zondag, februari 28, 2010

Symphony of Science

zondag, juli 06, 2008

42 minutes



Eén van de ideeën die iedereen wel eens bedacht heeft is deze: graaf een tunnel, recht naar beneden, totdat je aan de andere kant -ergens in Australië- weer het daglicht ziet. Hoe zou het zijn om in die tunnel te springen? Hoe ver zou je vallen?

Link: 42 minutes

Labels:

donderdag, juni 12, 2008

Antimaterie

Dat antimaterie bestaat weten we al. Wat we nog niet weten is hoe antimaterie zich gedraagt in bijvoorbeeld een zwaartekrachtsveld. Valt een appel gemaakt van antimaterie omhoog of omlaag?

De elektrische lading van een antimateriedeeltje is tegengesteld aan een soortgelijk materiedeeltje. In het laboratorium is men er in geslaagd antiwaterstof te maken. Een waterstofatoom bestaat uit een positief geladen proton, waaromheen een negatief geladen elektron cirkelt. Een antimaterie waterstofatoom daarentegen bestaat uit een negatief geladen proton (antiproton) en een positief geladen elektron (positron).

Hoewel de lading dus tegengesteld is aan dat van materie, zijn wetenschappers er nog niet over uit of antimaterie tegengesteld reageert op zwaartekracht. Naar alle waarschijnlijkheid reageert antimaterie normaal op zwaartekracht en valt een antimaterie appel net zo ver van de boom als zijn materiële collegavrucht. Ook is er een kans dat een antimaterie appel zwaarder is.

Maar is er een kans dat een antimaterie appel omhóóg valt en pas tot rust komt als het zo ver als mogelijk verwijderd is van alle materiële objecten. Ergens tussen Pluto en Proxima Centauri dus. In dat geval kunnen we antimaterie in de toekomst gebruiken als een uniek voortstuwingsprincipe.

Lucht- en ruimtevaartbedrijf Boeing en ook NASA raakten geïnteresseerd in een experiment uitgevoerd door de Russische wetenschapper Evgeny Podkletnov. Hij constateerde dat voorwerpen die zich boven een snel roterende schijf met supergeleidend materiaal bevonden zo'n 1% minder zwaar werden. Ondanks investeringen in 2002 van meer dan $600.000 om het experiment te kopiëren en enkele jaren later is er niets vernomen van de uitkomst ervan. Doofpot of mislukt experiment?

Zolang we GUT niet ontdekt hebben (de Grand Unification Theory) en we niet weten hoe natuurwetten en -krachten onderling verband houden, tot die tijd is het gissen welke bizarre mogelijkheden de immer voortschrijdende techniek voor ons in petto heeft.

Labels: ,

donderdag, februari 21, 2008

Schiet mij maar lek

Van light-producten word je dik en van pijnstillers krijg je hoofdpijn.

UPDATE: Het onderdrukken van agressieve fantasieën leidt tot agressie.

UPDATE 2: Zonlicht gaat huidkanker tegen.

Labels:

maandag, februari 18, 2008

Waar is de wetenschapsjournalist?

Journalistiek is een vak apart. Informatie moet opgezocht, geverifieerd en geïnterpreteerd worden. Zolang de consument zelf gemakkelijk zelf kan checken of de journalist zijn werk goed doet, is kwaliteit redelijk gewaarborgd. Maar op gebieden waar de gemiddelde consument een leek is, is journalistieke kwaliteit soms ver te zoeken omdat er zich toch niemand aan stoort.

Op zoek naar nieuwe RSS-feeds om mijn iGoogle pagina op te leuken (zodat ik de getoonde artikelen weer kan gebruiken om origineel uit de hoek te komen op dit weblog), kwam ik eerst langs New York Times Science en toen langs Elsevier Wetenschap. Op Elsevier stond een artikel dat gebaseerd was op een artikel uit de New York Times, maar gruwelijk slordig vertaald / geïnterpreteerd. Nou heb ik toch al geen hoge pet op van dat rechtse tot extreem-rechtse intolerante snertblaadje Elsevier.

Wat is het nut van zulke pulpjournalistiek, om een moeilijk nieuwsfeit op een verkeerde manier voor te schotelen, zodat het zeker is dat niemand er nog wat van begrijpt? Wetenschap wordt op een gruwelijke manier verkracht!

Elsevier - Leven mogelijk op honderdtal planeten

Nieuw wetenschappelijk onderzoek bewijst [maakt aannemelijker] dat er buitenaards leven mogelijk is op talloze planeten in onze melkweg en daarbuiten.

Volgens recent onderzoek is er buitenaards leven mogelijk op andere planeten [dat was altijd al mogelijk]
Nieuwe bevindingen over planeten in onze melkweg en daarbuiten zijn tijdens de American Association for the Advancement of Science (AAAS) in Bosten [Boston] gepresenteerd. In een deel van de sterrenstelsels [planetenstelsels] die op het onze lijken, zijn mogelijk planeten die aan de voorwaarden voldoen om leven mogelijk te maken.

Vanaf de aarde zijn met een telescoop diverse observaties van planeten [planetenstelsels] gedaan. Daarmee is kosmische stof ontdekt die [dat] het gevolg kunnen [kan] zijn van evoluties op de bestudeerde planten [een aanwijzing is dat planeten op dezelfde wijze en in eenzelfde tijdsbestek ontwikkelen als in ons eigen zonnestelsel]. De grootste maan van Saturnus, Titan, zou volgens de onderzoekers binnen 4 miljard jaar sterke gelijkennissen vertonen met de aarde nu[???].

Menselijke kolonies
De zonachtige sterren in de Melkweg zouden gelijke planetaire systemen kunnen hebben als [rond] de zon en de aarde. Het is ook mogelijk dat [er] honderden onontdekte planeten buiten [binnen] ons zonnestelsel zijn. De meeste van deze planeten zouden [zullen] ijsplaneten zijn.

Onderzoekers beweren dat het ooit mogelijk zal zijn om op deze planeten menselijke kolonies te stichten.

Michael Meyer, astronoom van de universiteit van Arizona, zei tijdens de conferentie te geloven dat planeten als de aarde heel waarschijnlijk zijn rond zon-achtige sterren. Volgens Meyer zijn er tal van dergelijke planeten.

Aliens
Alan Stern van de Nasa zegt dat hun observatie suggereert dat tussen de 20 en 60 procent van de zon-achtige sterren planeten vormen die dezelfde ontwikkeling zouden kunnen hebben als de aarde.

Volgens Stern zal het ‘oude beeld, dat de [het] zonnestelsel negen planeten bevat, plaats moet maken voor het nieuwe beeld, dat er [zich] honderden, zoniet duizenden planeten in ons stelsel bevinden.’

Zucht.

Labels: , ,

donderdag, juni 21, 2007

Religussie


Ik voer sinds enige dagen een religieuze discussie met een mede-blogger. Af en toe plaats ik namelijk Reageerbuis-stukjes op de site van De Volkskrant. Zo eet ik van twee walletjes voor dezelfde prijs.

Met schuim op m'n mond van enthousiasme vertel ik over het universum en evolutie, totdat iemand mij erop wees dat het wel allemaal moet blijven passen in wat de Bijbel ons vertelt. Dus niks geen evolutie, alles is in één keer ontstaan. En niks geen universum dat uitdijt, het universum staat stil en de aarde bevindt zich in het middelpunt. Alle zogenaamde bewijzen zijn dwalingen. Het schuim op m'n mond droogde langzaam op.

Ik heb niks tegen religie als manier is om zin te geven aan je persoonlijke leven. Maar godsdienstigen begeven zich af en toe ook op het pad van wetenschap en proberen dan zorgvuldig verkregen wetenschappelijk bewijs af te doen als goddeloze nonsens. In Amerika probeert de Intelligent Design beweging (de ID'ers) de schepping als zinnig alternatief naast de evolutietheorie onderwezen te krijgen.

De geschiedenis bewijst dat pogingen om de Bijbelse waarheid en wetenschap te verenigen keer op keer mislukken. Was de aarde eerst het middelpunt van het universum, later bleek dit onjuist en dan moest de zon dat wel zijn. Toen bleek ook de zon niet het middelpunt. Alles beweegt volgens natuurwetten en niet volgens een Grote Beweger. Dan moet God wel de oerknal veroorzaakt hebben. Zo schuift God steeds weer op naar gebieden waar de wetenschap (nog) geen antwoord heeft. Een kat, muis, kip en ei spel.

De meeste gelovigen zal het een rotzorg zijn wat de wetenschap ontdekt. God bestaat toch wel. Helaas is er een kleine groep gelovigen die het wereldbeeld dat door wetenschappelijke methoden ontdekt wordt actief wil bestrijden. Het lijkt mij eenvoudiger en interessanter om het beeld van God aan te passen aan de feiten.

Onderzoek het universum en de kleinste deeltjes waaruit het is opgebouwd: het is de ware Bijbel! Wat is een betere manier om de Schepper te leren kennen dan door zijn schepping?

Volg de discussie op Leidt expansie tot nieuwe oerknal?

Labels: , ,

woensdag, maart 21, 2007

Intelligent Design (3)

Aanhangers van intelligent design geloven dat de evolutie geen antwoord heeft op de verscheidenheid en complexiteit van het leven en dat er daarom een intelligente designer, God, moet zijn.

Het leven is onderhevig aan mutatie en selectie, dat zal niemand kunnen weerleggen. Intelligent design aanhangers (ID'ers) zeggen alleen dat het mechanisme van mutatie en selectie niet voldoende is om zulke complexiteit te verkrijgen.

Ik zou de ID'ers gelijk kunnen geven als het leven in één keer was ontstaan. Als er in één keer een complex organisme zou ontstaan vanuit niets, zou er geen ruimte zijn voor tegenargumenten en zou ik me gewonnen geven.

Daarom is het zo vreemd dat ID'ers God proberen te bewijzen op een gebied, de evolutionaire biologie, dat tot heilloze welles-nietes discussies zal leiden. Het onderwerp is gewoon te complex en de bewijzen vóór evolutie te overtuigend om daar een eenduidig bewijs voor een opperwezen te vinden.

Er is een vakgebied waar de ID'ers echt punten kunnen scoren en dat is de kosmologie. De kosmos is namelijk een organisme dat in één keer is ontstaan en ongelooflijk complex is. Ruimte voor evolutie is er niet, dus de complexiteit moet ergens anders vandaan komen.

De complexiteit van de kosmos bestaat uit zeer uitgebalanceerde waarden, waarvan het uiterst onwaarschijnlijk is dat die zomaar zijn ontstaan. De lading van het elektron bijvoorbeeld, de zwaartekracht, de massa van het neutrino, etc. etc., zijn allemaal noodzakelijk om leven mogelijk te maken. Als een van deze waarden maar een klein beetje anders was, zou het universum bijvoorbeeld geen planeten hebben of zou het kort na zijn bestaan weer zijn ingestort.

Getallen die tot ver achter de komma zo zijn ingesteld dat leven mogelijk is... je vraagt je af waarom ID'ers hun tijd nog verspillen met soebatten over de evolutievraag. Waarschijnlijk omdat kosmologie een ver van hun bed show is, dat bovendien geen directe bijbelse tegenhanger heeft, op de eerste paar hoofdstukken van Genesis na.

Het enige argument tegen ID op kosmologisch gebied is het bestaan van zeer veel, misschien zelfs oneindig veel, andere universa. Als alle mogelijke universa bestaan, waarin waarden van elektronen, neutrino's, etc. steeds anders zijn, dan is het te verklaren waarom wij in een universum leven waarin de waarden ideaal voor leven zijn. Een goed argument, maar een nogal fantastisch idee. Bijna net zo fantastisch als het idee van een god.

Hier kan ID dus scoren. Maar helaas, ze houden het bij de evolutie. Niet zo intelligent...

Labels: ,

vrijdag, maart 16, 2007

CO2 opslorker

Een nieuwe katalysator die CO2 kan splitsen kan het ons mogelijk maken koolstof uit de lucht te gebruiken als brandstof, op dezelfde manier als planten dat doen.

"Het openbreken van stabiele verbindingen binnen CO2 is een van de grote uitdagingen van de chemie", zegt Frederic Goettmann, een chemicus bij het Max Planck instituut voor colloïden en interfaces te Potsdam, Duitsland. "Maar planten doen het al miljoenen jaren".

Planten gebruiken de energie van het zonlicht om de relatief stabiele chemische banden te klieven tussen het koolstof en de zuurstofatomen in een CO2-molekuul. Bij fotosynthese wordt de CO2 molecuul initieel gekoppeld aan stikstofatomen, waarmee een reactieve stof, genaamd carbamaten ontstaat. Deze minder stabiele bestanddelen kunnen dan worden afgebroken, waarmee de koolstof gebruikt kan worden voor de synthese van andere plantenproducten, zoals suikers en proteïnen.

In een poging om dit natuurlijke proces te imiteren, ontwikkelden Goettmann en collega's Arne Thomas en Markus Antonietti hun eigen stikstofgebaseerde katalysator dat carbamaten kan produceren. Het grafietachtige bestanddeel is gemaakt van platte lagen koolstof en stikstofatomen gearrangeerd als hexagonen.

Het team verhitte een mix van CO2 en benzeen met de katalysator tot een temperatuur van 150 °C, bij een druk van ongeveer 3 atmosfeer. Als eerste stap maakte de katalysator het voor CO2 mogelijk om een reactief carbamaat te vormen, zoals wordt gemaakt in planten.

De volgende nuttige stap van de katalysator was het mogelijk maken van benzeen moleculen om de zuurstof te pakken in het carbamaat, waarmee fenol en een reactief molecuul CO gemaakt wordt.

"Koolstof monoxide kan gebruikt worden om nieuwe koolstofverbindingen te maken", legt Goettmann uit. "We hebben de eerste stap gezet naar het gebruik van CO2 in de atmosfeer voor het maken van synthetische stoffen".

Toekomstige verbeteringen kunnen het voor chemici mogelijk maken minder afhankelijk te zijn van fossiele brandstoffen voor het maken van chemicaliën. Ook vloeibare brandstof kan gemaakt worden van de CO afkomstig uit CO2, zegt Goettmann. "Het was normaal in Duitsland in de tweede wereldoorlog en in Zuid-Afrika in de jaren 80 om brandstof uit CO te maken, afkomstig uit steenkool", aldus Goettmann.

De onderzoekers proberen nu hun methode nog dichter bij fotosynthese te brengen. "De benzeenreactie geeft op dit moment de energie die CO2 splijt", zegt Goettmann, "maar in planten doet licht dat." De nieuwe katalysator absorbeert ultraviolette straling, daarom experimenteert het team om te kijken of licht de energie kan leveren.

Bron: NewScientist.com

Labels: ,

zondag, maart 04, 2007

Intelligent design (2)

Intelligent design is de nieuwe beweging die via wetenschappelijke methoden probeert te bewijzen dat niet evolutie maar een intelligente ontwerper het leven op aarde heeft gemaakt.
Aanhangers van de theorie proberen het scheppingsverhaal op deze manier weer op openbare Amerikaanse scholen onderwezen te krijgen, waar hij door scheiding van kerk en staat verdreven is. Een rechter in Pennsylvania oordeelde in december 2005 echter dat Intelligent Design niet op openbare scholen mag worden onderwezen vanwege het ontbreken van enige wetenschappelijke onderbouwing van deze hypothese.

I.D.'ers zeggen dat de evolutietheorie niet alles kan verklaren en dat daarom onderwezen moet worden dat I.D. tot de mogelijkheden behoort. Daarmee hebben ze gelijk. Maar behalve I.D., zijn er onbeperkte hoeveelheden andere theorieën die de evolutietheorie ook zouden kunnen aanvullen. I.D. kan daarom als elke andere theorie niet aangetoond worden door een negatief bewijs (dat de evolutietheorie tekort schiet), maar heeft een positief bewijs nodig, een concrete aanwijzing dat een bovennatuurlijke kracht voor variatie in soorten zorgt.

Het stokpaardje van I.D. is dat van de onherleidbare complexiteit. Veel organen in een levend wezen zijn zo complex, dat het niet voorstelbaar is dat die uit evolutie zijn ontstaan. Een metafoor dat gebruikt wordt is dat van een muizenval. Een muizenval bestaat uit een houten plateau, een hamer, een veer, een wig en een palletje (dat de hamer tegenhoudt). De muizenval kan niet werken zonder een van die onderdelen. Een geleidelijke ontwikkeling door willekeurige mutaties zou daarom niet mogelijk zijn.
De denkfout die hier gemaakt wordt is dat men ervan uitgaat dat de voorgaande stadia van de muizenval nutteloos zijn, omdat het geen muizenvangende constructie oplevert. Maar het houten plateau kan als presse-papier dienen. Doe er een klem bij en je hebt een clip voor een clipboard. De natuur blijkt inderdaad zo te werken, oude functies worden hergebruikt.

Een ander stokpaardje van I.D.: specifieke complexiteit, zoals naar voren gebracht door William Dembski. Iets moet wel ontworpen zijn als het zowel complex als specifiek (betekenisvol) is. Dembski definieert iets als complexe specifieke informatie als de kans dat het spontaan ontstaat kleiner is dan 1 op de 10150.
Een indrukwekkend getal. Maar een slecht argument vóór I.D. Specifieke complexiteit blijkt wel spontaan te kunnen optreden. Het aantal combinatiemogelijkheden op aarde is al heel groot. Verder zijn er in dit universum meer planeten (zo'n 1018) . Tot slot is er een grote kans dat er een oneindige hoeveelheid universa bestaat. Je kunt pas spreken van significantie als je weet hoe groot de groep is waarbinnen het toeval optreedt. Maar de grootte van die groep is volledig onbekend.

Darwin stelde dat de vinken op de Galápagos-eilanden evolueerden. Uit DNA onderzoek is nu vast komen te staan dat de verschillende soorten vinken inderdaad uit elkaar zijn ontstaan. Door gene-mapping van alle levende wezens op aarde wordt verwantschap tussen soorten steeds duidelijker.

Is er dan sprake van een "gestuurde" evolutie? Maakt een of andere schepper gebruik van evolutie om de soorten te doen ontstaan en stuurt hij die evolutie bewust naar een bepaalde richting? Als dat zo is, waarom hebben er dan ooit miljoenen jaren dinosauriërs rondgelopen op aarde? Een goddelijke misstap?

Intelligent design verschijnt steeds daar, waar de wetenschap nog geen antwoord heeft. Zodra het antwoord gevonden is, verschuift het terrein van een schepper naar een andere plek. Een volledig ongeloofwaardige manier van wetenschap bedrijven. Sprookjesbossen bestaan zolang er witte plekken op de landkaart zijn.

God is ongeloofwaardig. En het leven is prachtig!

Link: volg de discussie verder op de Volkskrant Reageerbuis Blog!

Labels: ,

zaterdag, februari 24, 2007

Intelligent design

Gelovigen die proberen het werkterrein van God terug te winnen die de wetenschap Hem heeft ontnomen, doen dat door de evolutie aan de kaak te stellen. Zij beweren dat niet de evolutie alle soorten inclusief de mens geschapen heeft, maar God. Deze theorie heet Intelligent Design en steeds proberen de aanhangers, creationisten, bewijzen te vinden. Het menselijk oog bijvoorbeeld zou te ingewikkeld zijn om via evolutie ontstaan te zijn. Darwinisten zeggen dat er wel genoeg tussenstapjes in de ontwikkeling te bedenken zijn, waardoor een oog kan ontwikkelen uit een eenvoudige lichtgevoelige plek op de huid.

Om ons heen vindt overal evolutie plaats. Je hebt bijvoorbeeld culturele evolutie, en planten en dieren passen zich aan veranderende omstandigheden aan. Creationisten zouden daarom niet zo zeer moeten bewijzen dat soorten zijn ontstaan door een goddelijke ingreep, maar dat God evolutie actief belemmert in levende wezens.

Labels:

zaterdag, februari 10, 2007

Taalbouwstenen

Woorden vormen zinnen, zinnen vormen formuleringen, formuleringen vormen meningen. Taal is een aaneenschakeling van deze bouwstenen. Spreekwoorden en gezegden zijn een voorbeeld dat taal niet alleen hoeft te bestaan uit ketens van woorden, maar ook uit grotere brokken. De grootte van deze brokken is daarbij niet beperkt. Iemand kan bijvoorbeeld de complete mening van iemand anders overnemen en verwoorden. Hoe kleiner het brokje is, hoe groter de kans dat deze als geheel overgenomen wordt. Sommige brokjes worden een paar keer overgenomen, andere zijn echte blijvertjes. "Ik weet nog [als de dag van gisteren] dat ik je zag. Ik [kreeg vlinders in mijn buik] en [was meteen verkocht]. [Je zal het misschien gek vinden], maar ik wist toen al dat we [iets zouden krijgen]." Deze 38 woorden bestaan uit 21 brokjes. Het brein pleegt hier eigenlijk plagiaat en verfraait hetgeen het wil zeggen met geleende woorden, die in de praktijk hun nut al hebben bewezen. Er bestaat een heel ecosysteem van woorden, zinnen, meningen, wereldbeelden waarin groei, sterfte en evolutie aanwezig is. Kleine brokstukjes hebben een grote kans het niet te overleven, te muteren of om op te gaan in andere brokstukjes. Grotere brokstukken leven langer en heel grote brokstukken zijn nagenoeg onverwoestbaar. Denk aan wereldbeschouwingen en religies. Onder andere religies zijn brokstukken die zich hebben gespecialiseerd om te overleven en zich voort te planten en lijken daarmee sterk op virussen (ook zij maken gebruik van voedingsbodem, gastheer en verspreidingsmechanismen, zie meme - Wikipedia).

De individualiteit van een persoon kan zich alleen verraden door de rangschikking van de bouwstenen, zoals uit de rangschikking van noten de componist blijkt. Het is daarom belangrijk de grootte van de bouwstenen waarmee men zich uit zo klein mogelijk te houden, om zoveel mogelijk ruimte te laten voor individuele expressie. [Klip en klare] meningen zijn dus [uit den boze].

Labels: ,

dinsdag, februari 06, 2007

Loosing my religion-pill

Ik had een geloof. Het was een geloof in de werking van vitamines en anti-oxidanten. De theorie was als volgt. Veroudering wordt veroorzaakt door vrije radicalen, bijproducten van onze stofwisseling. Deze agressieve stofjes veroorzaken slijtage aan cellen, aderen en DNA. Maar er was een oplossing! Anti-oxidanten. Zij vangen de hardste klappen op, zodat ons lichaam dat groene blaadje kan blijven.

In reageerbuisjes blijkt de theorie inderdaad op te gaan. Uit een opeenstapeling van onderzoeken blijkt echter eveneens dat ons lichaam zich niet gedraagt als reageerbuis (behalve dan dat ook wij gaan koken als we boven een vuurtje worden gehouden). Erger nog, anti-oxidanten in pilvorm lijken de zaak alleen maar te verergeren en rimpels en aderverkalkingen te bevorderen.

Anti-oxidanten en vitamines hebben in de vorm van fruit en groente nog steeds een positief effect, maar onduidelijk is of dit komt omdat mensen die veel fruit en groente eten over het algemeen een gezondere levensstijl hebben, zoals bijvoorbeeld meer bewegen en minder roken. Ook is het mogelijk dat zich nog onontdekte stoffen en combinaties van stoffen schuilhouden onder schil en blad.

Tot overmaat van ramp lijken vrije radicalen, de kwaadaardige stofjes, ons lichaam juist aan te sporen zélf anti-oxidanten aan te maken waardoor er een verjongingseffect optreedt. En het gunstige effect van anti-oxidanten is er alleen maar omdat ze vrije radicalen aanmaken in het lichaam dat het lichaam weer aanspoort zelf anti-oxidanten aan te maken.....

Ik ben een grootgebruiker van anti-oxidanten sinds 1985. Al tweeëntwintig jaar rollen ze de rode loper voor me uit bij apotheek en drogist. Een inmiddels sterk geoxideerde rode loper.

Het is even slikken. Voorlopig blijf ik m'n pilletjes innemen, totdat ik wen aan het idee dat ik onbeschermd ben tegen kwaadaardige invloeden. Tot dan voel ik me een farao zonder piramide.

Bron: The antioxidant myth: a medical fairy tale - New Scientist

Labels: ,

maandag, februari 05, 2007

Straks een Kruidvatpilletje tegen kanker?

Hoeveel miljarden klinkende munten zijn er al geïnvesteerd in de speurtocht naar een behandeling van kanker?

Nu lijkt er een doorbraak te zijn. Een goedkoop stofje, dichlooracetaat of kort DCA, dat al werd gebruikt in de strijd tegen stofwisselingsziekten, bleek zeer effectief te zijn om in muizen diverse vormen van kanker als sneeuw voor de zon te doen verdwijnen.

Kankercellen halen hun energie uit de hele cel (dat proces heet glycolysis), terwijl normale cellen hun energie uit bepaalde cellichaampjes (mitochondriën) halen. Wanneer cellen tijdens hun ontwikkeling te weinig zuurstof ontvangen, schakelen ze over op glycolysis voor hun energievoorziening. De werkeloze mitochondriën kunnen daarom een andere taak niet meer uitvoeren en dat is te checken of de cel abnormaal is. Een abnormale cel zou zichzelf vernietigen, maar met werkeloze mitochondriën gebeurt dit niet. Het stofje DCA zet de mitochondriën weer aan. Dat is opmerkelijk want er werd gedacht dat de mitochondriën niet meer te repareren waren. Zodra de mitochondriën weer aan staan, vernietigt de abnormale of kankercel zichzelf.

De theorie verklaart ook waarom kankercellen gaan zwerven door het lichaam. Glycolysis maakt melkzuur aan, dat het collageen dat de cel vasthoudt afbreekt.

Nu het wrange: de pharmaceutische industrie staat niet te trappelen om het medicijn te testen, omdat er geen patent op DCA is. Het is zo goedkoop dat er niets aan verdiend kan worden. De klinische testen zouden gefinancierd moeten worden door liefdadigheidsinstellingen, universiteiten en de overheid.

Bron: New Scientist

Labels: ,

Neuronruis theorie

Ik bedacht vanmorgen een theorietje.

Neuronen in ons brein maken verbindingen (synapsen) met andere neuronen. Dit doen ze door uitlopers (axonen) te maken, onder invloed van prikkels van neuronen in de buurt. Omdat neuronen onder invloed van buurneuronen groeien en verbindingen maken ontstaat er een netwerk van neuronen dat consistent is en prikkels op een intelligente manier kan vervoeren.

Maar wat als neuronen prikkels krijgen van een andere bron dan hun buurneuronen? GSM telefoons genereren een sterk elektromagnetisch veld en het is niet ondenkbaar dat zo'n veld neuronen kunnen prikkelen. De loze axonen en synapsen die hierdoor ontstaan zijn geen zinvolle verbindingen en leveren ruis op in het hersensysteem. Dit zou tot functievermindering kunnen leiden, zoals verminderde coördinatie, hartritmestoringen, concentratieproblemen.

Een zoektocht op internet naar bevestiging van deze theorie leverde een aantal links op die de theorie bevestigen en zelfs uitbreiden. Is hier sprake van een doofpot? Is het economisch onverantwoord de gsm af te schaffen?

Misschien dat ik maar weer eens een telefoon met draad ga kopen...

Links:

Microwave News - Neuronal Death
Nerve Cell Damage in Mammalian Brain after Exposure to Microwaves from GSM Mobile Phones
Chronic exposure to GSM 1800-MHz microwaves reduces excitatory synaptic activity in cultured hippocampal neurons
900 MHz electromagnetische velden beinvloeden neuronen op non-thermische manier
Laboratory Experiments: Brain Function

Labels: , ,

woensdag, januari 17, 2007

Eerst gevolg, dan oorzaak

Bestaat helderziendheid? Is het mogelijk te voorvoelen wat staat te gebeuren?

Op subatomaire schaal zijn wetenschappers al gewend aan het idee dat er wonderlijke dingen kunnen gebeuren. Een elektron kan eerst hier zijn en dan daar of tegelijk hier en daar en de tijdrichting lijkt geen fundamentele rol meer te spelen. Oorzaak geeft een gevolg of het gevolg is een oorzaak van een gevolg dat eerst oorzaak was.

Op menselijke schaal zijn we gewend aan het idee dat er eerst een oorzaak is en dan een gevolg. Ik sla met een hamer op mijn duim (oorzaak) en ik vloek (gevolg). Deze ijzeren wet, oorzaak geeft gevolg, maakt ons leven overzichtelijk en ordelijk. Zou het anders zijn dan zouden we in een soort Alice in Wonderland terechtkomen en weet je nooit wat je kunt verwachten.

Toch blijkt uit vele experimenten, wetenschappelijk volledig doortimmerd, dat het Wonderland van Alice dat op subatomaire schaal bestaat, ook onze wereld en dagelijkse realiteit beïnvloedt.

In het artikel "Time-reversed human experience: Experimental evidence and implications" van Dean Radin van het Boundary Institute in Californië, beschrijft Dean een groot aantal experimenten dat toornt aan onze fundamenten van logica.

Zo is er een experiment waar aan proefpersonen bepaalde afbeeldingen worden getoond, enkele seconden na het drukken op een button. Sommige afbeeldingen zijn niet schokkend (calm), andere wel (emotional). Zoals valt te verwachten vertonen de hersens van een proefpersoon na het zien van een emotionele afbeelding een grotere respons dan na het zien van een kalme afbeelding. Daarnaast blijkt er vóór het vertonen van de afbeelding ook al een neurologische activiteit op gang te komen. Dit is op zich verklaarbaar: de proefpersoon verwacht de afbeelding omdat op de button gedrukt is. Wat echter onverklaarbaar is, is het feit dat deze voorbereidende activiteit groter is als de komende afbeelding emotioneel is dan als de komende afbeelding kalm is. De proefpersoon wist van tevoren niet of de afbeelding emotioneel was of niet. De afbeeldingen werden namelijk in willekeurige niet te voorspellen volgorde aangeboden.




Het kan nog veel gekker. Er blijkt ook "future influence of previously recorded data" te kunnen optreden. Opgeslagen onderzoeksresultaten kunnen naderhand nog door de proefpersoon worden bepaald. Het experiment gaat als volgt: een computer neemt van tevoren getallen van een toevalsgenerator op (bijvoorbeeld een dobbelsteensimulator die de cijfers één t/m zes genereert). Deze getallen worden door niemand waargenomen en automatisch opgeslagen op harde schijf.
Na het opnemen van deze getallen worden de getallen één voor één aan een proefpersoon getoond en wordt de proefpersoon geïnstrueerd om de getallen te beïnvloeden, bijvoorbeeld om het cijfer 6 vaker voor te laten komen. Hoewel de getallen van tevoren vast lagen en ons gezond verstand zegt dat beïnvloeding onmogelijk is, blijkt er toch een statistisch significante afwijking te ontstaan.

Mogelijk wordt niet de harde schijf van de computer beïnvloed, maar kiest de proefpersoon een universum uit waarin de gewenste getallen op de harde schijf staan.

Link: Time-reversed human experience: Experimental evidence and implications

Labels: , , ,

dinsdag, januari 16, 2007

Regelmaat in priemgetallen

Priemgetallen zijn getallen die alleen deelbaar zijn door zichzelf en door 1. De reeks begint met 2, 3, 5, 7, 11, 13, 17, 19, 23, 29 enzovoort. Priemgetallen zijn handig om de grootste gemene deler of kleinste gemene veelvoud te bepalen en spelen ook een rol in het versleutelen van belangrijke of privacygevoelige informatie. Voor de rest zijn priemgetallen een vreemde curiositeit binnen de natuurlijke getallen.

Tot nu toe is er geen directe manier om aan te tonen of een getal priem is of niet. Hoe groter het getal des te meer berekeningen er op losgelaten moeten worden om vast te stellen of het om een priemgetal gaat. Op dit moment is het grootste bekende priemgetal een getal met bijna 10 miljoen cijfers.

Het ontdekken van een regelmaat in priemgetallen is volgens mij nog niet gelukt. Ik heb er ook wel eens een weekendje op getuurd en ik moet u teleurstellen.

Toch kwam ik dit weekend op een website van Dirk Laureyssens en daarin probeert hij duidelijk te maken dat priemgetallen wel degelijk een grote regelmaat bezitten. Priemgetallen zouden uit twee groepen bestaan, de B-reeks en de C-reeks, die net als DNA als een dubbele helix vervlochten zijn.

De eerste groep noemt hij de B-reeks en begint met het getal 5. Daarna wordt er steeds 6 opgeteld en zo ontstaat 5, 11, 17, 23, 29, 35, 41, 47, 53, 59, 65 enz.

De tweede groep noemt hij de C-reeks en begint met het getal 7. Daarna wordt ook hier 6 opgeteld en ontstaat 7, 13, 19, 25, 31, 37, 43, 49, 55, 61, 67 enz.

Deze twee reeksen bevatten samen alle (!) priemgetallen maar ook niet-priemgetallen of samengestelde getallen. Die moeten er dus nog worden uitgefilterd en op de website wordt uitgelegd hoe.



Het klinkt allemaal erg interessant en ik was even overtuigd dat er een regelmaat in priemgetallen gevonden was. Het is toch opmerkelijk dat alle priemgetallen in die twee reeksen voorkomen?

Maar ik priemde er uiteindelijk toch doorheen.

De priemgetallen worden dus als volgt gevonden:
5+6+6+6... dit levert veel priemgetallen op en samengestelde getallen
7+6+6+6... dit levert de overige priemgetallen op en samengestelde getallen
9+6+6+6... (deze reeks doet niet mee en levert steeds een getal deelbaar door 3 op)
11 en verder doet niet mee, deze getallen komen al voor in voorgaande drie reeksen.

De bovenstaande drie reeksen geven samen alle oneven getallen. Door de reeks 9+6+6 weg te laten hou je twee reeksen over die schijnbaar magisch alle priemgetallen bevatten, maar dat is niet meer dan logisch, je zegt daarmee alleen dat priemgetallen oneven zijn en niet deelbaar door 3.

Misschien gooi ik de baby met het badwater weg en is Dirk Laureyssens écht iets op het spoor. Zo niet, dan zijn er nog genoeg andere wetenschappelijke gebieden die misschien wél veelbelovend door hem onderzocht zijn, elk met unieke, zeer doorwrochten, hoofdpijnmakende theorieën. Erg interessant om te bestuderen.

Links:
Het geheim van de priemgetallen
Pelastraties en waar dat allemaal toe leidt

Labels: ,

zondag, januari 14, 2007

Muziek in getallen

Muziek en wiskunde hebben veel met elkaar te maken. De noten in muziek kun je als getallen voorstellen, de toonladder geeft de afstand tussen deze getallen aan en harmonie en melodie verhoudingen tussen de getallen.

De eenvoudigste getallenreeks die voorstelbaar is, is 1, 2, 3, 4, 5... de zgn. natuurlijke getallen. Voor de notatie van getallen hebben we het decimale stelsel uitgevonden. Omdat we over tien vingers beschikken, beginnen we na elk tiende getal opnieuw te tellen. De voorgaande reeks slaan we op in een apart getal. 9 wordt 10, 19 wordt 20, 99 wordt 100, enz.

Het eenvoudigste talstelsel dat voorstelbaar is, is het binaire stelsel. Dit stelsel zou uitgevonden kunnen zijn door wezens met slechts twee vingers. 0, 1, 10, 11, 100, 101, 110, 111, 1000, enz.

Door de 1'en van elk binair getal op te tellen, krijgen we een bijzondere getallenreeks, waarvan we elk getal eenvoudig als muzieknoot kunnen voorstellen volgens de regel C=1, D=2, enz:



De melodie die dit oplevert zou voor een buitenaardse intelligentie zeker opvallend zijn. Door te variëren met de basis getallenreeks varieert de resulterende melodie mee. Zo levert 1, 2, 3, ... iets anders op dan 3, 6, 9,...

Monnikenwerk om dit allemaal uit te rekenen, maar gelukkig is er een gratis programma op internet, Musinum of voluit The Music in the Numbers, dat het klusje voor ons opknapt. Het maakt gebruik van een midi-synthesizer die in elke computer wel aanwezig is. Door gebruik te maken van meerdere stemmen die elk de som op andere manieren berekent en laat representeren door een ander instrument, levert het een compositie op, die in ieder geval de stempel muzak verdient.

Na een middagje goochelen ontdek ik dat het soms wel wat aardigs oplevert, (beluister mijn fantastische compositie Knitting in the wood) maar dat een essentieel ingrediënt ontbreekt en dat is opbouw. Vergelijk het met het vertellen van een verhaal. Je kan een computer grammaticaal juiste zinnen laten genereren maar om een spannend verhaal te vertellen is meer nodig.

Links:
Musinum, het programma
Moonrise
Knitting in the wood (componist: Felixior Reageerbuis)

Labels: , ,

zaterdag, januari 13, 2007

Ons geleugen

Uit laboratoriumproeven blijkt dat een gedachte al in het hoofd ontwikkeld wordt, voordat we deze bewust worden. Wanneer wij "denken" dat wij een gedachte maken, is dat eigenlijk het eindstadium van een lang (gerekend in milliseconden) proces dat daaraan voorafgaat.

Noodzakelijk voor een gedachte is dat wij ons eigenaar voelen van de gedachte, zodat we bijvoorbeeld de opdracht die in de gedachte besloten ligt gehoorzaam opvolgen. Het laatste stadium van het gedachtenproces is dan ook een neurologisch trucje dat ons doet "denken" dat we de gedachte zelf gemaakt hebben. Misschien dat stemmen in je hoofd horen wel een defect van dat trucje is.

Een ander trucje is de vanzelfsprekendheid van elementen in ons bestaan. Vanmorgen stond ik op zonder het besef dat muziek bestaat. Ik liep even rond in een wereld zonder muziek. Tot ik m'n computer startte, op een Youtube video klikte en van muziek genoot. Mijn geheugen vertelde me dat dit niets bijzonders was, want de ervaring kwam overeen met opgeslagen herinneringen. Maar even brak het besef door dat ik minutenlang had geleefd in een wereld waar nooit muziek bestaan had.

Labels: ,

vrijdag, januari 12, 2007

The runaway greenhouse-effect

Labels:

donderdag, januari 04, 2007

Bonsai-mens

Bizar bericht: De ouders van een zeer ernstig gehandicapt Amerikaans meisje in Seattle houden hun 9-jarige dochter met hormonen opzettelijk klein.

Haar beginnende pubertijd is afgebroken door een sterilisatie en ook haar borstgroei is door een ingreep goeddeels tot staan gebracht. De ouders zeggen dat dit de enige manier is om hun kind nog enige kwaliteit van leven te geven.

De ouders van Ashley willen naar eigen zeggen "de medische realiteit" niet negeren. Ze vinden dat het beter is dat hun dochter, met de geestelijke vermogens van baby, fysiek een kind blijft en lichamelijk niet volwassen wordt.

Ikzelf heb de geestelijke vermogens van iemand van 24. Ik smeek de medici dan ook om de medische realiteit niet te negeren en mijn lichaam in die staat te conserveren.

Link: nu.nl/wetenschap

Labels: