donderdag, november 16, 2006

Zomaar een dag

Het is 4 uur 's nachts en de slaap kan mij niet vatten. M'n zenuwstelsel is overgevoelig. Zelfs een onschuldig kopje thee is voldoende om m'n lichaam in de alarmfase te brengen en voorlopig te houden. Dat is al meer dan het anti-terrorisme foldertje van de overheid bij mij teweeg heeft gebracht.

Speaking of... vanmiddag heb ik een groot deel lopend door Haarlem doorgebracht. Eerst met de bus van Noordwijkerhout naar Haarlem, vanwege een halfjaarlijks tandartsbezoek. Ik heb nog steeds mijn tandarts in Haarlem, omdat hij al jaren geen gaatjes in mijn gebit weet te ontdekken en dat mag best beloond worden. Maar dit keer kreeg ik een andere tandarts, een jong broekie. Ik vermoed zijn zoon of schoonzoon. En prompt wist hij twee gaatjes in mijn gebit aan te wijzen. Het begon al raar. Hij vroeg: "Hoe is het met uw droge mond?" Ik testte mijn mondholte met mijn tong en voelde al nattigheid. Hij verwarde mij met een andere cliënt. Ik kon gaan liggen. Mijn hoofd vond geen steun. Hij trok de hoofdsteun een eindje eruit, nog 'ns en nog 'ns en nog een keertje en pas na vijf keer lag ik comfortabel. En toen ontdekte hij de gaatjes. "Een kwestie van niet flossen", zei hij. Dat kan kloppen. Hij liet meteen het w-woord vallen: wortelkanaalbehandeling. Ongeloofwaardig. Het leek mij een kwestie van vullen. Uiteindelijk kwam hij tot dezelfde slotsom maar inmiddels had ik al niet meer zo'n prettig gevoel. Vervolgens bleken mijn gegevens nog steeds zoek te zijn en pas na opgave van geboortedatum en naam kwam er iets tevoorschijn. Toen bleek dat er nog facturen van mij openstonden bij Fa-Med.

Inderdaad is mijn administratie een puinhoop geworden sinds de Rabobank besloten heeft om mijn rekening te blokkeren op automatische incasso's. Die kwestie loopt al langer dan een jaar. De Rabobank had verwarrende brieven gestuurd betreffende mijn krediet. Die brieven waren in tegenstrijd met hun algemene voorwaarden en omdat ik me hield aan hun brieven bleek ik me daarmee dus niet aan hun algemene voorwaarden te houden. Ondanks mijn roep om de onredelijkheid van hun handelen in te zien, blijkt de Rabobank niet bepaald coöperative te zijn.

In ieder geval diende ik contant te betalen bij de tandarts. Dit omdat Fa-Med geen nieuwe facturen meer accepteert wanneer er eenmaal een achterstand in betaling is geconstateerd. Daarmee schuift Fa-Med alle verantwoordelijk door naar de tandarts. Maar ondertussen rekent Fa-Med belachelijk hoge incassokosten en rente op achterstallige facturen, waardoor het bedrag van een factuur zo ongeveer wordt verdubbeld. Onterecht, omdat zij de administratieve last doorschuift naar de specialist die wel wat beters te doen heeft. Ik vind overigens dat facturen in de zorgsfeer niet op zo'n agressieve manier geïncasseerd dienen te worden. Daarbij komt nog dat cliënten niet zelf gekozen hebben voor deze omslachtige manier van administreren. De cliënt krijgt na een bezoek aan de tandarts een factuur van de factormaatschappij, die hij dan weer kan declareren bij zijn zorgverzekeraar, in plaats dat de factuur direct naar de zorgverzekeraar gaat zoals dat bijvoorbeeld bij een bezoek aan de huisarts wel gebeurt. Volgens mij is deze regeling in gang gezet door Balkenende I of II. Ik durf er m'n hand voor in het vuur te steken (nu ik nog goed verzekerd ben geen probleem) dat een groot deel van de cliënten regelmatig vergeet de facturen te declareren en dus zelf voor de kosten opdraaien. Zeker oude mensen en mensen met een lage opleiding. Goed geregeld.

Ondertussen renden de tandarts en de assistente van en naar de balie met alle gegevens en hoorde ik dat Fa-Med hun administratie behoorlijk onder druk zet. Op de site van Fa-Med lees ik: marktleider in Medical Factoring (klinkt altijd lekker in het Engels) en: meer tijd voor uw patiënten...
Overigens opende de assistente deuren en bladerde zij door agenda's en dossiers met haar hygiënische handschoentjes aan. Een veilig idee.

Voor de 10 minuten behandeling werd 45 euro in rekening gebracht. Dat is dus een uurtarief van 270 euro. Er was geen pinautomaat aanwezig, ondanks dat het toch wel vaker zal voorkomen dat cliënten contant en flink moeten betalen. Voor het vullen van mijn gaatjes diende een nieuwe afspraak gemaakt te worden. Die heb ik gemaakt, maar weer bij mijn oude vertrouwde tandarts. De assistente vertelde me dat hij al 70 jaar is en het alleen nog voor zijn plezier doet. Kijk, dat vind ik nou een prettig idee. Misschien, als ik niets vertel over de vorige diagnose, kijkt hij dit keer opnieuw over de gaatjes heen. Tot het zover is, aanstaande dinsdag is het gepland, ga ik ijverig flossen.

Na m'n redelijk nutteloze bezoek aan de tandarts liep ik een uitgestippelde route langs mijn drie banken: Postbank, ING-bank, Rabobank. Waarom ik drie banken heb mag joost weten, maar het is toch wel lekker als een pasje een keer "niet geeft". Maar vanmiddag vond ik het even een nadeel. Ik moest de banken af om me te identificeren als een staatsvriendelijk persoon. Door iedereen met een rekeningnummer zich met paspoort en handtekening te laten identificeren bij de bank, is het vast gauw gedaan met dat terrorisme. De procedure bij Postbank en ING verliep snel en vlekkeloos. Bij de Rabobank werd ik verzocht plaats te nemen op een wachtbankje. "Naast die andere terroristen?". vroeg ik meesmuilend. Na lang wachten kwam er een consulente naar me toe, die me geen hand gaf en me meenam naar een bureautje met computer. Daar vertelde ze dat ik voor niets was gekomen, want de gegevens waren al goed geregistreerd. Ik complimenteerde de Rabobank en vertelde dat zij de enige bank waren die hun zaakjes blijkbaar op orde hadden (liet mijn blokkade op m'n rekening even in het midden). Bij het verlaten greep ik haar hand en schudde het vriendelijk.

Ik vond het een volkomen verloren dag. Ik denk erover om een en ander wat efficiënter te maken, bijvoorbeeld door geen tandarts in Haarlem, maar gewoon hier om de hoek in Noordwijkerhout te nemen. Maar nu hoorde ik dat die tandarts toch gewoon kosten in rekening bracht toen een vrouw binnen 48 uur een afspraak afzegde vanwege het sterven van haar man. De tandarts hanteert namelijk een afzegtermijn van 72 uur... bij zo'n tandarts wil ik niet liggen.

Labels:

3 Reacties:

Blogger Babs zei...

Ik had gister hetzelfde bij de Rabobank. Na heel lang in de rij gewacht te hebben werd mij gezegd dat ze al een kopietje van mijn paspoort hadden.

Is Djie al 70?

Wel een lang verhaal om een kort verhaal zeg. Tandartsrekeningen moet je gewoon netjes op tijd betalen. En niet zoveel schulden maken en dan de bank ervan de schuld geven als ze het geld terug willen hebben!

6:11 p.m.  
Blogger Felix zei...

Banken hebben niks te klagen want ze rekenen woekerrentes, voor hun is het een ideale belegging. En die schijnheilige kop van Jochem, de schandknaap van de Rabo-maffia, kan ik al helemaal niet uitstaan. Zo! Dat lucht op.

10:29 p.m.  
Anonymous Anoniem zei...

Kunstgebitten kan je op rommelmarkten kopen.... 2,5 euro/stuk, wat zal jij het rustig en relaxed krijgen... mmm wel iedere maand een rolletje kukident kopen
+ bruistsabletten, of in de afwasmachine... <> dit was weer een tip in het kader van "help miky de winter door" <>

11:30 p.m.  

Een reactie posten

<< Home