12 of 13 poppetjes?

Ik ziet het even niet... ik tel er 12, maar na verschuiven zijn het er 13. Help!

Dr. Who

Dr. Who. Ik weet niet in welk jaar deze serie werd uitgezonden in Nederland. Maar ik was nog heel klein en het maakte grote indruk. Ik dacht namelijk dat het allemaal echt was. Ik kan me nog steeds een fragment herinneren waarin een afschuwelijk buitenaards wezen te zien was, misschien wel het plaatje hiernaast.

Er zijn zo'n acht verschillende Dr. Who's geweest. Ik keek destijds naar de vierde (die met de lange, gebreide sjaal), Tom Baker. Ondanks alle verschrikkingen en buitenaardse afschuwelijkheden bleef Dr. Who voor alles Engelsman. Save the world and be back in time for tea.


BBC 3 zendt alweer een aantal dagen een nieuwe Dr. Who serie uit, de negende. Dr. Who? De negende. Elke avond vanaf een uurtje of zeven 's avonds. Niet missen!

All in the family

Thuis keken we al televisie vanaf mijn geboorte. Op het moment dat mijn kinderogen de beelden actief kon gaan opslaan in mijn tere kinderziel, was er de V.P.R.O. (toen nog met puntjes) op de beeldbuis, met eerst een A.A.P. filmpje (Associated Artists Production) van Popeye. Ik leefde altijd op, want ik was dol op apen. Die kwamen niet maar Popeye vond ik ook erg leuk. En daarna: All in the family. Een geweldige serie. Toen, en eigenlijk nu nog, vond ik ons huisgezin op het gezin van All in the family lijken.

Aan het hoofd van het gezin stond Archie Bunker, een chagerijnige man die dodelijk vermoeid thuiskwam van werk. "Edith, I'm home!", riep hij altijd, hing z'n jas en hoed op en ging op zijn stoel zitten, een stoel speciaal voor hem gereserveerd. Vervolgens kwam de hyperactieve, wat verwarde Edith uit de keuken gerend met z'n biertje. Ze droeg de keukenschort die ze altijd droeg en rende even snel de keuken weer in om de maaltijd verder te bereiden. Dan hadden we Gloria en haar vriend Michael, de idealisten van de familie. Hun progressieve opvattingen botsten telkens met de conservatieve ideeën van Archie. Het was geen vrijblijvende sitcom en het ging vaak hard tegen hard. Taboes werden nauwelijks geschuwd.

De serie was erg bijzonder, omdat het tot dan toe onbespreekbare onderwerpen bespreekbaar maakte, zoals racisme, homoseksualiteit en emancipatie. De serie werd ongekend populair in Amerika en daarbuiten.

M'n vader had uiterlijk en in gedrag wel wat weg van Archie en mijn moeder kon het sloofje zijn zoals dat door Edith uitgebeeld werd. Ik kan de afleveringen niet bekijken zonder die link te leggen. Een bijzondere serie, uniek in zijn soort.

De begintune spreekt boekdelen. En eigenlijk heel actueel met het opkomende polder-neo-conservatisme.

Boy, the way Glenn Miller played. Songs that made the Hit Parade.
Guys like us, we had it made. Those were the days.

Didn't need no welfare state. Everybody pulled his weight.
Gee, our old LaSalle ran great. Those were the days.

And you know who you were then. Girls were girls and men were men.
Mister, we could use a man like Herbert Hoover again.

People seemed to be content. Fifty dollars paid the rent.
Freaks were in a circus tent. Those were the days.

Take a little Sunday spin, go to watch the Dodgers win.
Have yourself a dandy day that cost you under a fin.

Hair was short and skirts were long. Kate Smith really sold a song.
I don't know just what went wrong. Those Were The Days.

En tot slot: "All in the family was recorded in front of a live audience."

Pluto niet langer planeet

Pluto is niet langer een planeet in ons zonnestelsel. De Internationale Astronomische Unie (IAU) heeft Pluto gisteren gedegradeerd tot ‘dwergplaneet’.

Planet Pluto
(op de melodie van Space Oddity - David Bowie)

IAU to planet Pluto
IAU to planet Pluto
Take your prozac pills and put your pride aside
IAU to planet Pluto
Commencing counting, ancient one
Leave your neighborhood and may God's love be with you

One, Two, Three, Four, Five, Six, Seven, Eight, Cut-off
This is IAU to planet Pluto
You've really lost the grade

And the papers want to know which name you wear
Now it's time to leave the system if you dare

This is IAU to planet Pluto
You've stepped through the exitdoor
And they've voted in a most peculiar way
And the stars look very different today

For here
And it's floating round a tiny sun
Far away from us
Planet Pluto is due
And there's nothing we can do

Though he's been white seventy-somewhat years
It's feeling very blue
And I think the Union knows which name to choose
Tell Pluto we love him very much (despite all!)
IAU to planet Pluto
Your faith's made, there's something changed
Can you bear it, dwarf Pluto?
Can you bear it, dwarf Pluto?
Can you bear it, dwarf Pluto?
Can you bear...

And it's floating round a tiny sun
Far away from us
Dwarf Pluto feels blue
And there's nothing we can do

Buiten het lichaam

Vroeger hadden ik en mijn zus wel eens zgn. uittredingservaringen. Ik lag lekker te slapen en kon dan soms ineens boven m'n lichaam zweven. Ik kon dan bij vol bewustzijn het raam uit zweven, zachtjes op straat landen en een korte wandeling maken, voordat m'n bewustzijn als een zeepbel oploste en ik weer wakker werd in bed. Of ik werd me plotseling bewust dat ik aan het dromen was, waarna de droom oploste en ik in plaats daarvan in een kamer van ons huis stond, waarna ik razendsnel teruggetrokken werd naar m'n lichaam en wakker werd. Vaak duurde het even voor ik wakker werd en kon ik me een minuut of zo niet bewegen.
Een uittreding kondigde zich vaak aan door een enorm kabaal in m'n oren. Dat kabaal leek nog het meest op het geluid van duizenden tandartsboren met verschillende toonhoogten. Pas later las ik dat dit een bekend fenomeen was. Het geluid kon soms al optreden als ik ontspannen aan het wegdoezelen was. De uittredingen zijn later zo goed als opgehouden.
Het is me nog nooit gelukt om vanuit waaktoestand naar een uittreding te gaan. Er ging dus altijd eerst een slaapperiode aan vooraf. Er zijn mensen, Robert Monroe als bekendste, die zelf een uittreding konden veroorzaken.

Sceptici noemen uittredingservaringen illusies en categoriseren de ervaring onder lucide of heldere droom. Dat is een droom waarin de dromer volkomen bewust is dat hij droomt. Als gevolg daarvan kan hij de droomomgeving in alle vrijheid onderzoeken en daarin handelen.
Om een onderscheid te kunnen maken tussen een uittreding en een heldere droom zou je buiten je lichaam een waarneming kunnen doen en die later verifiëren.

Patiënten op de operatietafel melden regelmatig uittredingen. Zij zien de artsen met hen bezig vanuit een 'godsview', van bovenaf. Vaak vinden deze ervaringen plaats wanneer de patiënt in levensgevaar is, bijvoorbeeld bij een hartstilstand, de zgn. bijna-dood-ervaring. Er zijn experimenten gedaan waarbij er een letter- of cijfercode bovenop een kast werd neergelegd, die alleen vanuit een positie bij het plafond kon worden waargenomen. Daar is nooit wereldnieuws uit voortgekomen, maar wel zijn er onderzoeken gedaan waarbij bleek dat patiënten met een bijna-dood-ervaring de omgeving en apparatuur in de operatiezaal beter konden omschrijven dan patiënten die die ervaring niet hadden.

Links:
The Monroe Institute
Near Death Experiences and the Afterlife
Horizon Research Foundation

Escortservice voor bejaarden

Om mij heen hoor ik niets dan enthousiaste verhalen over "Tafeltje Dek Je", een service waarbij er maaltijden worden rondgebracht voor de bejaarde medemens.

Ik denk dat dit principe nog veel verder uitgewerkt kan worden. Zo moet er toch een markt zijn voor een escortservice. Ook bejaarden hebben behoefte aan seks, al dan niet betaald. In navolging van "Tafeltje Dek Je" zou ik deze escortservice "Ezeltje Strek Je" willen noemen.

Maar ik begrijp dat niet alle bejaarden er prijs op zullen stellen een dame van lichte zeden te ontvangen. Homofiele bejaarden bijvoorbeeld. Daarom moet er een tweede escortservice komen, om ook deze doelgroep te bedienen. "Knuppeltje Uit De Zak" lijkt me een geschikte naam.

The sci is the limit

Vanavond heb ik niet gewerkt noch geblogd. Ik ben samen met mijn muis naar het museum geweest. Ik heb alle schilderijen aangeklikt want dat mocht.

Carel Willink en Salvador Dalí waren geniaal in het neerklodderen van magisch-realistische beelden. Maar verf is lastig spul en kwasten zijn moeilijk te temmen. Met de komst van computers opent zich een wereld van onbeperkte fantasie. Alleen de grenzen van de techniek belemmeren onze fantasie nog, maar deze grenzen verschuiven snel. Nog steeds zijn kunstenaars nodig, maar die lijken de rol te krijgen van mediums, doorgeefluiken van beelden van andere werelden. Of die werelden werkelijk bestaan, doet al bijna niet meer ter zake, want de vastgelegde fantasiebeelden zijn vaak echter dan de realiteit.



Link: Fantasy art

De tocht

De meest barre overtocht die ooit ondernomen is, vond plaats in de nalente van vorig jaar. De mensen die deze ondernamen, hadden zich van tevoren op geen enkele manier kunnen voorbereiden. Toch bleek naderhand, dat de meesten een of ander idee bij zich droegen, dat genoeg aanknopingspunten gaf om in de meest penibele situaties nog enigszins een licht te werpen op hun mogelijkheden. Dit zou de missie tot een succes maken.

De aanstichter van dit wereldwonder had bedacht, dat het interessant zou zijn als een van de genodigden een kaars mee zou nemen. Die zou dan op het juiste ogenblik gebruikt worden om de gang van zaken te verlichten. Ongetwijfeld een goed idee, maar het lot liet zich ook hier niet dwingen en de omstanders waren genoodzaakt de kaars te laten liggen, zoals ik later zal laten zien.

Maar, om bij het begin te beginnen, waarom zou het niet mogelijk zijn, zo vroeg een jonge talentvolle aankomende journalist zich af, om, zonder planning vooraf, een groep mensen te verzamelen die, getooid met enig enthousiasme en een vleug ijdelheid, een mogelijkheid zou scheppen om te komen tot de grootste uitdaging die de mensheid ooit zou aanvaarden. Met dit idee in gedachten, peilde deze journalist enige van zijn collega’s, die het idee al snel enthousiast overnamen en gezamenlijk begonnen te werken aan de uitvoering ervan.

Dit alles was drie jaar geleden. En vorig jaar was het dan zover. Een groep, bestaande uit vijf dwaze enthousiastelingen, werd losgelaten op een vooraf uitgekozen plek, met slechts één instructie in hun bezit: bij een naderend gevaar moest men de handen ineen slaan en komen tot een krachtig offensief, waarna een volgende aanwijzing zou worden gegeven.

Al spoedig diende zich de eerste mogelijkheid aan. Een huisarts uit Nieuw-Waterlandsmeer had zich bij de groep gevoegd en klaagde over stijve botten. De aanvoerder riep dat ze zich stil moesten houden, want in de verte was iets waarneembaar dat er op zou kunnen duiden dat er mogelijkheden bestonden om te komen tot een directe benadering van wat destijds nog als een twijfelachtige gebeurtenis van de hand zou worden gewezen. Een boom was in dit geval een goede plek om zich even achter schuil te houden. Dat was helaas een verkeerde gedachte. In dit gebied bestaan kleine beestjes die het juist hebben gemunt op gastheren van het soort dat hier alleen in uitzonderingsgevallen voorkomt. Zodra de eerste zijn stekelige draad over de schouder van de aanvoerder wierp, kwam het groepje in beweging, waardoor er een kettingreactie ontstond, met als uiteindelijk resultaat dat een zwerm vogels niet het Waterlandsmeer uitkoos, maar verder vloog en dit gebied achter zich liet.

Enige tijd later kwam men aan bij de grens. Nu was het erop of eronder. In die tijd, hoe kort geleden ook, had men nog geen enkel besef van de gevaren die deze expeditie zou kunnen herbergen. Toch koos men de juiste richting om er het opgegraven voorwerp, de beruchte kaars die één van de leden had weten op te duikelen, heen te smijten. De klacht was namelijk, dat er onduidelijkheid over de te nemen beslissing bestond. Alle reden dus, om zorgvuldig te zijn in deze aanpak. Nu de laatste hindernis echter was genomen, ontstond er een prettige ontspanning en klaarde ook het humeur wat op, dat toch zeker had geleden onder deze erbarmelijke omstandigheden.

En zo kreeg de journalist uiteindelijk toch zijn zin. Iets wat niemand bij de aanvang van deze unieke onderneming had durven denken.

Googlotha

Doomsday junkie

Vanmiddag werd er bij ons aangebeld. Een jongeman begon door de intercom een relaas over God en de wereld. Ik zei dat ik geen tijd had. Dat kwam vast een beetje een lullig over op iemand die gelooft dat God de wereld kan scheppen in zeven dagen. Hij had gelukkig een boekje en dat kon hij wel bij me in de bus gooien. Hij vroeg nog op welk nummer ik woonde, wat toch raar was want hij belde bij me aan. Ik hoorde wel dat tijdens het gesprek een aantal mensen de hoorn erop gooiden. Ik was waarschijnlijk de laatste die was blijven luisteren.

Vanavond heb ik het boekje bestudeerd. Er blijkt in de laatste dertig jaar niets veranderd in de manier waarop Jehova's Getuigen de anderen proberen te overtuigen.

Het boekje begint met de wonderen, het leven op aarde en het universum boven ons, en dat daar eigenlijk een God voor nodig is om dat voor elkaar te krijgen. Het universum wordt beschreven als een goedlopend uurwerk, overigens een achterhaalde vergelijking (tactiek: het onvermijdelijk maken van God).

Vervolgens wordt op het lijden ingegaan, een belangrijk stokpaardje van ongelovigen: als er een God is, waarom is er dan zoveel leed? Het argument luidt dat het lijden is ontstaan omdat Adam en Eva ongehoorzaam aan God waren. Het lijden is om te laten zien wat er gebeurt als je buiten Gods regels treedt. Dat geldt helaas ook voor mensen die van geboorte tot dood niets kwaads in de zin hebben, de erfzonde maakt geen uitzondering (tactiek: het verklaren van ongerijmdheden).

Dan wordt er een wereldramp voorspeld. Voor degenen die zich niet op tijd tot God bekeren zal dit hel en verdoemenis betekenen, voor de gelovigen is het juist een plezierige tijd omdat de nieuwe tijd zich hiermee aankondigt. Dit wordt geïllustreerd met hevig onweer op de achtergrond en lachende mensen op de voorgrond die naar iets opkijken dat licht geeft (tactiek: overtuigen dat je de boot niet mag missen).

Dan wordt de paradijselijke toestand na de rampspoed beschreven. Alle doden uit het verleden staan op en er zal geen hongersnood meer zijn, hoe moeilijk dat ook te verenigen lijkt. Dieren eten elkaar niet meer op, ondanks gespecialiseerde carnivorische gebitten en darmstelsels (tactiek: een worst voorhouden).

Tot slot wordt gezegd dat er geen tijd meer te verliezen is (tactiek: druk op de ketel).

Het wrange aan dit alles is dat ik best in God wil geloven, maar dat de Jehova's Getuigen me het zo wel erg moeilijk maken. Hadden ze een wat realistischer verhaal gemaakt, dan hadden ze veel meer zielen kunnen redden.

Ik ben bang dat deze jongen over een tijdje weer zal aanbellen en zal vragen of ik het boekje gelezen heb. Ik weet dat een gesprek zinloos zal zijn. Hij zal mij proberen te overtuigen en ik zal hem willen overtuigen.

Ik moet denken aan een scène uit de film Paris, Texas. Travis, een eenzame, melancholische man, loopt over een brug met snelwegen langs en onder hem. Muziek van Ry Cooder klinkt en in de verte hoor je de stem van een man die op zeer fanatieke en hopeloze manier hel en verdoemenis predikt, schreeuwend. Travis staat even bij de man stil, die zijn preek zonder toehoorders afsteekt, met als publiek slechts een drukke verkeersweg onder hem. De gedrevenheid van de man is lachwekkend en meelijwekkend tegelijk. De man ziet Travis niet staan. Dan vervolgt Travis zijn weg weer. Mooi! De schoonheid zit hem erin dat de muziek je dwingt het geheel op een hoger plan te bekijken. Je beseft dat ook degene die predikt deel is van de wereld. Ik heb het geluidsfragment niet paraat, luister hier naar een surrogaat ervan.

Eerste mens gekloond

George Bush, normaal een tegenstander van het rommelen met menselijk DNA, is eindelijk overstag, nu Amerikaanse wetenschappers de eerste menselijke kloon hebben gecreëerd. George Bush heeft wel strenge regels opgesteld voor wie wel en wie niet gekloond mogen worden. Bekijk hier de persconferentie.

Buitenaards muziekprogramma ontdekt?

SETI, de Search for Extra-Terrestrial Intelligence, heeft videosignalen opgepikt van een ster 15 lichtjaren van ons vandaan. Het signaal blijkt een soort 'Top of the pops' te zijn, een muziekprogramma van een onbekende buitenaardse beschaving. De instrumenten die zij gebruiken, zijn totaal onbekend bij ons wat het aannemelijk maakt dat het tv-programma inderdaad van buiten de aarde afkomstig is.

Bekijk de buitenaardse 'Top of the Pops' hier.

Free energy or free publicity?

Vrijdag 18 augustus 2006 stond er in The Economist een paginagrote advertentie van het bedrijf Steorn dat claimt een perpetuum mobile te hebben uitgevonden. Ze dagen de wetenschappelijke wereld uit hun apparaat te onderzoeken. Het maakt gebruik van magneten.

Ze hebben een website en hier kun je een interview bekijken. Marketingtechnisch zit het goed in elkaar en als ze net zoveel aandacht hebben gegeven aan het apparaat, dan zit het wel goed, toch? Mmm...

Touched by God

Zo'n 65 miljoen jaar geleden sloeg een meteoriet ter grootte van een paar kilometer in bij Mexico en doodde daarbij het grootste deel van het leven op aarde, waaronder de dinosauriërs.

65 miljoen jaar later lopen tweepotige zoogdieren rond op aarde. Het bijzondere aan deze wezens is dat ze het verleden kennen en beseffen dat zo'n ramp zich ook in de toekomst kan voordoen. Ze vinden apparaten uit waarmee ze de hemel afscannen naar 'near-earth objects', potentiële potentaten die qua grootte en koers mogelijk ooit op aarde kunnen botsen. Inmiddels zijn zo'n 838 van dergelijke objecten waargenomen, groot genoeg om een wereldwijde ramp te veroorzaken. 103 ervan worden extra in de gaten gehouden, omdat ze mogelijk op de aarde kunnen terechtkomen. In theorie zijn er zo'n 100.000 objecten met een doorsnee van minimaal 140 meter. Mochten we een groot object vinden dat op ons in zal slaan, dan kunnen we de koers ervan veranderen door er een raket met kernlading heen te sturen en het in de buurt ervan laten exploderen.

Dat een inslag ook in onze tijd kan plaatsvinden, blijkt uit de ramp in 1908. Toen sloeg zo'n object in in Siberië, Tunguska, met de kracht van een 15 megaton atoombom. 60 miljoen bomen in een gebied van 1300 vierkante kilometer gingen tegen de vlakte. Was dit in bewoond gebied gebeurd, dan was de ramp niet te overzien geweest (het schijnt dat men 's nachts de krant kon lezen in Westeuropa, door het licht van de ramp).

Op vrijdag de 13e april 2029 zal Apophis, een asteroïde met een doorsnee van 320 meter, zo rakelings langs de aarde scheren (zo'n 30 km) dat het dichterbij de aarde is dan veel van de commerciële satellieten. De asteroïde zal met het blote oog zichtbaar zijn in Europa wanneer het over onze hoofden scheert. Zou deze klomp steen wel inslaan (wat het net niet zal doen), dan zou dat een kracht hebben van 850 megaton, bijna 60 keer sterker dan de ramp in Tunguska en 114.000 keer sterker dan de bom op Hiroshima. De inslag zou ergens plaatsvinden op het oostelijk halfrond, Nederland behoort dus tot de mogelijkheden...

Rond 2010 zal de Panoramic Survey Telescope & Rapid Response System operationeel worden. Een systeem van vier telescopen dat zo scherp en slim is dat het per maand evenveel objecten zal vinden als er al gevonden zijn sinds de laatste 200 jaar. Ook NASA is bezig de boel te indexeren.

Mocht de mensheid uiteindelijk een object vinden dat ons zal laten uitsterven, dan kunnen we de ramp keren door er een krachtige atoomlading heen te sturen. Daarmee gaan we eigenlijk tegen de wil van God in, in plaats van 'touched by God' duwen we de vinger van God een andere kant op. Daarna bevinden we ons in reservetijd. We hadden er eigenlijk niet meer mogen zijn, maar zijn er nog, dankzij de wetenschap. Hoe zullen religies dit interpreteren?

Note: op het moment van posten wordt er bij mij aangebeld door een man die mij via de intercom laat weten graag te willen praten over God en hoe Hij denkt over wat er in de wereld gebeurt. Ik ben dus even aangeraakt door God. Ik heb gezegd dat hij z'n foldertje in de bus kan gooien. Geen idee wat voor een foldertje dat is, maar ik zal er een blog over schrijven.

HAL

De computer is niet weg te denken uit ons dagelijks bestaan. Toch staan we aan de vooravond van een uitvinding die deze computer in het museum zal doen belanden. Deze uitvinding is de quantumcomputer.

Een quantumcomputer maakt gebruik van de eigenschappen van subatomaire deeltjes, zoals protonen en elektronen. Deze deeltjes zijn zo klein, dat onze alledaagse ervaring van hoe de werkelijkheid 'werkt', niet meer op gaat. Zo kan een deeltje tegelijkertijd hier en daar zijn, beschreven door een formule die de waarschijnlijkheid ervan aangeeft. Conventionele computers werken met bits. Een bit is altijd óf een nul, óf een één. Een quantumcomputer werkt met de waarschijnlijkheid dat een bit op nul of één staat, omschreven door een qubit.

Met de komst van quantumcomputers wordt niet alleen de oude computer, maar ook de menselijke geest voorbijgestreefd. De rekenkracht die door de uitvinding van de quantumcomputer zal worden ontsloten, is zo groot, dat de menselijke geest zelfs niet in staat zal zijn vraagstukken te bedenken die deze rekenkracht volledig benut.

Door middel van kunstmatige intelligentie kan zo'n computer zelflerend worden, waardoor het niet langer nodig is dat een menselijke geest de software bedenkt. Die software zou trouwens te kort schieten omdat de de denkkracht van een quantumcomputer onze denkcapaciteit te boven gaat. Zo zou deze computer vraagstukken kunnen oplossen waarvoor wij het antwoord schuldig blijven en nieuwe vraagstukken kunnen bedenken die wij nog niet eens op het spoor zijn.

Om de oorsprong van ons universum te achterhalen, zouden wij al onze relevante gegevens in deze supercomputer in kunnen voeren. De computer zal daarna waarschijnlijk aangeven dat het bepaalde nieuwe informatie nodig heeft en ons vertellen hoe wij die nieuwe informatie kunnen verkrijgen, bijvoorbeeld door het geven van een blauwdruk voor een machine waarvan we de werking niet eens kunnen begrijpen.

Wanneer een wereldwijd netwerk van zulke computers is ontstaan, is het mogelijk dat de computers ons liever kwijt dan rijk zijn. Het kan in hun ogen bijvoorbeeld efficiënter zijn de mens uit te roeien.

Zo'n rebellerende computer komt voor in het boek en de film 2001: A space odyssey. Deze computer, HAL9000, vermoordt de passagiers van een ruimteschip, omdat zij hem willen ontmantelen. Uiteindelijk overwint de mens overigens. Tijdens de ontmanteling van HAL probeert HAL de astronaut, David Bowman, op andere gedachten te brengen, zonder resultaat. Uiteindelijk zingt de computer een liedje, Daisy Bell, steeds trager, naarmate de ontmanteling vordert.

Overigens lijkt HAL van IBM afgeleid te zijn, omdat je HAL krijgt als je elke letter een letter terugtelt.

Er bestaan op dit moment al quantumcomputers in laboratoria, maar die functioneren nog op kleine schaal. Door nieuwe ontdekkingen komt deze computer steeds dichterbij.

Julian Lennon steunt Anne Frank

Deze dagen beslist de International Astronomical Union (IAU) welke hemellichamen wel en welke niet tot de planeten mogen behoren.

Nu de contouren van het besluit van de IAU zichtbaar worden, wordt het duidelijk dat een aantal kandidaat-planeten zeker zullen afvallen. Ook asteroïde Anne Frank zal met zekerheid niet mogen toetreden tot het planetenrijk. De circa honderd bewoners van Anne Frank hebben met ontsteltenis gereageerd. Zij zien het besluit als een ontkenning van hun rechten om volwaardig in dit zonnestelsel te mogen meedraaien. Het planeetje, dat in plaats van stromend water stromend methaan bevat en niet groter is dan een stadje, werkte hard aan zijn imago en was juist een toeristische campagne gestart om reizigers van Aarde te trekken.

De bewoners schreven een tekst op het lied "Salt water" van Julian Lennon.

We are a rock revolving
Around a golden sun
We are a hundred children rolled into one
So when we hear about the decision you made
Salt methane wells in our eyes

We climb our deepest crater
We'll make our desert melt
We're so ingenious we can fly round this rock
But when we hear of how the planets are named
Salt methane wells in our eyes

Bridge:
We have lived on Ann
But then you had a plan
And this rock is called an astroid so now we're crying
'Cause names are not a friend (no friend of ours)
Some names are out of sight
And they slowly passing by... right before our nose

We love this big potatoe
Sent photographs to Earth
We tied a yellow ribbon round this old rock
Why can't this baby be a planet from now
Salt methane wells in our eyes

Julian Lennon pikte de draad op en organiseerde een benefietconcert op de maan. Het concert werd bezocht door enige tientallen miljonairs die het geld hadden om de kaartjes te kunnen betalen. Het concert werd integraal en interplanetair uitgezonden. Beluister hier een opname van een duet tussen Julian en een bewoner van Anne Frank. Door de enorme afstand laat de kwaliteit helaas enigszins te wensen over.

Bruintje Beer

Ja, ik weet het. Hij heet Rupert. Een ontzettend nichterig wit beertje (hij was ooit bruin, maar werd net als Michael Jackson langzaam maar zeker steeds witter) met sjaal en geruite broek uit Engeland.

We hadden vroeger een aantal boekjes van Bruintje Beer. Ik denk een stuk of drie. Geen idee waar ze nu zijn. Ik vond ze toen al erg interessant en bij nader inzien nu nog steeds. Waarom? De verhalen zijn niet zomaar onschuldige sprookjes of fabels. In een aantal verhalen is het geen heks, kabouter of boze stiefmoeder die de boel opschudt, maar, bijvoorbeeld, een of andere vreemdsoortig genie die diep in de bossen werkt aan een 'strange machine', een merkwaardig voertuig. De ervaringen van Bruintje met deze vreemde mannetjes lijken veel op gerapporteerde 'close encounters of the third kind', ontmoetingen van mensen met buitenaardse wezens die vanwege pech hun eivormige voertuigen even in een weiland gestald hebben. Niet bepaald een geruststellend onderwerp voor kleuters. Of Bruintje maakt contact met een andere dimensie door een aantal keren rondjes te draaien. Nog steeds denk ik dat in het ronddraaien de sleutel tot contact met andere werelden ligt. Hoe kon de schrijver van Bruintje zo geniaal zijn? (Er waren overigens drie schrijvers, maar ik geloof dat ik de middelste, Alfred Bestall de beste vind).

Sprookjes horen niet onschuldig vermaak te zijn, maar zowel kinderen als volwassenen te verbazen. Dat doen de verhalen van Bruintje Beer soms.

Daarom, als iemand nog oude Bruintjes in z'n kast heeft liggen en er de bijzonderheid er niet van inziet, stuur ze naar Postbus 217, 2210 AE Noordwijkerhout, ten name van Felixior.

Google waarschuwt Hans Kazan

Google heeft een waarschuwing gestuurd aan Hans Kazan, voor het oneigenlijke gebruik van hun merknaam. Hans Kazan adverteert landelijk met de leus: Een avondje goochelen met Hans Kazan. De 'ch' wordt in het Nederlands uitgesproken als een 'g' en daarmee overtreedt Kazan de grenzen van het merkrecht, aldus een woordvoerder van Google. "Het is belangrijk voor ons dat we ons merk beschermen. Als mensen spreken over googelen of goochelen willen wij dat men zeker weet dat het over de zoekmachine Google gaat."
Hans Kazan is niet bang voor gerechtelijke stappen van Google, nu het zeker is dat hij de kosten ervan kan dekken via zijn onlangs gewonnen rechtszaak tegen de filesharing dienst 'Kazaa'.

Mythbusting

Hier volgen een aantal stellingen die algemeen als waar worden aangenomen, maar die bij nader inzien niet kloppen:

Mensen gebruiken maar 10% van hun hersencapaciteit
NIET WAAR, zelfs tijdens slaap wordt het grootste deel van de hersens benut

Hersencellen groeien niet meer bij volwassenheid
NIET WAAR, hersencellen blijven groeien en zich ontwikkelen

Water draait met de klok mee ten noorden van de evenaar, door de draaiing van de Aarde
NIET WAAR, de draaiing van de aarde is te zwak, de structuur van de gootsteen en de richting van de waterstraal is bepalend

Dieren kunnen natuurrampen voorspellen
NIET WAAR, er is geen bewijs gevonden dat dieren een zesde zintuig hebben voor rampen. Wel kunnen dieren veel gevoeliger ruiken en horen en zo eerder alarm slaan. Bij natuurrampen komen veel dieren om.

Mannen denken elke zeven seconden aan seks
Eh, NIET WAAR

Haar en nagels groeien door na de dood
NIET WAAR, de overledene krimpt door uitdroging, waardoor haar en nagels langer lijken.

De Chinese muur is het enige door mensenhanden gemaakt object dat zichtbaar is in de ruimte
NIET WAAR, ook de piramides van Gizeh en zelfs landingsbanen zijn zichtbaar. Vanaf de maan is ook de Chinese muur niet meer zichtbaar.

De betekenis van Xena

In Praag wordt deze dagen gediscussieerd over de vraag wat nou eigenlijk een planeet is. Op dit moment noemen wij negen objecten in ons zonnestelsel een planeet (Mercurius, Venus, Aarde, Mars, Jupiter, Saturnus, Uranus, Neptunus, Pluto), maar recentelijk is vast komen te staan dat een tiende object, met de werktitel Xena (de officiële benaming volgt in 2007), groter is dan Pluto en dus tot de planeten gerekend moet worden, als we ervan uitgaan dat de afmeting bepalend is voor de titel 'planeet'. Behalve de planeten draaien er namelijk duizenden objecten rond de zon, sterk in afmetingen variërend. De uitkomst van het congres kan Pluto de titel van planeet doen ontnemen, of de verzameling planeten sterk doen uitbreiden.

Xena is een ijswitte planeet, omcirkeld door een gitzwart maantje.

Heeft Xena eigenlijk nog gevolgen voor de astroLOGIE? Want wat is de betekenis van Xena in iemands geboortehoroscoop? Er is een theorie die zegt dat de betekenis van een planeet bepaald wordt door wereldlijke ontwikkelingen op het moment van ontdekking. Inderdaad werd Pluto, de planeet van macht, onderdrukking en het aan het daglicht komen van onbewuste krachten, ontdekt vlak voor het uitbreken van de tweede wereldoorlog. Neptunus, planeet van spiritualiteit, werd definitief ontdekt einde 19e eeuw, toen occultisme en spiritualiteit in opkomst kwam.
Verder werkt astrologie met iets dat overeenkomsten vertoont met het Standaard Model in de quantumfysica. Dat model kan deeltjes en hun eigenschappen voorspellen nog voordat ze ontdekt zijn. Het model in de astrologie kan planeten en hun betekenis voorspellen. Zo is Uranus een 'hogere octaaf' van Mercurius en hetzelfde geldt voor de duo's Neptunus - Venus en Pluto - Mars.
Ik leid hieruit af dat Xena een hogere octaaf is van Jupiter (die volgt op Mars). Jupiter heeft te maken met expansie, religie, propaganda. Xena kan haar betekenis ontlenen aan de ontwikkelingen van dit moment: de opkomst van het fundamentalisme.

Mijn suggestie voor de uiteindelijke benaming van Xena: Vulcanus. Vulcanus was de zoon van Jupiter, een oerlelijke smid die gereedschap maakte zoals de bliksemschicht en de scepter van Jupiter en de strijdwagen van Helios; met andere woorden, hij bouwt aan de fundamenten van elke religie en de strijdlust om deze te propageren.

Boeken die uitkwamen ten tijde van een conjunctie van Pluto en Xena (1756-1757) kunnen in die richting wijzen:
Edmund Burke - A Philosophical Enquiry into the Origin of Our Ideas of the Sublime and Beautiful
David Hume - The Natural History of Religion
Richard Price - Review of the Principal Questions in Morals

Links:
Xena ephemeris voor astrologen
International Astronomical Union

Mobloggen (3)

Vandaag zou het allemaal moeten gebeuren. Alle bands die er toe doen staan voor vandaag geprogammeerd. Na de eerste minuten op het festivalterrein druip ik al af richting ehbo... De speciale festivalboots, zwarte laarzen met plateau-achtige zolen, these boots are not made for walking. Ik had een paar pleisters nodig om het ergste leed te stelpen. De ehbo post had geen pleisters (?!?) maar iemand ging er snel wat halen. De officiële ehbo ploeg kwam pas later, zo bleek.

Born from pain was goed, Osdorp posse een beetje te ouderwets, Within Temptation hyperventilerend hysterisch. Terug op de camping had de organisatie een kampvuur en bar neergezet... En werd het dus snel licht. Huntenpop was leuk en overigens ook heel kind- en grootoudervriendelijk!

Verder trad Ysis op, ik moest natuurlijk aan mijn Isis denken! Een akoestisch bandje van drie meiden. Luister naar Ysis - fairytale

Mobloggen (2)

De tenten zijn gezet. Die van Zix staat als gebruikelijk nogal wankel en begint als een mislukte taart in te zakken. Dan gaan we vol goede moed richting festivalterrein. We gaan in de rij staan en zien dan dat de burgemeester van Asselder iedereen een handje geeft. Dat is wel een heel warm welkom! Een beetje té welkom, bedenken we en zien dan dat we in de rij van sponsors voor de VIP-tent staan! Het had weinig gescheeld of we hadden de burgemeester een hand gegeven, champagne en kaviaar gegeten. Maar we kennen onze plaats en gaan naar de reguliere ingang. Daar blijkt dat die pas om acht uur open gaat. En we hebben honger en dorst... Al dolend en dwalend vinden we in het buurdorpje Ulft een chinees en daar eten we. We nemen bier mee uit de plaatselijke super. Morgen begint het festival pas en nu spelen er onbekende bandjes die bekende bandjes nadoen, zoals Kiss, Jimi Hendrix en Bon Jovi. Best leuk, vooral Kiss (Kisstory), mét vuurwerk! Maar het is erg koud, adem condenseert en dat in augustus! Ik lig nu in mijn tent, ben benieuwd wat morgen brengt... Foto's volgen als ik thuis ben! Welterusten...

Mobloggen

Webloggen met je mobieltje, heel 21e eeuws! Ik ga het dit weekend uitproberen op popfestival Huntenpop in de Achterhoek. Een nogal regenachtig weekend... En met een verkoudheid kan alleen bier me redden van een invasie van virussen...

Mijndert & Mijntje (4)

De avonturen van Mijndert & Mijntje
Deel 4

Een Sinterklaasavond

Op een winteravond werd er gebeld. "Zoon, doe open", zei Mijntje. De zoon deed open en kwam toen terug, terwijl paniek zich meester van hem gemaakt had. "Er staat een man voor de deur", zei hij, "met een grote baard aan twee elastiekjes!" "Ach, Sinterklaas, wat een verrassing, laat hem binnen", zei Mijndert.
De Sint kwam binnen, knikte plechtig en ging op een krukje zitten. Even was het stil. Toen zei Mijntje: "Wilt u misschien een kopje thee, beste Sint?" De Sint knikte langzaam. Mijntje schepte met een kopje in de emmer die naast haar stoel stond en gaf het de Sint. De Sint bracht het kopje naar zijn mond, maar hij dronk niet. Steeds bracht hij het kopje naar zijn mond, maar het kopje bleef even vol. "Uw kopje blijft even vol", zei de zoon. De Sint pakte opeens een scherp voorwerp tevoorschijn. De zoon schrok. Toen zag hij dat het een schaar was. De Sint knipte in zijn baard op de plek waar zijn mond was. Zijn lippen krulden tevoorschijn uit het ontstane spleetje. De thee werd naar binnen geschonken.
Aandachtig keek men elkaar aan. Toen stond de Sint op en liep naar de deur. "Gaat hij nou de Piet halen, ma?", vroeg de zoon. De Sint kwam niet meer terug.

Wereldfoto (1)

Mijndert & Mijntje (3)

De avonturen van Mijndert & Mijntje
Deel 3

Een dagje naar het strand

Het was een warme dag. Iedereen zat in de huiskamer. De trui van Mijntje zakte uit van het zweet. De zoon stond in de kamer. "Mag ik naar het strand, ma?", vroeg hij. "Waarom, m’n jong?", vroeg Mijntje. Ze hijgde. "Het is warm, ma", antwoordde de zoon, "Lekker naar het strand, lekker fris." "Doe niet zo gek knul", zei Mijntje, "al dat zand." Plotseling stond Mijndert op. "Frisse lucht is goed voor de longen", zei hij. "Het zal onze zoon ten goede komen." Mijntje trok haar schouders op.
De auto stopte bij het strand. Men stapte uit. Er werd het strand opgelopen. "Graaf een kuil, zoon", sprak Mijntje, "zodat ik kan gaan liggen." De zoon begon te graven. Steeds stortte de kuil in. De zoon stopte. "Het zand is droog en zakt steeds terug", zei hij. "Doorgraven", zei Mijntje, "je zweet zal het zand bevochtigen." Na geruime tijd ontstond er een kuil. Mijntje ging er recht in liggen. De trui was nu erg nat. "Mag ik naar de zee, pa?", vroeg de zoon. "Dat moet je aan je moeder vragen, jong", antwoordde Mijndert. "Mag ik naar de zee, ma?" Mijntje sliep. De zoon bleef staan.
Er kwam een strandbal aangerold. De zoon glunderde. "Leuk he, zoon? Een bal", zei Mijndert. De zoon schopte tegen de bal. De bal rolde in de kuil. "Niet meer doen, zoon", sprak Mijntje vanuit de kuil. "Nee, ma", zei de zoon. Even was het stil. Toen vroeg de zoon: "Mag ik nou naar de zee, ma?" "’t Is goed, knul", was het antwoord. De zoon liep richting zee. "Kom terug", zei Mijntje. De zoon kwam terug. Mijntje was nu rechtop gaan zitten en haar hoofd kwam boven de kuil uit. "Doe eerst je reddingsvest aan." De zoon gehoorzaamde. Toen liep hij de zee in. Hij ging op het natte zand liggen. Er kwam een golf aan. Hij werd teruggespoeld op het strand. "Ga je mee, zoon?", vroeg Mijndert, "er komt een donkere lucht aan." De zoon keek omhoog. De lucht was blauw. Onderweg naar huis bleef de zoon in de lucht kijken. De donkere lucht bleef uit. "De bui is overgedreven", zei de zoon. "We zijn thuis", sprak Mijndert.

Negatief reisadvies aliens

Aliens from outer space hebben een negatief reisadvies gekregen. Het advies luidt eens op een andere planeet dan de aarde hun vakantietijd door te brengen. Geef ze eens ongelijk...

Mijndert & Mijntje (2)

De avonturen van Mijndert & Mijntje
Deel 2

Een dagje naar het park

De volgende dag riep Mijntje: "Zoon, opstaan! Naar school!" "Ja ma", zei de zoon. Hij stond op en ging naar school. Even later werd er gebeld. "Doe jij even open, Mijndert", zei Mijntje, "'t zou zonde zijn als ik nou een steek liet vallen." Mijndert opende de deur. Daar stond de zoon. "We hebben ijsvrij, pa", sprak hij.
Daarom namen Mijndert en Mijntje de zoon mee naar het park. Omdat het zo hard vroor, zou het geen kwaad kunnen de eendjes in de vijver eens wat extra te verwennen met een stukje brood. Mijntje haalde het stukje brood uit haar zak en gaf het aan de zoon. "Gooi maar weg, zoon", zei Mijntje goedkeurend. De zoon gooide het stukje brood in een afvalemmer. "Nee, zoon, niet in de afvalemmer", zei Mijntje afkeurend, "naar de eendjes". De zoon haalde het stukje brood uit de afvalemmer en gooide het naar de eendjes. "Nee, zoon, niet uit de afvalemmer naar de eendjes gooien, dat is bah!", zei Mijntje afkeurend. De zoon liep naar het stukje brood dat tussen de eendjes op het ijs lag. Hij was nog maar net halverwege toen het ijs begon te kraken. "Nee ijs, niet kraken", zei de zoon afkeurend, maar het was al te laat. Terwijl de eenden omhoog vlogen, zakte de zoon in het koude water en verdween in de diepte. "Brr, ik krijg 't al koud als ik ernaar kijk!", zei Mijndert tegen Mijntje. "Ach, hij heeft zijn sokjes toch aan, wat kan hem nou gebeuren?", antwoordde Mijntje, "laten we naar huis gaan en alvast een lekkere pan soep voor hem op het vuur zetten."
Na enige uren roeren, vroeg Mijntje zich af waar de zoon bleef. De soep begon al in te dampen en korsten zetten zich af tegen de rand van de pan. "Als hij nou niet thuis komt, dan zwaait er wat!", dacht ze. Uit de huiskamer hoorde ze Mijndert roepen: "Mijntje, er zwaait daar wat!" "Nou, zeg dat wel!", riep ze terug. Er werd gebeld. Mijndert wandelde naar de deur. Daar stond de verloren gewaande zoon. Hij had vuile sokken aan. "Ik ben in het water gevallen, pa", zei hij. "Ach arme zoon", zei Mijndert, "kom maar gauw binnen. Mijntje is lekkere soep aan het maken." De zoon liep naar de keuken. Mijntje stak hem een gulden toe. "Hier, jongen, alsjeblieft. De vermicelli is op." De zoon ging naar buiten om vermicelli te kopen. Hij kwam weer terug. "Ze hadden geen vermicelli meer", zei hij. Zuchtend gooide Mijntje de soep door de gootsteen.

Walhalla

Astronomen hebben op 400 lichtjaar afstand van de aarde (redelijk dichtbij voor astronomische begrippen) twee planeten ontdekt die om elkáár draaien in plaats van om een ster. Stel je eens voor dat op beide planeten leven is, hoe zouden de rassen van beide planeten dan tegenover elkaar staan? Zou er oorlog tussen die planeten woeden? Zou er handel gedreven worden? Zouden ze van elkaars bestaan afweten? Genoeg stof tot nadenken.

Het deed me denken aan een verhaal in Donald Duck.

Al wekenlang verduistert een zwart, mysterieus 'iets' de sterrenhemel boven Duckstad dat steeds dichter bij komt. Als Dagobert, Donald en de neefjes op een avond op de Waaitopheuvel gaan kijken naar het mysterie worden ze weggeblazen en meegezogen door Thor en de donderwagen. Ze belanden op de kleine planeet genaamd Walhalla, waar ze verschillende namen horen uit de Noorse mythologie. De mensen (of zijn het goden?) op Walhalla denken dat hun planeet wordt ontvoerd door de aarde, maar de neefjes vertellen dat er een andere oorzaak is. Die oorzaak moeten ze snel vinden, want anders zal Walhalla neerstorten op de aarde. Als Odin (de koning van Walhalla) hen alles wil uitleggen over de planeet, vind er een aardbeving plaats. Terwijl Odin en de andere mannen de schade gaan opnemen, gaan Dagobert en de neefjes rondkijken (terwijl Donald bij de godinnen gaat zitten). Ze komen bij de reus Vulcanus (de eerste Romeinse god die ze tegen komen) waar ze erachter komen dat elke keer als hij van ijzer goud maakt er een aardbeving komt. Doordat de hoeveelheid ijzer afneemt wordt het magnetisch veld steeds kleiner en trekt de aarde (door haar aantrekkingskracht) Walhalla naar haar toe. Vulcanus en Dagobert denken er niet aan om te stoppen, en dus halen Kwik, Kwek en Kwak hulp bij Thor. Wanneer Thor zijn hamer tegen het achterhoofd van Vulcanus gooit en hem vervolgens laat zien hoe 'erg' de aarde is, heeft de smid er alles voor over om Walhalla bij de aarde vandaan te krijgen. Met een hamer, gemaakt door oom Dagobert, verandert hij het goud weer terug naar zilver.
Thor brengt de hele familie Duck weer terug naar aarde, waar Dagobert de hamer van Vulcanus mee krijgt. De hamer hangt nu (veilig?) in de trofeeënkamer van Dagobert.

Mijndert & Mijntje (1)

De avonturen van Mijndert & Mijntje
Deel 1

Mijndert en Mijntje krijgen een zoon

Mijndert en Mijntje zaten gezellig samen thuis en negeerden elkaar volkomen. Maar plotseling kwam daar verandering in, toen Mijndert vroeg: "Hoe heet jij?" "Ik heet Mijntje", antwoordde Mijntje, niet van haar breiwerkje opkijkend.
"Wat doe je daar?", ging Mijndert verder. "Ik brei sokjes voor ons aanstaande zoontje", pruilde Mijntje haar lippen van ontroering. Ook bij Mijndert leek er een traantje in zijn ooghoek te parelen.
Plotseling werd er gebeld. "Doe jij even open, Mijndert?", vroeg Mijntje, "ik zit net in een ingewikkelde reeks van rechten en averechten." Galant stond Mijndert op en maakte een gat in het huis door de deur te openen. Daar stond hun aanstaande zoon."Ik kom van adoptiebureau 'Het Fijne Gezinnetje'", zei de goedaardige slungel op de stoep. "U heeft mij besteld. Ik ben uw nieuwe erfgenaam." "Ah", zei Mijndert, "kom binnen. Doe alsof je thuis bent."
De goedaardige slungel stapte binnen en nam het interieur in zich op. Zo kwam het dat hij Mijntje niet zag zitten en vroeg: "Woont u hier alleen?" "Ja", zei Mijndert, "samen met Mijntje, die hier ook alleen woont" en hij wees met zijn voet naar het mensje in de stoel, dat inwendig steken telde. "Dat zullen uw sokjes worden", sprak Mijndert plechtig. De goedaardige slungel keek naar de knoop wol op de prikker van Mijntje. Nu keek Mijntje plotseling op en zag haar zoon. "Zeg, moet jij je huiswerk niet maken, knul?", vroeg ze. "Ja ma", antwoordde de zoon en hij liep met zijn schooltas naar zijn slaapkamer.
"'t Is me er eentje", zei Mijntje, "daar zullen we nog de handen aan vol hebben, wat ik je brom."

Het knapt hier op!

De laatste dagen wordt het laboratorium van Isis en mij steeds netter. Mijn reageerbuisjes blinken, de fosfor staat er fris bij en het behang is zo wit als magnesiumoxide. Franz en Belladonna hebben een plan de campagne opgezet om ons voor eens en altijd uit het tranendal van toenemende entropie te halen. Waarom? We weten het niet en zijn nu al eeuwig dankbaar.
Ik bevind me nu in een omgeving van de drie R's, Rust, Reinheid & Regelmaat, waardoor ik zonder moeite de drie I's kan produceren: Inzicht, Ideeën en Inspiratie.

Franz en Belladonna, we owe you!

Stoeien met Sonja

Ik wist dat ze zou komen. Vanmiddag, vlak na het middaguur. En ze kwam! Ik had gedacht dat ze minder zwaar zou zijn, maar dat gaf niet. Ik legde haar op de vloer, voorzichtig. Ik kon er nog weinig vorm in ontdekken.
Ik begon haar uit te pakken. Wat een gaatjes! Ik begon wat te rommelen, maar begreep al snel: zonder het juiste gereedschap zou ze niet klaarkomen. Sonja was iemand met gebruiksaanwijzing. Een hele middag verder hielp ik haar overeind en bracht haar naar de badkamer. Ze stond wat scheef, maar we hadden al een band samen. Ze blijft!

Rectificatie: ik kreeg wat bozige e-mailtjes van mensen die me seksisme verweten. Ik las mijn blog erop na en inderdaad kan de schijn gewekt worden, bij oppervlakkig lezen, dat ik een rendez-vous'tje had met een corpulente vrouw. Daarom hierbij mijn verontschuldiging voor dit misverstand. Het ging over het in elkaar zetten van een Gamma badkamerkast.

Propaganda (2)

De verkiezingen van de VS in 2008 zijn nu al begonnen: op T-shirts! Een mooi staaltje van propaganda wordt nu al zichtbaar, je kunt niet vroeg genoeg beginnen.

Hillary wordt gelijkgesteld met het 'verslagen' communisme. Jakkes, communisme! Dat kunnen we er nu net even niet bij hebben, een vrouwelijke communiste als President, net nu we bezig zijn de terroristen te verslaan. Dit is welbeproefde propagandatechniek (punt 4: Lasterpraat, zie aldaar). Maak de ander zó zwart, dat die wel móet reageren om zichzelf te verdedigen. Hillary die uitroept: "Ik ben echt geen communist, écht niet!" Zo'n verdediging wekt vervolgens de verdenking op zich dat het toch wel waar zal zijn, want waar rook is, is vuur...

Rectificatie: bovenstaand T-shirt is gebruikt voor de strijd om het senatorschap van New York. Onderstaand T-shirt laat zien dat ze Hillary in 2008, mocht ze zich kandidaat stellen, opnieuw willen verslaan met de onsuccesvol gebleken lasterpraat.

Link: ThoseShirts.com

Pukkie en Wanda

Op de achterkant van de Bobo (blad voor peuterende kleuters) stond vroeger (heel vroeger) het stripverhaal Pukkie en Wanda. Ik begon toen net te lezen. Omdat mijn zus Wanda heet, zag ik de strip als een belangrijke aanwijzing dat we een speciaal koppel waren, we stonden immers in de Bobo. De hele wereld had het over ons! Dat ik geen Pukkie heette, deerde me niet, dat was waarschijnlijk een naam die ik later zou krijgen. Het groene pakje dat Pukkie droeg wilde ik ook wel dragen, als het moest.

Nu ben ik wel wat wijzer, maar de broer-zus band is gebleven, we blijven Pukkie & Wanda!

Read my lips

Hier volgt mijn scenario voor het vervolg van het Israël - Libanon conflict.

Israël bezet heel Libanon (want de Hezbollah kan overal zitten) en dwingt Hezbollah vanuit Syrië te opereren. De internationale 'vredes'macht in Libanon zal voornamelijk uit de VS bestaan. De VS verklaart de oorlog aan Syrië, want een land dat terroristen huist, is zelf een terrorist.
Dan zit de VS in Israël, Libanon, Syrië, Irak, Afghanistan...

Olieslim!

Geloof

Sinds de mensen niet meer geloven in God, geloven ze in alles. - Chesterton

Ik geloof in de God die de mensen heeft gemaakt, niet in de God die de mensen hebben gemaakt. - A.Karr

Wat is geloof? Als je tegen mensen zegt dat de melkweg miljarden sterren bevat, geloven ze je. Als je zegt dat een stoel nog nat is van het verven, moeten ze hem aanraken om te zien of het wel waar is.

Het geloof is niet het begin doch het einde van alle weten. - Goethe

Bij sommige mensen heeft God liever dat ze twijfelen dan dat ze geloven. - N.Cybirski

"Het geloof kan bergen verzetten" - "En staan ze dan op hun plaats?" - J.de Valckenaere

Als Gods geduld oneindig is, dan moet het nu ongeveer op zijn. - Chris Dhaenens

God is een humorist. Als je daaraan twijfelt, kijk dan eens in de spiegel. - Olson

De raadselen van God zijn bevredigender dan de oplossingen der mensen. - Chesterton

De beste manier om God te kennen is van vele dingen te houden. - Van Gogh

Als God bestaat, wie is Hij dan? Als God niet bestaat, wie zijn wij dan? - Bufalino

Wie God niet overal ziet, ziet Hem nergens. - Petit-Senn

Maar wat richtte God in godsnaam uit vóór de schepping? - Samuel Beckett

Het is even onvoorstelbaar dat God wel bestaat, als dat hij niet zou bestaan. - C.Buddhing

Wij hoeven God niet naar de anderen te brengen: Hij is bij hen. Maar wij moeten Hem bij hen zoeken. - Quoist

Iedereen is zoals God hem schiep en vaak nog erger.

En op de achtste dag zei God : "OK, Murphy, nu is het jouw beurt."

Als het Gods bedoeling was geweest dat we naakt rondlopen, zou Hij nooit rieten stoelen hebben uitgevonden. - Bombeck

Link: meer dan 10.000 aforismen, citaten, woordspelingen, wijsheden, one-liners

Vrijheid van pers

Vrijheid van pers is een hoog goed. De vrijheid die de pers zichzelf toestaat om het nieuws gekleurd te brengen lijkt hetzelfde maar staat er haaks op. Grote nieuwsleveranciers als Fox News, BBC (World) News, CNN (wie weet er nog meer grote spelers op het nieuwstoneel? laat het me weten) hebben een machtspositie en kunnen de publieke opinie beïnvloeden. Door subtiele verschillen in woordgebruik, foto's, invalshoek kan een zelfde persoon een zelfde nieuwsfeit op verschillende manieren interpreteren.
"Israël besluit tot het uitbreiden van zijn offencief een paar uur na de roep tot staakt-het-vuren" (BBC News) of
"Israël bewaart het territorium in Libanon totdat er een internationale troepenmacht ingezet kan worden" (Fox News).
CNN heeft Israël/Libanon niet als topstory, maar het feit dat Fidel Catro geopereerd moet worden.

Een foto zegt meer dan duizend woorden. De BBC laat oprukkende Israëlische tanks zien, Fox News een gemaskerde Libanese soldaat. Objectief beschouwd lijkt me de laatste foto geen nieuwswaarde te hebben, wat het plaatsen ervan verdacht maakt.

Ik zal vanaf nu proberen elke dag de foto's van Fox News en BBC naast elkaar te plaatsen, met ondertitels. Het lijkt me een interessant onderzoek.