Benedictus

Paus Benedictus XVI blijkt in de jaren negentig, toen hij nog kardinaal en belangrijk functionaris van het Vaticaan was, geen actie te hebben ondernomen tegen een Amerikaanse priester die mogelijk zo'n tweehonderd dove jongens misbruikte. Meerdere Amerikaanse bisschoppen waarschuwden herhaaldelijk dat de kerk in verlegenheid zou worden gebracht als niet werd ingegrepen.

"Kardinaal Benedictus, ik heb een dove jongen misbruikt". "Het zij je vergeven". ”Het waren er eigenlijk 2.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 3.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 4.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 5.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 6.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 7.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 8.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 9.” “Het zij je vergeven.” ”Nou ja, meer iets van 10.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 11.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 12.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk zoiets als 13.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 14.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 15.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 16.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 17.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 18.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk om precies te zijn 19.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 20.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 21.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk bijna 22.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 23.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 24.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk zo rond de 25.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 26.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 27.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk op de kop af 28.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 29.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 30.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren eigenlijk 31 van die lekkere sullige dove stumperdjes.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 32.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 33.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 34.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er 35.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 36.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 37.” “Het zij je vergeven.” ”Of nee, nou weet ik het zeker, het waren er 38.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 39.” “Het zij je vergeven.” ”Waar ik 39 zei, moet 40 zijn, stop!” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 41.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 42.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 43.” “Het zij je vergeven.” ”Zei ik nou 43? Wat stom. 44 dus.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 45.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 46.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 47.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 48.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 49.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk afgerond 50.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 51.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 52, net zoveel als in een pak kaarten en ik was de joker hahaha.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 53.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 54.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 55, erg he?” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 56.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 57.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 58, maar er zat een gehandicapte bij, mag die als een halve tellen?” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 59.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 60.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 61, maar pin me er niet op vast.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 62.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 63.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 64.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 65.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 66.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 67. Dat lijkt veel, maar het waren geen goede minnaars.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 68.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 69.” “Het zij je vergeven.” ”Oeps, het waren er eigenlijk 70.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 71.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 72. Of zei ik dat al?” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 73. Ik lust er wel pap van!” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 74.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren eigenlijk 75 dove en slechthorende medemensjes.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 76.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 77.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 78, dat valt dus best wel mee.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 79.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 80, dus nog niet eens 100.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 81.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 82.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 83.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 84.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 85. Of zoiets.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 86.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 87.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 88.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 89.” “Het zij je vergeven.” ”90.” “Het zij je vergeven.” ”91.” “Het zij je vergeven.” ”Ik kan blijkbaar alles flikken hier, 92!” “Het zij je vergeven.” ”93!” “Het zij je vergeven.” ”94 dan?” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 95.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 96.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 97.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 98.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 99.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 100, wie niet weg is is gezien.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 101.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 102.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 103. Vooral die laatste drie waren heerlijke knulletjes.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 104.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 105.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 106.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 107 en nog een paar.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 108.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 109.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 110. Veul!” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 111.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 112. Idioot eigenlijk he?” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 113.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 114.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 115, maar ja het vlees is zwak.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 116.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 117.” “Het zij je vergeven.” ”Als ik zeg 118 would you hold it against me?” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 119.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 120.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 121.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 122, maar ze gaven zelf aanleiding.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 123.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 124. Maar van de vrouwtjes blijf ik af.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 125.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 126.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 127. Hihihi.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 128. Moet ik spijt hebben dan?” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 129.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 130.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 131. Maar ik wil het afbouwen.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 132.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 133.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 134, maar er zaten erbij die het stiekem lekker vonden.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 135.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 136.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 137. In de kroeg overdrijf ik dat cijfer wel eens.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 138.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 139. Zo terugkijkend denk ik wel eens, niet slecht gedaan!” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 140.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 141.” “Het zij je vergeven.” ”En als ik nou zeg: 142, word je dan héél boos?” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 143.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 144. Ach joh, er zijn ergere dingen, toch?” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 145.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 146. Maar ik beloof dat ik het noooit meer zal doen.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 147.” “Het zij je vergeven.” ”Nee, het waren er 148.” “Het zij je vergeven.” ”Of toch 149.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 150.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 151.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 152. Dat is best vet.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 153.” “Het zij je vergeven.” ”Met 154 jongetjes heb ik een goede steekproef gehouden.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 155.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er wel zo'n 156.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 157.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 158.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 159. En dan overdrijf ik niet.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 160.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 161.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 162.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 163. Jeumig wat veel!” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 164.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 165.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 166. Maar wie zonder zonde is, werpe de eerste steen.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 167.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 168.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 169.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 170. Asjemenou!” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 171.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 172. Maar tegenstribbelen was er nooit bij.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 173.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 174.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 175. Sapperdeflap!” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 176.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 177.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 178. Maar zeg het niet tegen m'n moeder.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 179.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 180.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 181.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 182 waar ik met m'n grijpgrage klauwen aan heb zitten wroeten.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 183.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 184.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 185.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren eigenlijk 186 piemeltjes.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 187.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren eigenlijk 188 van die verdorven doofstomme rotjochies.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 189.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 190.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 191.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er 192.” “Het zij je vergeven.” ”Nee, 193.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 194.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk zo afgerond 195.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 196.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 197, ja nu weet ik het zeker.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 198.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk tóch 199.” “Het zij je vergeven.” ”Het waren er eigenlijk 200.” “Het zij je vergeven.”

Link: De Stentor