje en doe een oproep dit leuke spotje te nomineren voor de Gouden Loekie.

Bekijk het spotje hier.

Link: Gouden Loekie

Vergeten pensioen

Ik kijk naar Appeltje voor de dorst. Een programma voor ouderen. Je kan niet jong genoeg beginnen te kijken naar omroep Max. Ik verbaas me over het item Vergeten pensioenen. Presentatrice Martine van Os deelt her en der tienduizenden euro's uit aan bijna-stervenden. Het gaat om pensioenen die ze vergeten zijn te claimen. Een leuk appeltje voor de dorst voor deze besjes.

Waar ik me over verbaas is waarom de pensioenfondsen niet zelf op zoek gaan naar hun clientièle. Waarom ligt de bewijslast bij de ontvanger? Hoe groot is het vergeten pensioenbedrag in totaal? Waarom wordt een pensioenfonds niet verplicht gesteld dit bedrag openbaar te maken? Wordt er beleid gevoerd dat erop gericht is pensioen te laten vergeten?

Ik heb geen verstand van zaken. Misschien kan iemand opheldering verschaffen in deze prangende materie.

Dickthee

Vanavond was Het Groot Dictee Der Nederlandse Taal, waar Isis en ik altijd vol goede moed aan meedoen. Dit dictee was er vooral een van interpunctie. De koppelstreep werd te pas en te onpas toegepast.

Dit keer was mijn score tenhemelschreiend. Ik verloor bijwijlen de moed, maar ging dapper door, hoewel mijn gevoel zei dat ik het versjteerde.

Ik ergerde me terloops groen en geel aan die dedaigneuze Andries Knevel die bescheidenheid veinst, maar superioriteit beoogt. Hij verdient een kletsende oorvijg.

Mijn score, 44 fouten, maakt duidelijk dat ik nog een guppy ben op taalgebied. Isis daarentegen mag met een magere 38 fouten voor de dag komen.

De top 5 bevatte vooral kandidaten met meer dan tien fouten en het gemiddelde telde 31 fouten, wat mijn blamage enigszins verzachtte.

Maarten Biesheuvel

Maarten Biesheuvel heeft de P.C. Hooftprijs gewonnen voor zijn gehele oeuvre. De prijs, 60.000 euro, wil hij schenken aan Partij voor de dieren. Of hij onder de verplichting het bedrag aan zijn schrijversschap te besteden uit kan komen is maar de vraag. Aan de andere kant zegt hij dat hij gestopt is met schrijven.

Birdy Num Num en ik waren eind jaren 80 om een of andere reden fan van hem. Lazen z'n boeken, gingen naar een lezing en volgden radio- en tv-programma's over hem. We konden een poster van hem die bij Bruna hing, levensgroot, 2 bij 2 meter, op bordkarton geplakt, mee naar huis nemen en hingen het op zolder op.

Ik vroeg me wel eens af hoe het met hem ging en waarom we niets meer hoorden. Dat is nu duidelijk.

Eenmansipatie

Ik heb een eigen webdesign-bedrijfje: Webstonia. Steeds vaker krijg ik vragen over hoe het zit met de continuïteit van mijn bedrijf. Dat komt omdat ik software schrijf dat gebruikt zal worden door meerdere bedrijven. Die bedrijven willen graag horen dat onderhoud op die software niet ineens zomaar verdwijnt als ik bijvoorbeeld onder een tram kom. Blijkbaar hangt er om de term eenmansbedrijf een wolk van onzekerheid en destabiliteit.

Hoewel ik de gedachtengang enigszins kan volgen, rammelt het toch behoorlijk. Ik heb al veel bv's zien komen en vooral gaan. Alle bv's van mijn vier vorige werkgevers zijn bijvoorbeeld inmiddels tot stof vergaan. Bv's zijn bij uitstek organisatiestructuren waarin voornamelijk de diréctie, en de continuïteit van de financiële positie ervan, wordt beschermd. Leveranciers hebben zowiezo het nakijken bij een faillissement, maar ook klanten moeten maar afwachten of hun afgenomen product wordt gecontinueerd.

Ook voor een bv kan een tram-scenario tot discontinuïteit leiden. Ik had de afgelopen dagen veel moeite vragen over software beantwoord te krijgen. Het bedrijf dat de software gemaakt had kon me niet snel helpen, omdat er maar één werknemer de kennis bezat die nodig was en die had het druk met andere dingen.

Grote bedrijven zijn onvermijdelijk log. Op een website van een grote organisatie vind je vaak niet wat je zoekt (en zit vaak vol javascriptfouten), stel je altijd de least asked question, zijn telefoonnummers niet snel te vinden en hebben een hoog tarief, zijn algemene voorwaarden slinks doortimmerd, dwingen telefoonmenu's je te kiezen voor het kastje of de muur, dutten werknemers in, heerst een 9 to 5 mentaliteit, zijn er trainingen en workshops nodig om de werknemer te betrekken bij de klant, bestaan er lunchpauzes en worden strenge betalingscondities gehanteerd.

Eenmansbedrijven daarentegen zijn flexibel en leergierig, gaan nog voor klanten door het vuur, zijn recessiebestendig (er is geen loonlijst en er staat minder geld uit), kunnen scherpere prijzen bieden door minder overhead, gaan gemakkelijk samenwerkingsverbanden aan met andere geniale eenpitters en hebben een compacte organisatiestructuur die snel overgenomen kan worden mocht er onverhoopt toch een trambaan bebloed raken of een meteoriet inslaan. Eenmanszaken zijn geen Remy's maar de kleinst mogelijke en daarom minst kwetsbare knooppunten in een groot talentvol netwerk. Freelancers en eenmanners hebben de toekomst. Ook grote bedrijven kiezen steeds vaker voor freelancers en eenmansbedrijven in plaats van loonslaven, waarmee hun organisatie eigenlijk zelf richting eenmansbedrijf gaat.

Ik pleit voor eenmansipatie!

reageerbuis.volkskrantblog.nl

Ik heb me aangemeld bij de website van De Volkskrant als leading opinion-maker. Ze hebben uiteraard meteen toegehapt. Vanaf nu stijgt mijn lezersaantal tot astronomische hoogten. Het is niet de bedoeling dat ik jullie, armzalige bloggerlezers, nu de rug toekeer. Integendeel, ik zal altijd een klein warm plekje voor jullie houden, ergens in mijn grote hart.

Ik zal voorlopig stukjes blijven schrijven voor Blogger.com en als het de moeite waard is, het stukje kopiëren naar Volkskrantblog.nl. Maar je begrijpt dat het slechts een kwestie van tijd is voor ik al m'n tijd kwijt ben aan het schrijven van columns in diverse dag-, week-, maand- en jaarbladen. Ik zal overstelpt worden met aanvragen om zitting te nemen in panels, waarna Pauw & Witteman me inhuren om af en toe commentaar te geven op de waan van de dag.

Maar ik zal altijd de bescheiden Reageerbuis blijven, het ligt niet in mijn aard om te pronken met mijn bovennatuurlijke talenten.

Link: Reageerbuis.volkskrantblog.nl

Natuurmonumenten

Ik gaf vroeger veel geld uit aan goede doelen, als het maar iets met natuur te maken had. Ik heb het een beetje ingeperkt, maar volgens mij geef ik nog steeds geld aan het Wereld Natuur Fonds en Natuurmonumenten.

Het ledental van Natuurmonumenten gaat achteruit, terwijl het aantal leden van het Wereld Natuur Fonds stijgt. Marketing-experts wijten dit aan het succesvolle symbool van het Wereld Natuur Fonds, de knuffelpanda.

Ik verwacht daarom binnenkort een nieuw logo voor Natuurmonumenten. Ik heb een tip. Gebruik de das. Die lijkt erg op de panda, met zijn zwartwitte uiterlijk. Dat bespaart enorm op drukwerkkosten. Daarnaast: Natuurmonumenten. Eigen dieren eerst. Daarmee haak je meteen in op het moderne ultrarechtse sentiment in Nederland.

Migratie migraine

Het is zover. Reageerbuis is 'over'. Blogger.com zeurde al langer aan m'n hoofd om nu eens het besluit te nemen om over te stappen op Blogger Beta. Het woordje Beta baarde me zorgen. Collega-blogger Franz kreeg enige dagen geleden al een complete make-over en sindsdien heeft zijn alter-ego Marcus Koperslager de macht overgenomen. Alle historische blogs staan plotseling op zijn naam. Zelfs zijn vrouw Belladonna verzucht 's nachts "Oh Marcus".

Maar de vooruitgang hou je niet tegen. Vanaf nu kan ik gebruik maken van allerlei extra features, maar ik kan er eigenlijk maar één vinden: het labelen van posts. Elk verhaaltje kan ik keywords meegeven zodat ik ze kan groeperen in bijvoorbeeld wetenschap, politiek of flauwekul. Handig voor de lezer vooral dus.

We zullen zien...

CO2 card

Cilly Dartell, presentatrice van Shownieuws, gaat in Dubai wonen maar blijft het programma twee weken per maand presenteren. Daarvoor vliegt ze steeds even over.

Ik las een stukje over de mogelijkheid om een CO2-card in te voeren. Voor alle transacties waarbij fossiele brandstoffen komen kijken, moet je deze kaart gebruiken, zoals bij het tanken bij een benzinestation en het kopen van een vliegticket. De kaart onthoudt hoeveel CO2 je al veroorzaakt hebt en als je quotum op is, dikke pech. Mensen mogen onderling CO2 quota met elkaar verhandelen. Het systeem zou daarmee een uitbreiding zijn op de bestaande CO2-quota handel tussen bedrijven.

Het lijkt mij een goed initiatief. De supergoedkope vliegtickets door marktwerking veroorzaakt is een zegen voor de mensheid in het algemeen en Cilly Dartell in het bijzonder, maar een doomscenario voor de planeet.

Link: The Guardian

Generale repetitie

Vannacht ging de generale repetitie van het generaal pardon in. Voor ons een feestdag, voor xenofoben een zwarte dag. Minister Zalm noemde het ook een zwarte dag, maar om andere redenen. Hij vond het not done om een demissionair kabinet tot een beleidswijziging te dwingen.

Het is maar hoe je het bekijkt. Is het een wijziging of een bevriezing? Is het zo erg om de asielzoekers een paar weken langer in dit land te laten, nu ze er al een paar jaar te lang zijn?

Het sterkste argument van Balkenende tegen een generaal pardon was de rechtsongelijkheid. Als we de achtergebleven asielzoekers asiel verlenen, zijn de teruggestuurden ongelijk behandeld, en zouden die de genomen beslissing kunnen aanvechten.

Maar elke beleidsverandering leidt tot rechtsongelijkheid. Als morgen de belastingen omlaag gaan, zou ik mijn vandaag uitgekeerde salaris te hoog belast vinden. Dat is misschien de reden dat belastingen nooit omlaag gaan.

Maar het argument keert zich tegen de argumenteerder. Nu het generaal pardon er overduidelijk aan staat te komen, is het in de laatste weken uitzetten van asielzoekers wel een heel sterk staaltje van rechtsongelijkheid. Het enige argument dat rest is: geen beleidsverandering tijdens een demissionair kabinet. Regels zijn regels.

Een overheid die zich blind staart op regels, of een overheid die kijkt hoe regels uitwerken op mensen (oja, en dieren natuurlijk). Er gloort een linkse lente.

Nieuws uit het vuistje

Mijn moeder ontpopte zich dit weekend als copywriter. Ik liet haar het laatste NOS-Journaal zien op mijn mobieltje. "Goh", zei ze, "wat gaat de techniek toch ver. Nieuws uit het vuistje!"

Ik vond dat een briljante vondst. Dat had de snelste reclamejongen nog niet zomaar kunnen bedenken. Nu ik het op internet gezet heb, is het natuurlijk slechts een kwestie van tijd voordat we deze slogan op billboards van Vodafone kunnen bewonderen. "Make the most of now" was toch al aan vervanging toe.

Tijd

Tijd veroorzaakt aftakeling. Hoe groot de kathedraal ook is, om de zoveel tijd komt er een vogeltje zijn snaveltje slijpen of een wolkje z'n zure regen dumpen en langzaam maar zeker vergaat de kathedraal tot stof.

Op subatomair niveau is er van slijtage geen sprake. Protonen leven lang genoeg om ook ver na de energiedood van ons universum nog 'proton' te zijn. Elektronen blijven onvermoeibaar in atomen rond dartelen. De tijd lijkt hier geen richting te hebben. Een film van een gebeurtenis tussen deeltjes, levert omgekeerd afgedraaid een andere maar nog steeds zinvolle film op.

Ik denk daarom dat tijd zoals wij dat kennen in de zin van verleden, heden en toekomst, niet bestaat. Die voortschrijding van tijd is eigenlijk een voortschrijding richting chaos, veroorzaakt door een circulaire tijd, die onsterfelijk z'n rondjes draait. Elk circulair tijdprocesje op zich levert geen chaos op, maar omdat het ene procesje ingrijpt op andere procesjes, is het resultaat na voltooiing van die tijdprocesjes chaotischer dan daarvoor. Vergelijk het met de Hongaarse kubus van Rubik. Elk vlak draait circulair, maar het resultaat van die op elkaar ingrijpende draaiende vlakken is steeds toenemende chaos, onze illusie van voortschrijdende tijd (sommigen menen dat chaos soms afneemt, maar dat is een andere illusie).

Dat zou impliceren dat terug in de tijd reizen niet mogelijk is, omdat het verleden niet meer bestaat. Het verleden wordt nergens 'opgeslagen' omdat het medium waarop dat zou moeten gebeuren, tijd, niet als een lineair proces, vergelijkbaar met een bandrecorder, werkt.

Even de administratie doen

Het was weer zo'n dag. Zo'n dag waarop je beseft dat niet jij, maar je saldo het belangrijkste is. Ik ging even m'n administratie doen. M'n creditcard was geblokkeerd. Even uitzoeken. Het blijkt dat ik geregistreerd sta bij het BKR in Tiel voor een lening van 11.000 euro. Een vergissing, dacht ik. Maar dit blijkt de waarde van het aandelenpakket te zijn van Legio Lease, waar ik ooit ben ingestapt. De Duisenbergregeling om uit deze aandelenhel te ontsnappen blijkt voor mij niets op te leveren en ik wacht op betere regelingen die in de maak schijnen te zijn. Vanwege een achterstand op betalingen aan Legio Lease, ik was niet van plan zo'n 30 euro aan administratiekosten te betalen, kreeg de volledige lening van 11.000 euro een code bij BKR, waarop de Visa besloot mijn creditcard te blokkeren.
Ik krijg steeds dezelfde man aan de lijn bij Legio Lease, een ongeïnteresseerde, asociale, buitenlands klinkende ass-hole. Het telefoontje begint met een uitgebreid keuzemenu. Belt u voor... toets dan een 1, 2, 3, 4 of 5, en zo een paar lagen verder. Ongeacht wat ik intoets, dezelfde man neemt op. Hij was niet erg behulpzaam en het duurde heel lang voordat hij toegaf en mij een specificatie van het bedrag dat ik nog moet betalen gaat sturen. Dat bedrag wisselt namelijk bijna dagelijks, omdat ze zo snugger zijn om dividenduitkeringen van de openstaande rekening af te halen. Het lijkt mij overzichtelijker dat te scheiden.
Dan m'n Zilveren Kruis verzekering. Ik heb twee gaatjes in m'n kiezen en vanwege achterstallige betaling (de Rabobank heeft m'n rekening voor incasso's geblokkeerd, ten onrechte maar tot nu toe onmogelijk gebleken om aan te vechten) was de polis gedowngrade naar een basisverzekering zonder tandartsvergoeding. Ik kon dit om hun website herstellen. Dat deed ik en enige tijd later ontving ik de nieuwe polis. Opnieuw alleen de basisverzekering. Nu gebeld. De tandartsverzekering wordt nu in orde gemaakt en gaat per 1 januari 2007 in. Ik deed nog moeite om het per direct te krijgen, maar zelfs de achter de wachtknop geraadpleegde senior kon daar geen uitsluitsel over geven. Wil ik zeker weten dat de behandeling vergoed wordt, kan ik beter wachten tot januari, daarmee een wortelkanaalbehandeling riskerend. Dank je wel, Zilveren Kruis.
Ook nog even met InkassoUnie gebeld. Die beweren nog steeds dat ik aan Zilveren Kruis moet betalen terwijl ik en het Zilveren Kruis inmiddels beter weten. Een week of zo geleden kon ik geen telefonisch contact met ze krijgen, omdat het telefonische keuzemenu mij in een oneindige loop bracht. Daarom toen de betaalspecificatie per e-mail gestuurd en het probleem van de oneindige loop onder hun aandacht gebracht. Ik kreeg desondanks een nieuwe aanmaning van ze. De oneindige loop bleek vandaag nog steeds te bestaan. Dus opnieuw de e-mail aan ze gestuurd.
Vroeger 'zat' ik bij Euronet Internet. Daarna kwam Planet en tegenwoordig is dat Casema. Nu kreeg ik een betalingsherinnering plus administratiekosten van Euronet Internet vanwege een achterstand in betaling in 2003. Meer dan drie jaar geleden. Al vraag ik me af of het gerechtvaardigd is om zo lang na dato nog aan te manen, wil ik dit toch in mijn administratie nakijken. Ik heb in die drie jaar nooit eerder een aanmaning ontvangen. De aanmaning komt van Graydon, het incassobureau. Ik word door Graydon niet bepaald in de gelegenheid gesteld in het stof te duiken om die jarenoude administratie uit te pluizen, want recentelijk kreeg ik een nieuwe aanmaning, waarin het openstaande bedrag ongeveer verdubbeld werd vanwege rente en incassokosten, nu in totaal zo'n 212 euro. Lekker arrogant, drie jaar na dato ineens spoed eisen van de klant. Ik heb ze een brief gestuurd waarin ik niet akkoord ga met alle extra kosten.
Mirjam wordt achtervolgd door Tele2 incasso's, "the company that brings you small bills" (but a lot of them), terwijl we al een jaar geen Tele2 meer gebruiken.

Het was geen leuke dag. Eens kan ik er om lachen.

Update
Naar aanleiding van mijn verzoek om een specificatie van het openstaande bedrag bij Dexia (€ 23,70) ontvang ik op 9 december een brief van hen met daarin het bedrag genoemd en het verzoek dit te betalen. Zonder specificatie dus. Ik ga ze dit keer een brief sturen met het verzoek om een specificatie.

Het aanzetten tot angst

Het aanzetten tot haat, een slechte zaak. Islamitische scholen en moskeeën die zich daaraan schuldig maken, krijgen terecht alle kritiek over zich heen.

Maar ik ben van mening dat de regering Balkenende de afgelopen jaren de dreiging van terrorisme sterk heeft overdreven, daarin het voorbeeld van Amerika en andere Europese landen volgend, waarmee is aangezet tot angst. Omdat angst vanzelfsprekend leidt tot haat, heeft de regering zich impliciet schuldig gemaakt aan het aanzetten tot haat.

Op de vraag wat de gewone burger tegen terrorisme kon doen, riep Balkenende op om "waakzaam te zijn". Dat komt in de praktijk neer op het wantrouwend bekijken van hoofddoekdragende vrouwen en mannen met donkere blik. Wantrouwen, angst, haat.

Het huis-aan-huis overheidsfoldertje "Wat wordt er gedaan tegen terrorisme? En wat kunt u doen?" bewaar ik met zorg. De woordjes "samen" en "met elkaar" komen weer eens terug, bekende campagnewoorden van Balkenende (en elke andere campagneleider die weet hoe je effectief campagne moet voeren). Die woorden geven je een warm gevoel. Ook ik wil m'n steentje bijdragen, denk je onwillekeurig, ook ik wil me, net als anderen al doen, voor de goede zaak inzetten.
Er wordt een aantal mensen opgevoerd die gezamenlijk strijden voor de goede zaak.
De AIVD'er (we luisteren af, we infiltreren)
De Officier van Justitie (verdachten eerder aanhouden)
De schoonmaker (prullenbakken eerder legen)
De douane (containers scannen)
De F-16 vlieger (onbekende vliegtuigen opmerken)
De wijkagent (indentificatieplicht voor 14 jaar en ouder)
De lerares (discriminatie tussen leerlingen afkeuren)
De wetenschapper (ontwikkeling bodyscan)
De treinconducteur (treinen stilzetten)
De jongerenwerker (praten met jongeren met radicale ideeën)
De bewaker en de hond (in ploegendiensten alles dag en nacht in de gaten houden)
De forensisch onderzoeker (onderzoeken van sporen en dna)
Mevrouw Berends (verdachte pakketjes opmerken)

Deze opsomming is bedoeld om ons gerust te stellen. Er wordt aan gewerkt en u kunt rustig gaan slapen. Het werkelijke effect is het gevoel dat we ons in een oorlogssituatie bevinden.

De afwezigheid van terroristische aanslagen wordt nu beschouwd als een succesvolle bestrijding ervan, in plaats van het idee dat deze aanslagen ook afwezig zouden zijn als er niets gedaan zou zijn.

Een terroristische aanslag kan helemaal niet voorkomen worden. In de tijd dat ik deze blog schrijf, kan ik ook op internet op zoek gaan naar het maken van een bom uit kunstmest, de trein nemen en Balkenende in een dodelijke omhelzing wegvoeren uit dit aardse tranendal.

Het nemen van maatregelen tegen terrorisme, waaronder het overheidsfoldertje, was dan ook niet echt bedoeld om terrorisme uit te roeien, maar slechts bedoeld om de angst, die was ontstaan door de Amerikaanse "war on terrorism" en de terroristische aanslagen in Londen en Madrid, bij het volk weg te nemen. In plaats daarvan werd de angst niet weggenomen, maar bevestigd. U heeft gelijk met uw angst, maar er wordt aan gewerkt. "Moeten we ons zorgen maken? Veel mensen doen dat wel. Dat is logisch. Want ook in Nederland kan een aanslag plaatsvinden." Het woordje "wel" impliceert dat de schrijver zich richt tot degene die zich nog géén zorgen maakt en deze wordt verzocht, uit logische overwegingen, zich in het kamp van de zorgenmakers te begeven.

Een terroristische aanslag kan altijd plaatsvinden. Maar waarom moest dit in een foldertje gezet worden? Er kan ook een meteoor op Nederland terechtkomen. Maar we voelden ons bedreigd. We waren ineens doelwit geworden, omdat de haat naar Amerika in islamitische landen, zich uitbreidde naar landen die Amerika welgezind waren.

En daar zit 'm nu de kneep. Onze onvoorwaardelijke steun voor Amerika en haar buitenland politiek. Terwijl Amerika zélf verdeeld is over haar strategie en Bush nu probeert om met het minste gezichtsverlies Irak te verlaten.

Het wordt tijd dat Europa een eigen gezicht krijgt, volkomen onafhankelijk van de Verenigde Staten. Europa moet zich profileren als een multicultureel en multireligieus continent. De haat tegen het westen zal er niet zomaar door verdwijnen. Maar met een onafhankelijk Europa hebben we meer kans op een vreedzaam samenleven dan door te gaan op de ingeslagen weg en met de drie voedingsbodems van terrorisme, namelijk angst, haat en oorlog, proberen terrorisme te bestrijden.

Extraplanetair inburgeren

Stephen Hawking zegt dat de mens andere planeten moet koloniseren, in ons zonnestelsel en rond andere sterren, opdat wij niet door milieuvervuiling of atoomoorlogen zullen uitsterven.

Maar mogelijk bevinden zich op andere planeten Rita-Verdonk-achtige wezens en dient de mens, voordat een verblijfstatus wordt toegekend, eerst een inburgeringscursus te volgen.

Zoiets zou als volgt kunnen gaan.

Vraag 1. Wat spont de zeiger wanneer een raspal fubrieert?
Antwoord van de mens: Eh, een zomerbriesje?
FOUT! De zeiger spont een margakkel tot spatelblankens.

Vraag 2. Hoe mangeert een voorpodustica voordat een magolla ambrechtigt?
Antwoord van de onzekere mens: Een voorpodustica mangeert niet?
FOUT! Een voorpodustica mangeert terwagens opdat de magolla upper ambrecht.

Vraag 3. Waarom vergakt de blaakmolen matepijlen?
Antwoord van de wanhopige mens: Omdat blaakmolens zo gebouwd zijn?
FOUT! De blaakmolen vergakt matepijlen omdat broke matepijlen mutens wagen.

Laatste kans. Vergast de baten in podderstavels terpokkens?
Antwoord van de moedeloze mens: Geef mijn portie maar aan Fikkie...
FOUT! Baten vergast niet!

De mens wordt meegesleurd en tot faporadiën miskonkeld. Dat zal hem leren!

De laatste pepernoot

Een Sint gaat met zijn tijd mee. Dat moet wel, om een weloverwogen keuze te maken tussen de digitale snufjes en elektronische gadgets die tegenwoordig op het verlanglijstje van elk mensenkind prijkt.
Maar met de tijd meegaan heeft ook zo z'n nadelen. Zo voel ik dat die tijd ook voor mij een zware last is die ik af en toe maar moeilijk kan torsen. Ik voel me als Jasper, mijn trouwe schimmel, die mijn gewicht met liefde draagt, totdat ik afstap. Naarmate ik ouder wordt, lijkt de tijd zwaarder te worden. Zo voel ik dat er een dag gaat komen, dat ik zal moeten vragen of de tijd van míj wil afstappen, zodat ik, licht en vrij, een onbekende toekomst tegemoet kan vliegen.
Maar ik aarzel. Ik ben gehecht aan de traditie. Ik zoek daarom nog een opvolger. Het liefst een goedheiligman, dat is toch wel een voorwaarde. Ik stam zelf uit een christelijke voorgeschiedenis, maar een islamitische opvolger zie ik ook in mijn vizier. Het moet er eentje zijn die zich niet zo laat verblinden door z'n geloof. Mijter en mantel dienen vooral om je warm te houden in de decembermaand. Niet het geloof, maar het kind staat centraal. Je moet veel geduld hebben met ze. Jaar in, jaar uit. En het uitdelen van pakketjes moet een eer zijn. Het mogen overigens geen verdachte pakketjes zijn, maar dat terzijde. Je moet behept zijn met onvoorwaardelijke, onbaatzuchtige en oneindige liefde voor het kleine grut. Zonder seksuele connotatie.
Nu ik het zo beschrijf, zakt de moed mij in het schoeisel. Wie staat er zo boven de waan van alledag, nee, boven de waan van alle jaren? Wie kan mijn scepter zwaaien met dezelfde zwier als ik eeuwen heb gedaan?

Ik ben bang voor de laatste pepernoot.

De ontdekking van de hemelbewoners

In de zomer van 2012 kwam het bericht. Jarenlang had men de hemel afgespeurd. Statistici hadden het voor ons uitgerekend: het heelal zou GONZEN van leven. Alleen de praktijk was nog nodig om de verbijsterende cijfers te bevestigen. Een uitputtende speurtocht werd gestart. Nog nooit hadden de sterren zo gezwegen. Het luisterende oor, een constructie even groot als onze planeet, bestaande uit roestvrijstalen radiotelescopen, verdeeld over de wereld, maar verenigd in glasvezel, had een oorverdovende stilte opgevangen. De mensheid zwom in een oceaan van eenzaamheid. Maar eens moest er iets opdoemen aan de zwarte horizon, iets opduiken uit die donkere oceaan. Niets was zo vanzelfsprekend en ongelooflijk tegelijk. En zo geschiedde. Een astronoom van het SETI-project, Search for Extra-Terrestrial Intelligence, vertelde:

"Uit de diepe duisternis van het heelal kwam deze stem... De stem was als die van een operazangeres, de compositie als een aria. Galmend in de lege akoestiek van het heelal baande haar roep in radiogolven zich een weg door licht en materie, duizelingwekkend oud, en beschadigd door ruis en tikken, littekens van geëxplodeerde sterren, vergane werelden en buitenaardse volkeren, in de vergetelheid God aanroepend. Ik hoorde deze Koningin van de Nacht en stond ademloos, roerloos, terwijl haar stem en het universum om mij heen roteerde, als om een ondenkbaar multidimensionele as. De ouderdom van haar stem was niet te schatten, noch haar schoonheid. Maar zij was er, op haar met sterren versierde troon, heel groot en heel ver en niemand wist waar vandaan. Neutronensterren waren de ruis, zwarte gaten de stiltes, supernova's de pitten in dit ethervinyl waarvan een aardse metalen naald, de radiotelescoop, nu de groeven aftastte. Een diepe heimwee maakte zich van me meester, toen ik uit het open raam in de richting zag die de telescoop aanwees. Een zwakke ster, flakkerend als een stervende vlam in de wind van de nacht, bereikte m'n netvlies en m'n hart. En ik wist: dit was de wereld die het contact met de aarde had gevonden."

De band werd teruggeluisterd, maar er was niets geregistreerd. Een magnetische storm had het signaal weggeblazen of een technische fout was fataal geweest. Opnieuw werd de antenne gericht op de ondergaande ster. Ze zweeg. Niemand dan de astronoom heeft het ooit gehoord. Niemand dan de astronoom kan het vertellen. Maar de astronoom zwijgt. Hij zwijgt als de ster, nu gedoofd, en roterend als een zwarte danseres op het toneel terwijl het doek valt.

Look! It's a giant...

In Austin Powers vliegt Dr. Evil in zijn ruimteschip over Amerika. Het ding lijkt nogal op een...

Colonel: What is it, son?
Radar Operator: I don't know, sir, but it looks like a giant--
Jet Pilot: Dick! Dick, take a look out of starboard.
Co-Pilot: Oh my God, it looks like a huge--
Bird-Watching Woman: Pecker!
Bird-Watching Man: [raising binoculars] Where?
Bird-Watching Woman: Over there. What sort of bird is that? Oh goodness, it's not a bird, it's--
Army Sergeant: Privates! We have reports of an Unidentified Flying Object. It has a long, smooth shaft, complete with--
Baseball Umpire: Two balls! [looking up from game] What is that? It looks just like an enormous--
Colonel: Johnson!
Radar Operator: Yes, sir?
Colonel: Get on the horn to British Intelligence and let them know about this.

Op een mooie zomermiddag in juli 1983 reed ik op de fiets door de duinen in de buurt van Noordwijk, omdat bekend gemaakt was dat daar de Space Shuttle, op de rug van een Boeing bevestigd, een paar rondjes zou vliegen. Ruimtevaart fascineerde me en de Space Shuttle was toen nog een vreemd apparaat waarvan ik niet kon geloven dat zoiets veilig de ruimte in geschoten kon worden. Later zou blijken hoe terecht dat voorgevoel zou zijn... Toen kwam de Boeing voorbij met op z'n rug dat mismaakte vliegtuigje met korte vleugeltjes. Ik leek wel de enige die het opmerkte. Ik zag mensen om me heen niet opkijken.

Wie wel zal hebben opgekeken is Heidi Graf, voorlichtster van ruimteonderzoekcentrum Estec in Noordwijk. Want de hele show blijkt voor haar te zijn opgevoerd, als een liefdesverklaring.
Dat bleek vrijdag tijdens het afscheidsfeestje van Graf, die met pensioen gaat. Graf had generaal James Abrahamson in het voorjaar van 1983 ontmoet tijdens de luchtvaartshow Le Bourget bij Parijs. Daar had zij hem uitgedaagd de shuttle, die daar tentoongesteld stond, over Noordwijk te laten vliegen.

'Hij zei dat hij zo'n Big Shot was', aldus Graf. 'Dat moest hij dan maar laten zien.'

Ik heb dus op die mooie zomermiddag naar een gigantische penis staan kijken. Dat we dat nu pas weten, komt door Heidi, die al die tijd heeft gezwegen als het graf.