Nivea - My Silhouette

Nivea introduceert een nieuw product: My Sihouette, waarmee een tot drie centimeter smallere taille bereikt kan worden. Wauw...?


Animatie: afwisselend dik en dunDrie centimeter minder taille-omvang... klinkt goed, maar het is een afname in omtrek. Omdat we natuurlijk willen weten wat dit voor het mannelijk oog betekent, zullen we uitrekenen hoeveel de diameter van de taille afneemt. Omtrek = PI * diameter. De diameter neemt dus af met 3/3,1416 cm, dat is 9,5 mm. Minder dan 5 millimeter aan beide zijden.

De reclame zegt: tót 3 centimeter smaller. We hebben hier dus te maken met een optimistische schatting van 5 millimeter aan beide zijden.

Mmm.... ademhalen alleen al levert zoveel fluctuatie van de taille-omvang op, dat het effect niet zal opvallen. Laat staan dat "je het figuur herontdekt waarin je je goed voelt".

Voor wie toch wil experimenteren: de in het diepste geheim ontwikkelde werkzame bestanddelen zijn witte thee en anijs. Iedereen kan dus zo'n smeerseltje maken.

Gezichten onthouden

Kun je goed gezichten onthouden? Deze vraag kan nu eindelijk beantwoord worden.

Een gezicht is voor mij als een boek. Geef mij één seconde de aanblik van iemands gezicht en ik kan er veel over vertellen. In veel gevallen zal ik de plank genadeloos mis slaan in de beschrijving van iemands persoonlijkheid, maar dat laat onverlet dat iemands gezicht bij mij een rijk netwerk van neuronen laat vuren. En hoe meer neuronen er vuren, des te gemakkelijker is het gezicht naderhand weer uit het geheugen op te diepen.

Nu blijkt er een test te zijn waarmee je je geheugen voor gezichten kunt meten. Ik scoorde 94%, Isis scoorde 88%. Opmerkelijk is dat het leeftijdsoptimum om gezichten te houden tussen 25 en 35 jaar ligt. Eigenlijk wel logisch. Hoe meer gezichten je al hebt gezien, hoe beter je kunt categoriseren en associëren. De grafiek zou daarom continu moeten stijgen, ware het niet dat je hersens na je 30e afsterven wat de grafiek weer doet dalen.

Doe nu zelf de test!

Zombiepark

Je bent ziek en je gaat naar de dokter of je bent gezond en je gaat niet. Daar tussenin bevindt zich Zombiepark, een gebied waar de kwakkelaars zich ophouden, lijders aan een kwaal die dat zelf niet doorhebben.

Een ziekte kan omschreven worden als een lichamelijke toestand, contrasterend met de lichamelijke toestand van gezondheid, waarbij normaal functioneren moeilijker of onmogelijk is.

Kwakkelende zombies hebben niet de mogelijkheid het contrast te ontdekken met de gezonde toestand, omdat de ziekte heel geleidelijk toeslaat, zodat de herinnering aan de gezonde tijd vervaagt en een ander referentiekader ontstaat. Zichzelf vergelijken met de gezonde toestand van anderen biedt wel enige houvast, maar een aantal kenmerken van gezondheid, bijvoorbeeld scherpte van zintuigen, optimaal functioneren van organen, is niet mogelijk in het dagelijks leven.

Zo slepen zombies zich voort, dag in dag uit, onbewust van de banvloek die over hen is uitgesproken door een of ander virus of bacterie.

Denkt u dat u tot deze groep gerekend kunt worden? Ga eens naar de dokter en laat een bloedtest doen. Als uw dokter niet bereid is een verwijsbriefje te schrijven, dik uw klachten dan flink aan. Het is uw enige kans te ontsnappen uit Zombiepark.

Link: aubade aan claritromycine

Aubade aan claritromycine

Na een zware verkoudheid kreeg ik een voorhoofdsholteontsteking. Het gevoel of je hoofd op het punt staat te exploderen. Tijd voor een antibioticumkuurtje. De dokter gaf het recept, maar toen was de ontsteking alweer bijna over. Het bekende kiespijnwegbijdetandarts effect.

De ontsteking bleef wat doorzeuren en verergerde een lichte klacht die ik al een jaar of wat heb, een licht drukkend gevoel achter mijn linkeroog. Ik besloot de antibioticumkuur, claritromycine om precies te zijn, toch maar te halen en te slikken, want misschien ging dat licht drukkende gevoel achter mijn linkeroog er ook wel van weg.

Sindsdien ben ik als herboren. Niet alleen verdween de voorhoofdsholteontsteking, m'n linkeroog rolt ook weer als gesmeerd in z'n kas. Dat niet alleen, ook andere klachten die ik toeschreef aan een burn-out, namelijk lusteloosheid, altijd juist uit bed of op weg naar bed, overal als een berg tegenop zien, zijn verdwenen als de Noordpool voor de zon.

M'n wazige blik die mij noopte een bril aan te schaffen, is als een ochtendmist opgetrokken. Bril exit.

Ik hoef m'n neus niet meer te snuiten 's morgens.

Ik voel me jaren jonger, heb m'n oude levensenergie weer terug. 's Avonds lig ik op bed en staar voor me uit. Energiegolven gutsen door m'n ledematen. Ik verbaas me over de scherpte van al m'n zintuigen. Ik pik de goddelijke energieën weer op die zich aan heldere zintuigen openbaren. Hoe oud voel ik me? 18? 20? Niet veel ouder.

Isis zegt dat ik in tijden niet zo'n frisse indruk heb gemaakt.

Oh, claritromycine
I must have dragged me
through the business of the day
Without knowing anything
I held an inflammation away
Oh, claritromycine
Mag ik je clari noemen?

De ontsteking hield me jaren in z'n greep als in de film Being John Malkovich. Langzaam maar zeker, waardoor ik het niet in de gaten had, kreeg een bacterie macht over me en bestuurde mijn doen en laten, m'n gedachten. De bacterie keek via m'n linkeroog de wereld in. Ik dacht dat het zo hoorde. Glorie vergaat als je ouder wordt. Ooit als ik het rustiger kreeg, zo rond m'n pensioen, zou ik kunnen uitrusten en me beter voelen. Wat een dwaling!

Wereld, be prepaired! Felixior Reageerbuis is er weer klaar voor!

Kaal

Ik begon op m'n twintigste al kaal te worden. Net iets te vroeg om er blij mee te zijn. Gelukkig is een kale kop daarna in de mode geraakt. Ik ben altijd een trendsetter geweest...

Maar nu gloort er eindelijk hoop aan de horizon van mannen die gebukt gaan onder hun kaal-zijn. Tijdens tests op muizen is gebleken dat wanneer een stukje huid wordt weggehaald, deze weer bijgroeit door dezelfde processen als bij embryonale groei. Wanneer Wnt proteïnen worden toegevoegd aan de wond, dat zijn specifieke embryonale signaalmoleculen, wordt de vernieuwing van de huid gestimuleerd, inclusief nieuwe haarzakjes en minder littekenvorming.

Moreel verwerpelijk om muizen te laten lijden om kaalheid te onderzoeken en bovendien ben ik blij met m'n kale kop... ik wil eigenlijk niet anders meer! Wat moet ik met een bos met haar? Als ik bedenk hoeveel kapperskosten ik bespaar... het geld groeit me op de kop!

Link: New Scientist

Loosing my religion-pill

Ik had een geloof. Het was een geloof in de werking van vitamines en anti-oxidanten. De theorie was als volgt. Veroudering wordt veroorzaakt door vrije radicalen, bijproducten van onze stofwisseling. Deze agressieve stofjes veroorzaken slijtage aan cellen, aderen en DNA. Maar er was een oplossing! Anti-oxidanten. Zij vangen de hardste klappen op, zodat ons lichaam dat groene blaadje kan blijven.

In reageerbuisjes blijkt de theorie inderdaad op te gaan. Uit een opeenstapeling van onderzoeken blijkt echter eveneens dat ons lichaam zich niet gedraagt als reageerbuis (behalve dan dat ook wij gaan koken als we boven een vuurtje worden gehouden). Erger nog, anti-oxidanten in pilvorm lijken de zaak alleen maar te verergeren en rimpels en aderverkalkingen te bevorderen.

Anti-oxidanten en vitamines hebben in de vorm van fruit en groente nog steeds een positief effect, maar onduidelijk is of dit komt omdat mensen die veel fruit en groente eten over het algemeen een gezondere levensstijl hebben, zoals bijvoorbeeld meer bewegen en minder roken. Ook is het mogelijk dat zich nog onontdekte stoffen en combinaties van stoffen schuilhouden onder schil en blad.

Tot overmaat van ramp lijken vrije radicalen, de kwaadaardige stofjes, ons lichaam juist aan te sporen zélf anti-oxidanten aan te maken waardoor er een verjongingseffect optreedt. En het gunstige effect van anti-oxidanten is er alleen maar omdat ze vrije radicalen aanmaken in het lichaam dat het lichaam weer aanspoort zelf anti-oxidanten aan te maken.....

Ik ben een grootgebruiker van anti-oxidanten sinds 1985. Al tweeëntwintig jaar rollen ze de rode loper voor me uit bij apotheek en drogist. Een inmiddels sterk geoxideerde rode loper.

Het is even slikken. Voorlopig blijf ik m'n pilletjes innemen, totdat ik wen aan het idee dat ik onbeschermd ben tegen kwaadaardige invloeden. Tot dan voel ik me een farao zonder piramide.

Bron: The antioxidant myth: a medical fairy tale - New Scientist

Straks een Kruidvatpilletje tegen kanker?

Hoeveel miljarden klinkende munten zijn er al geïnvesteerd in de speurtocht naar een behandeling van kanker?

Nu lijkt er een doorbraak te zijn. Een goedkoop stofje, dichlooracetaat of kort DCA, dat al werd gebruikt in de strijd tegen stofwisselingsziekten, bleek zeer effectief te zijn om in muizen diverse vormen van kanker als sneeuw voor de zon te doen verdwijnen.

Kankercellen halen hun energie uit de hele cel (dat proces heet glycolysis), terwijl normale cellen hun energie uit bepaalde cellichaampjes (mitochondriën) halen. Wanneer cellen tijdens hun ontwikkeling te weinig zuurstof ontvangen, schakelen ze over op glycolysis voor hun energievoorziening. De werkeloze mitochondriën kunnen daarom een andere taak niet meer uitvoeren en dat is te checken of de cel abnormaal is. Een abnormale cel zou zichzelf vernietigen, maar met werkeloze mitochondriën gebeurt dit niet. Het stofje DCA zet de mitochondriën weer aan. Dat is opmerkelijk want er werd gedacht dat de mitochondriën niet meer te repareren waren. Zodra de mitochondriën weer aan staan, vernietigt de abnormale of kankercel zichzelf.

De theorie verklaart ook waarom kankercellen gaan zwerven door het lichaam. Glycolysis maakt melkzuur aan, dat het collageen dat de cel vasthoudt afbreekt.

Nu het wrange: de pharmaceutische industrie staat niet te trappelen om het medicijn te testen, omdat er geen patent op DCA is. Het is zo goedkoop dat er niets aan verdiend kan worden. De klinische testen zouden gefinancierd moeten worden door liefdadigheidsinstellingen, universiteiten en de overheid.

Bron: New Scientist

Neuronruis theorie

Ik bedacht vanmorgen een theorietje.

Neuronen in ons brein maken verbindingen (synapsen) met andere neuronen. Dit doen ze door uitlopers (axonen) te maken, onder invloed van prikkels van neuronen in de buurt. Omdat neuronen onder invloed van buurneuronen groeien en verbindingen maken ontstaat er een netwerk van neuronen dat consistent is en prikkels op een intelligente manier kan vervoeren.

Maar wat als neuronen prikkels krijgen van een andere bron dan hun buurneuronen? GSM telefoons genereren een sterk elektromagnetisch veld en het is niet ondenkbaar dat zo'n veld neuronen kunnen prikkelen. De loze axonen en synapsen die hierdoor ontstaan zijn geen zinvolle verbindingen en leveren ruis op in het hersensysteem. Dit zou tot functievermindering kunnen leiden, zoals verminderde coördinatie, hartritmestoringen, concentratieproblemen.

Een zoektocht op internet naar bevestiging van deze theorie leverde een aantal links op die de theorie bevestigen en zelfs uitbreiden. Is hier sprake van een doofpot? Is het economisch onverantwoord de gsm af te schaffen?

Misschien dat ik maar weer eens een telefoon met draad ga kopen...

Links:

Microwave News - Neuronal Death
Nerve Cell Damage in Mammalian Brain after Exposure to Microwaves from GSM Mobile Phones
Chronic exposure to GSM 1800-MHz microwaves reduces excitatory synaptic activity in cultured hippocampal neurons
900 MHz electromagnetische velden beinvloeden neuronen op non-thermische manier
Laboratory Experiments: Brain Function