Twaalftallig tellen

De Nederlandse taal duidt de eerste twaalf getallen met niet-samengestelde telwoorden aan. Ook de Engelse en andere talen doen dit. Tijd om dit principe wat consequenter door te trekken.

Van één tot twaalf: deze getallen zijn niet zoals der-tien, veer-tien enzovoort samengesteld. De meeste van deze getallen vormen de basis voor de andere samengestelde getallen. Zes-en-vijftig bijvoorbeeld is samengesteld uit vijf en zes. Maar elf en twaalf zijn de enige twee niet-samengestelde telwoorden die niet hergebruikt worden.

En dat is toch van de gekke!

Daarom bedacht ik een nieuw twaalftallig telsysteem waarin elf en twaalf net zo leuk meedoen als tien, negen, zes of acht. Het is even wennen, maar dan telt het net zo makkelijk!

Troonopvolging 2009

Willem-Alexander zal in 2009 de troon bestijgen. Een onthullende berekening van Reageerbuis maakt dit duidelijk.

Het Koningshuis is dol op numerologie. Niet voor niets zijn Willem-Alexander en Máxima op 2-02-2002 in de echt verbonden.

In diezelfde traditie moet het Koningshuis de volgende samenloop van numerologische omstandigheden niet ontgaan zijn en de koninklijke agenda daarop hebben aangepast.

1. Juliana trad af toen zij 71 jaar oud was. Beatrix zal in 2009 71 jaar oud zijn.
2. Beatrix werd koningin toen zij 42 jaar oud was. Willem-Alexander zal in 2009 42 jaar oud zijn.

In 2009 is de restauratie van het Paleis op de Dam afgerond.

Mijn voorspelling: troonsopvolging op 25 juli 2009. Dan is Willem-Alexander op de dag even oud als Beatrix toen zij koningin werd.

Kryptos part 4

Een Amerikaanse kunstenaar bedacht een manier om tekst te coderen die zelfs voor de CIA en duizenden mensen wereldwijd al 18 jaar een raadsel is.

De kunstenaar kreeg een opdracht een kunstwerk te vervaardigen dat geplaatst zou worden in de achtertuin van de CIA. Hij maakte een sculptuur dat een roestige koperen "pagina" voorstelt, gekruld in een S-vorm, waaruit letters gesneden zijn. Deze letters vormen een code en zijn gegroepeerd in vier onderdelen.

De eerste drie teksten zijn inmiddels gekraakt door computerexpert James Gillogly, maar de laatste regels, part 4, blijft tot nu toe een mysterie.

De eerste drie teksten maakten gebruik van coderingsmethoden vervanging (bijvoorbeeld a=b, b=c etc) en verplaatsing of transpositie (reageerbuis wordt bijvoorbeeld rusiabegeer). De computerdeskundige maakte gebruik van het feit dat letters altijd in een bepaalde frequentie voorkomen in een tekst. De E komt bijvoorbeeld vaker voor dan de Q. Op basis daarvan kon hij achterhalen welke vervanging werd toegepast. Daarnaast gebruikte hij de brute kracht van computers door simpelweg alle mogelijke rangschikkingen van de gecodeerde letters uit te proberen.

Maar ondanks zijn vernuft en de inmiddels meer dan duizendkoppige internetmenigte die zich er aan waagt (dankzij Dan Brown die in zijn boek De Da Vinci Code aan Krypton refereerde), is deel vier van Kryptos nog altijd een groot mysterie.

Deel 1 en 2 (K1 resp. K2) werden gecodeerd d.m.v. vervanging door gebruik te maken van het Vigenèrecijfer. Deel 3 (K3) kwam tot stand door transpositie. De methode van deel 4 is nog onbekend.

Oplossing K1:
BETWEEN SUBTLE SHADING AND THE ABSENCE OF LIGHT LIES THE NUANCE OF IQLUSION

Oplossing K2:
IT WAS TOTALLY INVISIBLE HOWS THAT POSSIBLE ? THEY USED THE EARTHS MAGNETIC FIELD X THE INFORMATION WAS GATHERED AND TRANSMITTED UNDERGRUUND TO AN UNKNOWN LOCATION X DOES LANGLEY KNOW ABOUT THIS ? THEY SHOULD ITS BURIED OUT THERE SOMEWHERE X WHO KNOWS THE EXACT LOCATION ? ONLY WW THIS WAS HIS LAST MESSAGE X THIRTY EIGHT DEGREES FIFTY SEVEN MINUTES SIX POINT FIVE SECONDS NORTH SEVENTY SEVEN DEGREES EIGHT MINUTES FORTY FOUR SECONDS WEST X LAYER TWO

Oplossing K3:
OMAS AAN DE TOP HET FEESTEN KAN NIET OP OMAS AAN DE TOP TREUREN WORDT EEN FLOP WANT TRANEN ZEGGEN STOP MET OMAS AAN DE TOP

of ik bedoel eigenlijk:
SLOWLY DESPARATLY SLOWLY THE REMAINS OF PASSAGE DEBRIS THAT ENCUMBERED THE LOWER PART OF THE DOORWAY WAS REMOVED WITH TREMBLING HANDS I MADE A TINY BREACH IN THE UPPER LEFT HAND CORNER AND THEN WIDENING THE HOLE A LITTLE I INSERTED THE CANDLE AND PEERED IN THE HOT AIR ESCAPING FROM THE CHAMBER CAUSED THE FLAME TO FLICKER BUT PRESENTLY DETAILS OF THE ROOM WITHIN EMERGED FROM THE MIST X CAN YOU SEE ANYTHING Q (?)

Links:
Kryptos - CIA website
Transscriptie van Kryptos
online decoderingssoftware
De beroemdste onopgeloste codes ter wereld

Savantsyndroom versus kwantumcomputer

Ik kon vannacht de slaap niet vatten en kwam al googelend en youtubend terecht bij een serie documentaires van Discovery Channel: Extraordinary people. De aflevering Brainman, over een jongen met een autismestoornis, boeide me vooral. Hebben we hier te maken met een bewijs dat onze hersenen als een kwantumcomputer functioneren?

Deze jongen, Daniel Tammet, ervaart nummers als kleuren en vormen. Hij kan rekensommen uitvoeren die voor gewone stervelingen alleen met hulp van een calculator te maken zijn. Het antwoord van een rekensom ontstaat organisch in zijn hoofd. Hij ziet nieuwe kleuren en een nieuwe vorm ontstaan en daarna kan hij die vorm uitlezen in een reeks cijfers: de uitkomst van de rekensom. Hij heeft het getal PI tot 22.500 cijfers achter de komma uit z'n hoofd geleerd en die in een sessie van 5 uur foutloos gereciteerd. Hij is verder goed in het leren van een taal. Hij nam de opdracht van Discovery aan om in één week IJslands te leren. Een week later was hij in deze taal in gesprek te zien op de IJslandse televisie.

Wat me vooral boeide was hoe het antwoord op een rekensom in zijn hoofd ontstaat. Dat lijkt veel op hoe kwantumcomputers werken. Het antwoord ontstaat niet lineair, via een reeks te volgen subberekeningen, maar rijst op uit een zee van kabbelende ondefinieerbare activiteitjes.

Uit mijn eigen zee van kabbelende ondefinieerbare activiteitjes rijst weinig briljants op, behalve het idee: zou dankzij Daniel Tammet te bewijzen zijn dat het brein functioneert als een kwantumcomputer? En als het brein werkelijk een kwantumcomputer is, valt dan uit zijn anatomie te herleiden hoe een kwantumcomputer gebouwd kan worden?

Sommigen noemen Daniel Tammet de steen van Rosetta, omdat hij één van de heel weinige mensen met een dergelijke stoornis / gave is die kan uitleggen wat zich in zijn hoofd afspeelt. Ben benieuwd of dat wat oplevert...

Links:
Daniel Tammet - Extraordinary people / Discovery Channel
A Look at an Autistic Savant's Brilliant Mind from NPR's Talk of the Nation

Ik zie openingen

Elk schaakspel begint voorspelbaar. Er zijn maar 20 mogelijke openingszetten voor wit en daarvan worden er maar een paar regelmatig gebruikt. Daarna breekt het scala aan mogelijkheden open; het aantal schaakpartijen is astronomisch groot.

Maar op hoeveel verschillende manieren kan een schaakspel beginnen, nog voor de eerste zet gedaan is?

Antwoord: Op 104.044.953.600 verschillende manieren (8 pionnen, 2 torens, 2 paarden en 2 lopers kunnen op verschillende plaatsen staan, voor zowel wit als zwart).

Die ouwe Griek had dus toch gelijk

De oude Grieken dachten dat de planeten rond de aarde draaiden en dat deze waren opgehangen aan geometrische sferen, zoals een kubus of een bol. Belachelijk mediterraans geneuzel natuurijk. Of niet? Dankzij geavanceerde astronomische technieken zou een geometrisch gevormde sfeer toch ontdekt zijn.

Het universum is een stuk groter dan in de Griekse oudheid bekend was en geen ruimtevaartuig is ooit tegen een geometrische sfeer gebotst. Maar het universum zelf zou wel eens de vorm van een dodecaëder kunnen hebben.

Sciencefictionlezers kennen het principe al langer. Ons universum zou onbegrensd maar wel beperkt in omvang kunnen zijn. In dat geval zou een ruimtevaartuig, als het maar lang genoeg de ene richting op vliegt, uiteindelijk vanuit de andere richting kunnen terugkeren, omdat het universum gekromd is.

Astronomen hebben nu ontdekt dat bepaalde stralingspatronen, die uit een zeer ver gebied van ons universum stammen, overeenkomen met stralingspatronen uit tegenovergestelde richting, alsof het om hetzelfde gebied gaat. Dat deze overeenkomst niet eerder ontdekt was, komt omdat het patroon eerst 36 graden gekanteld dient te worden, wil de overeenkomst opvallen.

De data waarop deze theorie gebaseerd is, zal later dit jaar verfijnd worden als de Planck satelliet van de ESA gelanceerd wordt.

Link: Astrophysics

De theorie van alles

Het laat me niet meer los. Gestaafd door serieuze websites en zelfs in mijn eigen lijfblad New Scientist. Een surfer op Hawaii, 41 jaar oud, vindt de theorie van alles, de heilige graal van theoretische natuurkundigen. En niet alleen voor deze beroepsgroep. Een theorie van alles zal alles op z'n kop zetten. De ontdekking dat elektriciteit en magnetisme via elektromagnetisme verbonden waren, heeft de industrialisatie in een 'stroom'versnelling gebracht. Andere natuurkrachten zijn ook met elkaar verbonden, maar we weten nog niet precies hoe. Vooral zwaartekracht laat zich moeilijk temmen.

Maar deze theorie kan daar verandering in brengen. Het is een relatief eenvoudig te begrijpen theorie, in vergelijking met de hersenkrakende string-theorie.

Garrett kreeg zijn eureka!-ervaring ("Holy crap!") toen hij las over een complexe, achtdimensionaal wiskundig patroon met 248 punten (zgn. E8). De formules die dit patroon omschreven bleken overeen te komen met de formules die hij had opgesteld om materiedeeltjes en krachten in kaart te brengen.

"E8 is misschien wel de mooiste wiskundige structuur die er bestaat en dat maakt het erg bevredigend dat de natuur juist deze vorm heeft uitgekozen", zegt Garrett, "ik denk dat het universum pure geometrie is, een prachtige vorm die draait en danst langs ruimte en tijd."

In het kort komt het hierop neer. Als twee deeltjes botsen, bijvoorbeeld A en B, kan A veranderen in C. Waarom niet in D, E of F weten we niet. Maar de theorie van Garrett voorspelt alle interacties die tot nu toe gemeten zijn feilloos. Het werkt als volgt: de deeltjes A, B en C bevinden zich in een geometrisch patroon met een centrum. Neem de routebeschrijving van het centrum naar A en de routebeschrijving van het centrum naar B. Tel die twee routebeschrijvingen bij elkaar op en voilà, je komt uit bij C.

Wat zijn de implicaties van een theorie van alles? Volledige beheersing van alle natuurwetten. Wie weet wordt het mogelijk anti-zwaartekracht op te wekken. Als het hele scala aan deeltjes en hun onderlinge relaties begrepen wordt, kan het in principe mogelijk worden zwaartekracht op te wekken door op een of andere manier gebruik te maken van een van de andere krachten zoals elektriciteit of magnetisme.

We gaan een spannende tijd tegemoet, nu deze theorie heel binnenkort getest kan gaan worden. In 2008 wordt de LHC, een gigantische deeltjesversneller in Genève, aangezet.

Links:
Wikipedia - Garrett Lisi
Meest gestelde vragen beantwoord door Garrett Lisi
An Exceptionally Simple Theory of Everything
New Scientist - Is mathematical pattern the theory of everything?
YouTube - Is this the theory of everything?

Oneindiger

In het blad New Scientist van juli 2007 (ik weet het, ik loop achter), las ik het artikel "From e to eternity". Het behandelt het vraagstuk, vroeger het dilemma, van de transcendente getallen. Transcendentaal in de zin van ongrijpbaar, onbegrijpelijk.

Neem de getallen 1, 2, 3, enzovoort. Een kind kan de was doen. Na de kleuterschool komen daar de breuken bij. Nog heel goed te begrijpen. Als je twee taarten hebt en drie eters, dan krijgt iedereen tweederde taart.

Er zijn getallen die niet als breuk te schrijven zijn. De wortel van twee is er zo eentje. Die wortel is ongeveer 1,4142135623730950488016887242097 (en zo verder). De lijst van cijfers achter de komma groeit met schijnbaar willekeurig gekozen cijfers door. Nooit wordt de reeks herhaald. Een oneindig complex getal dus, dat toch, door het met zichzelf te vermenigvuldigen, omgetoverd wordt tot het simpele "2".

Er zijn getallen die nog een stapje verder gaan, de transcendente getallen. Die zien er net als wortel 2 oneindig complex uit, maar maken het ons moeilijk omdat ze ook echt complex zijn. Er is geen mogelijkheid om deze getallen terug te brengen tot een geheel getal, welke berekening we er ook op loslaten. Optellen, aftrekken, delen, vermenigvuldigen, machtsverheffen, niets van de trucendoos van Meneer Van Dale kan er chocola van maken.

Het ergste van alles is dat deze terroristen onder de getallen veruit in de meerderheid zijn. De reeks 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6... is oneindig. Maar tussen bijvoorbeeld 0 en 1 bevinden zich oneindig veel breuken: 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6... Het aantal breuken is dus veel oneindiger dan het aantal natuurlijke getallen. Maar ook het aantal breuken is nog geen stofje vergeleken bij het universum van transcendente getallen.

De beroemdste transcendente getallen zijn π (pi) en е (e). Onze computers weten geen weg met transcendente getallen. We rekenen er wel mee, maar dat zijn schamele benaderingen. Er is geen manier om ze volledig te bevatten.

In 2005 ontdekte Boris Zilber een nieuwe loot aan de tak van Meneer Van Dale. Ik snap het niet, maar het is een soort van transcendentaal machtsverheffen. Zilber noemt het pseudo-exponentiation. Deze term levert op dit moment nog maar 373 hits op in Google, dus het is nog een redelijk onontgonnen gebied. Met dit gereedschap zouden de criminelen onder de getallen eindelijk eens goed aangepakt kunnen worden.

Leuk, maar wat kopen we ervoor? Gelukkig gaan de uitgetrokken haren en beursgeslagen voorhoofden nog wat opleveren: met pseudo-exponentiation lijken de kwantumfysica en de Einstein's algemene relativiteitstheorie verenigd te kunnen gaan worden.

Een hele opluchting.

Link: New Scientist: e the mystery number
Boek: Everything and more, a compact history of infinity - David Foster Wallace

Even over nul

In het alfabet heb je klinkers en medeklinkers, in de verzameling getallen bestaan even en oneven nummers. Even nummers zijn deelbaar door 2, oneven nummers zijn dat niet.

Maar is 0 een even of oneven nummer? Op de getallenlijn wisselen even en oneven nummers elkaar steeds af. 1, 2, 3, 4, 5, 6, even en oneven nummers staan gebroederlijk naast elkaar. Nul staat tussen de twee oneven getallen -1 en 1 en willen we de geconstateerde regelmaat handhaven, moet nul dus even zijn.

Een andere manier om tot die conclusie te komen: een getal is even als delen door 2 geen rest geeft. 0/2= 0 en dus moet 0 even zijn.

Mijn stelling: er is geen definitie van even nummers mogelijk waar nul niet onder valt zonder het getal nul expliciet uit te sluiten.

Natuurkundig geëxtrapoleerd bestaat het niets uit twee gelijke delen. Ons universum ontstond door een Big Bang uit het niets. Volgens de theorie moet er evenveel materie als anti-materie zijn ontstaan om dit mogelijk te maken. Maar anti-materie lijkt spoorloos verdwenen.

Een positron is een positief geladen deeltje, dat behalve zijn lading exact op zijn tweelingbroertje het elektron lijkt. Het positron is het anti-materiedeeltje van het elektron. Uit de kwantummechanica weten we dat het positron valt te beschouwen als een elektron dat terug in de tijd gaat.

Mogelijk is bij de Big Bang een ander universum ontstaan dat geheel uit anti-materie bestaat en in tegenstelling tot ons universum terug in de tijd is gegaan.

Update: een definitie voor even nummers zou kunnen zijn: een getal is even als het bestaat uit twee identieke gehele getallen, die elk ongelijk zijn aan de som ervan. Zo gesteld wordt nul wel uitgesloten...

Magische vierkante ogen

Drie Nijmeegse scholieren hebben een magisch vierkant van 12 bij 12 geconstrueerd, bestaande uit getallen die horizontaal, vertikaal en diagonaal steeds 870 opleveren. Daarmee laten ze Benjamin Franklin achter zich, die met een magisch vierkant van 8 bij 8 in 2001 Science nog haalde. De nieuwe ontdekking is aanleiding tot internationale belangstelling.

Geïnspireerd door het jeugdig enthousiasme van het drietal heb ik vanavond even zitten puzzelen en kwam tot een magisch vierkant van 120 bij 120, met getallen die horizontaal, vertikaal en diagonaal steeds 864060 opleveren.

Ik werk momenteel aan een magisch vierkant van letters, dat horizontaal, vertikaal en diagonaal steeds een sonnet oplevert.

Link: magisch vierkant 120 x 120

Meer loten, minder kans

Isis en ik doen mee met de aanstaande staatsloterij, met maar liefst honderd loten. We hebben de loten niet zelf gekocht, maar samen met een groep mensen. We hebben er dus niet meer dan ongeveer 13 euro voor hoeven neertellen. Het idee is duidelijk: meer loten, meer kans. Mochten we de hoofdprijs winnen, dat zal wel iets van 10 miljoen zijn, dan moeten we die dus delen met zo'n 100 man en blijft er per persoon dus 100.000 euro over. Niet zoveel meer, maar nog genoeg om een vage glimlach op je gezicht te krijgen.

Maar is de tactiek van het nemen van zoveel mogelijk loten wel de juiste? Als je de tactiek doortrekt, zou je alle loten in het land moeten opkopen om tot de ultieme kans op de hoofdprijs te komen. Maar omdat de Staatsloterij nou eenmaal elke maand weer grote winst maakt, volgt daaruit dat deze tactiek onherroepelijk tot groot verlies zal leiden. Met alle loten in je bezit, is de kans op winst afgenomen tot nul. Met andere woorden: hoe meer loten, hoe minder kans.

Nog een argument: alleen bij één lot heb je de kans dat op je volledige lotenverzameling de hoofdprijs valt. Bij twee loten zal in het beste geval op het tweede lot de tweede prijs vallen, gemiddeld gezien een hele aderlating.

De grootste kans op winst is daarom bij het bezit van slechts één lot. Ook het meedoen aan andere loterijen verlaagt de kans op winst, omdat dat het aantal loten zou verhogen. Alleen één lot van één loterij is de beste tactiek op jacht naar die felbegeerde hoofdprijs.

Update: op onze 100 loten is in totaal 708 euro gevallen. We krijgen dus 7,08 euro uitgekeerd.

Regelmaat in priemgetallen

Priemgetallen zijn getallen die alleen deelbaar zijn door zichzelf en door 1. De reeks begint met 2, 3, 5, 7, 11, 13, 17, 19, 23, 29 enzovoort. Priemgetallen zijn handig om de grootste gemene deler of kleinste gemene veelvoud te bepalen en spelen ook een rol in het versleutelen van belangrijke of privacygevoelige informatie. Voor de rest zijn priemgetallen een vreemde curiositeit binnen de natuurlijke getallen.

Tot nu toe is er geen directe manier om aan te tonen of een getal priem is of niet. Hoe groter het getal des te meer berekeningen er op losgelaten moeten worden om vast te stellen of het om een priemgetal gaat. Op dit moment is het grootste bekende priemgetal een getal met bijna 10 miljoen cijfers.

Het ontdekken van een regelmaat in priemgetallen is volgens mij nog niet gelukt. Ik heb er ook wel eens een weekendje op getuurd en ik moet u teleurstellen.

Toch kwam ik dit weekend op een website van Dirk Laureyssens en daarin probeert hij duidelijk te maken dat priemgetallen wel degelijk een grote regelmaat bezitten. Priemgetallen zouden uit twee groepen bestaan, de B-reeks en de C-reeks, die net als DNA als een dubbele helix vervlochten zijn.

De eerste groep noemt hij de B-reeks en begint met het getal 5. Daarna wordt er steeds 6 opgeteld en zo ontstaat 5, 11, 17, 23, 29, 35, 41, 47, 53, 59, 65 enz.

De tweede groep noemt hij de C-reeks en begint met het getal 7. Daarna wordt ook hier 6 opgeteld en ontstaat 7, 13, 19, 25, 31, 37, 43, 49, 55, 61, 67 enz.

Deze twee reeksen bevatten samen alle (!) priemgetallen maar ook niet-priemgetallen of samengestelde getallen. Die moeten er dus nog worden uitgefilterd en op de website wordt uitgelegd hoe.



Het klinkt allemaal erg interessant en ik was even overtuigd dat er een regelmaat in priemgetallen gevonden was. Het is toch opmerkelijk dat alle priemgetallen in die twee reeksen voorkomen?

Maar ik priemde er uiteindelijk toch doorheen.

De priemgetallen worden dus als volgt gevonden:
5+6+6+6... dit levert veel priemgetallen op en samengestelde getallen
7+6+6+6... dit levert de overige priemgetallen op en samengestelde getallen
9+6+6+6... (deze reeks doet niet mee en levert steeds een getal deelbaar door 3 op)
11 en verder doet niet mee, deze getallen komen al voor in voorgaande drie reeksen.

De bovenstaande drie reeksen geven samen alle oneven getallen. Door de reeks 9+6+6 weg te laten hou je twee reeksen over die schijnbaar magisch alle priemgetallen bevatten, maar dat is niet meer dan logisch, je zegt daarmee alleen dat priemgetallen oneven zijn en niet deelbaar door 3.

Misschien gooi ik de baby met het badwater weg en is Dirk Laureyssens écht iets op het spoor. Zo niet, dan zijn er nog genoeg andere wetenschappelijke gebieden die misschien wél veelbelovend door hem onderzocht zijn, elk met unieke, zeer doorwrochten, hoofdpijnmakende theorieën. Erg interessant om te bestuderen.

Links:
Het geheim van de priemgetallen
Pelastraties en waar dat allemaal toe leidt

Muziek in getallen

Muziek en wiskunde hebben veel met elkaar te maken. De noten in muziek kun je als getallen voorstellen, de toonladder geeft de afstand tussen deze getallen aan en harmonie en melodie verhoudingen tussen de getallen.

De eenvoudigste getallenreeks die voorstelbaar is, is 1, 2, 3, 4, 5... de zgn. natuurlijke getallen. Voor de notatie van getallen hebben we het decimale stelsel uitgevonden. Omdat we over tien vingers beschikken, beginnen we na elk tiende getal opnieuw te tellen. De voorgaande reeks slaan we op in een apart getal. 9 wordt 10, 19 wordt 20, 99 wordt 100, enz.

Het eenvoudigste talstelsel dat voorstelbaar is, is het binaire stelsel. Dit stelsel zou uitgevonden kunnen zijn door wezens met slechts twee vingers. 0, 1, 10, 11, 100, 101, 110, 111, 1000, enz.

Door de 1'en van elk binair getal op te tellen, krijgen we een bijzondere getallenreeks, waarvan we elk getal eenvoudig als muzieknoot kunnen voorstellen volgens de regel C=1, D=2, enz:



De melodie die dit oplevert zou voor een buitenaardse intelligentie zeker opvallend zijn. Door te variëren met de basis getallenreeks varieert de resulterende melodie mee. Zo levert 1, 2, 3, ... iets anders op dan 3, 6, 9,...

Monnikenwerk om dit allemaal uit te rekenen, maar gelukkig is er een gratis programma op internet, Musinum of voluit The Music in the Numbers, dat het klusje voor ons opknapt. Het maakt gebruik van een midi-synthesizer die in elke computer wel aanwezig is. Door gebruik te maken van meerdere stemmen die elk de som op andere manieren berekent en laat representeren door een ander instrument, levert het een compositie op, die in ieder geval de stempel muzak verdient.

Na een middagje goochelen ontdek ik dat het soms wel wat aardigs oplevert, (beluister mijn fantastische compositie Knitting in the wood) maar dat een essentieel ingrediënt ontbreekt en dat is opbouw. Vergelijk het met het vertellen van een verhaal. Je kan een computer grammaticaal juiste zinnen laten genereren maar om een spannend verhaal te vertellen is meer nodig.

Links:
Musinum, het programma
♫ Moonrise
♫ Knitting in the wood (componist: Felixior Reageerbuis)