Taalbouwstenen

Woorden vormen zinnen, zinnen vormen formuleringen, formuleringen vormen meningen. Taal is een aaneenschakeling van deze bouwstenen. Spreekwoorden en gezegden zijn een voorbeeld dat taal niet alleen hoeft te bestaan uit ketens van woorden, maar ook uit grotere brokken. De grootte van deze brokken is daarbij niet beperkt. Iemand kan bijvoorbeeld de complete mening van iemand anders overnemen en verwoorden. Hoe kleiner het brokje is, hoe groter de kans dat deze als geheel overgenomen wordt. Sommige brokjes worden een paar keer overgenomen, andere zijn echte blijvertjes. "Ik weet nog [als de dag van gisteren] dat ik je zag. Ik [kreeg vlinders in mijn buik] en [was meteen verkocht]. [Je zal het misschien gek vinden], maar ik wist toen al dat we [iets zouden krijgen]." Deze 38 woorden bestaan uit 21 brokjes. Het brein pleegt hier eigenlijk plagiaat en verfraait hetgeen het wil zeggen met geleende woorden, die in de praktijk hun nut al hebben bewezen. Er bestaat een heel ecosysteem van woorden, zinnen, meningen, wereldbeelden waarin groei, sterfte en evolutie aanwezig is. Kleine brokstukjes hebben een grote kans het niet te overleven, te muteren of om op te gaan in andere brokstukjes. Grotere brokstukken leven langer en heel grote brokstukken zijn nagenoeg onverwoestbaar. Denk aan wereldbeschouwingen en religies. Onder andere religies zijn brokstukken die zich hebben gespecialiseerd om te overleven en zich voort te planten en lijken daarmee sterk op virussen (ook zij maken gebruik van voedingsbodem, gastheer en verspreidingsmechanismen, zie meme - Wikipedia).

De individualiteit van een persoon kan zich alleen verraden door de rangschikking van de bouwstenen, zoals uit de rangschikking van noten de componist blijkt. Het is daarom belangrijk de grootte van de bouwstenen waarmee men zich uit zo klein mogelijk te houden, om zoveel mogelijk ruimte te laten voor individuele expressie. [Klip en klare] meningen zijn dus [uit den boze].