Little Tich

Democratie 2.0 Deluxe

Eén man één stem. Dat is democratie in optima forma. Althans, dat is wat men denkt. Niets is minder waar. De wereld is toe aan democratie 2.0 Deluxe.

Met een relatief klein budget kunnen verkiezingen, gebaseerd op één man één stem, gemakkelijk beïnvloed worden. Stel je voor dat je twee concurrerende partijen hebt, aan elkaar gewaagd, laten we zeggen Democraten en Republikeinen. Voeg daar een derde partij aan toe, een kleintje, die democratische stemmen afpakt, bijvoorbeeld een Green Party. Gevolg: de Republikeinen winnen.

Dit is precies wat er gebeurde in de Verenigde Staten in 2000, toen George Bush van Al Gore won. Ralph Nader van de Green Party pikte stemmen van de Democraten af, waardoor George Bush de kans kreeg de verkiezingen te winnen (met nog wat hulp van andere frauduleuze technieken).

Dit effect beviel de Republikeinen zo, dat ze de Green Party financieel ondersteunden in de verkiezingen van 2004.

Het één man één stem principe is werkelijk het slechtst denkbare democratische systeem. Er zijn andere systemen die beter zijn.

Een systeem is beter als de kiezers tevredener zijn over de uitslag. Dit wordt uitgedrukt in "Bayesian regret", een parameter dat aangeeft hoe ongelukkig kiezers met de uitslag zijn. Er is een systeem dat minder "Bayesian regret" oplevert dan het door ons omarmde systeem.

Het systeem heet "Instant Run-off Voting" (IRV). Kiezers krijgen de mogelijkheid om hun voorkeur te verdelen over een aantal kandidaten. De volgorde geeft aan naar wie hun meeste voorkeur uitgaat. Een stem ziet er dan bijvoorbeeld zo uit:
1. Groen Links - 2. PvdA - 3. SP - 4. D66
of zo je wilt
1. Trots op Nederland - 2. PVV - 3. VVD - 4. CDA

Bij het tellen van de stemmen wordt allereerst gekeken wie de meeste eerste-keuze stemmen heeft ontvangen. Als er geen overtuigende meerderheid is, worden van de stembiljetten die als eerste-keuze een kandidaat hadden die de minste eerste-keuze ontving, die eerste-keuze geschrapt en de overige keuzes schuiven een plaatsje op. Op deze biljetten wordt de tweede-keuze dus eerste-keuze etc. Dan wordt opnieuw geteld wie de meeste eerste-keuze stemmen ontving met een overtuigende meerderheid.

Dit systeem wordt sinds 1918 met succes al toegepast in Australië voor het kiezen van the country's House of Representatives.

We moeten even wennen aan het idee. Maar het is duidelijk dat we beter uit zijn met een systeem waarin één man meer dan één stem heeft.

Bron: New Scientist

Links:
Range voting - Wikipedia
FairVote

Up and away

Ballonnen willen omhoog. Hoger en hoger. Een onverklaarbare natuurwet. Laat je niet in de luren leggen door theorieën over helium en andere edelgassen. Van helium ga je hoger praten, maar niet hoger zweven. Het mysterie zit 'm niet in dat gas, het zit 'm in de ballon.

Een ballon is rond en transparant. Alleen het touwtje bindt de ballon nog aan de aarde, via de hand van een kind bijvoorbeeld. Een ballon zoekt zijn gelijke, zoals alles in de natuur dat doet. De gelijke van een ballon is de maan. Die kracht overstijgt alles, zelfs de zwaartekracht.

Ongeveer een week geleden is een Braziliaanse priester naar de maan gegaan. Hij bedacht een plan om door een ballon meegenomen te worden, de droom van elk kind. Maar hij vatte het idee te licht op. Een ballon laat niet met zich sollen. Voor een ballon is de reis omhoog bloedserieus. Is de wil om omhoog te gaan aan het aardoppervlak misschien nog spielerei, vele meters hoger wordt de reis onstuimig en de passie van de ballon onbeheersbaar. Geen kinderspel.

De priester had aan alles gedacht... dacht hij. Een GPS-systeem, airbags, parachute. Maar op de maan heb je niets aan die trucendoos. Hij verdween van de radar en op wat rommel na is er van de ongelukkige niets teruggevonden.

The man who sold helium balloons
Said to me with a grin, "You know it will
fly to the moon if you wish upon the wind."

So I bought one from him and ran away on a windy day .
where it rose about a million miles and then it blew away.

Into the sky and higher still it kept floating to the moon,
I wonder if my helium balloon is planning its return.

Religie en merken

Volgens antropoloog Maurice Bloch ontstond religie toen de mens verbeelding kreeg.

Met verbeelding wordt hier bedoeld het in staat zijn zich iets in te denken dat niet concreet bestaat. Dat gebeurde zo ongeveer 40 tot 50 duizend jaar geleden. Als gevolg daarvan konden we ons een god voorstellen, een leven na de dood en zoals Bloch het noemt "transcendental social", het behoren tot een groep op basis van imaginaire principes, zoals naties en clans. Het aanbidden van dezelfde imaginaire god leidt tot verbroedering, wat voor de groep een evolutionair voordeel kan zijn geweest. Kwam je vroeger een vreemde tegen, dan had je alleen de optie die ander neer te knuppelen, maar in het imaginaire tijdperk waarin we nu leven kun je met een soort wachtwoord "Wodan is groot" (beaamd door de ander: "Wodan is inderdaad behoorlijk aan de grote kant") direct vriendjes worden en samen op jacht gaan.

Dat bracht mij ertoe merkbewustzijn, vooral onder jongeren een plaag, onder diezelfde noemer te scharen. Een volkomen imaginair principe, het merk, in het leven geroepen door reclame gelardeerd met bepaalde beeldvorming, wordt ineens iets waartoe je kunt behoren, als een soort accessoire om je persoonlijkheid mee te verfraaien. "Ik ben Nike, dus stoer en sportief". Met een bord op straat lopen: "ik ben stoer en sportief", werkt niet, maar laat je subtiel het Nike-logo zien, dan is iedereen op bijna onderbewust niveau direct overtuigd van je soepele spieren en sportieve opstelling.

Ik heb het idee dat dit uitgestrekte web van transcendentale ideeën een grotere rol in het gedachtenleven en handelen van de mens speelt dan de stoffelijke wereld waarin we leven. We leven in een roze droom van onze zelfbedachte virtuele gedachtenbrouwsels.

The universe and me

Vandaag las ik dit nieuwsbericht... er is een kans dat, nog voordat de zon uitdooft, Mercurius uit zijn baan raakt en het zonnestelsel zo uit balans brengt, dat Mars en de Aarde met elkaar in botsing komen. En dat al over één a twee miljard jaar!

Er is maar een kans van 1 op 100 dat Mercurius zijn baan zal verlaten en ons zonnestelsel in chaos zal storten en zelfs dan kan Mars de Aarde nog weten te ontwijken... maar toch!!! We krijgen de Andromeda nevel ook al op ons dak, zo kun je hier lezen. Het is gedaan met onze rust... het wordt een dolle boel! In het heelal is alle dagen carnaval...!

Het heelal is zo groot,
Ik voel me duizelig als ik erover nadenk,
Mijn hoofd zwemt, ik krijg duizelingen,
Toch weet ik dat het lang geleden,
Zo klein was dat ik het had kunnen verstoppen,
Onder mijn rokje,
In elk geval tot de oerknal plaatsvond.

Elke man, elke vrouw!

Zon, planeet, het heelal en ik!
Als ik enthousiast ben en moet wachten
Beginnen mij organen te bewegen, mijn longen te pompen
Cellen bewegen sneller in banen binnenin mij
Ik geef mij opdracht mezelf van binnen te bekijken
Om voor één dag een cel te worden.

Elke man, elke vrouw!

Zon, planeet, het heelal en ik!
Het heelal en ik ... ooh ...
Het heelal en ik, ben ik een planeet? woaah!
Het heelal en ik ... woah!
Kom, na-na-na-hee-ooh!

De planeten en ik kunnen het zo goed met elkaar vinden
Zevend langs denkbeeldige achtbanen in de hemel
Ik kan koppeltje duiken over Jupiter als ik daar zin in heb
Niets houdt een planeet tegen
Maar een planeet houdt wat dan ook tegen

Elke man, elke vrouw!

Zon, planeet, het heelal en ik!
Het heelal en ik, het heelal en ik!
Het heelal en ik, het heelal en ik!

Marsch

Mijn hang naar oubolligheid en mijn liefde voor astronomie hebben elkaar gevonden, nu Isis en ik elke avond een poging doen het radiohoorspel Sprong in het heelal, het Marsmysterie af te luisteren.

Het hoorspel werd in de jaren vijftig van de vorige eeuw in Nederland op de radio uitgezonden. Tegenwoordig staat het hoorspel op 20 cd's. Het hoorspel laat een expeditie horen die ondernomen wordt vanaf de maan naar Mars (iets wat de NASA op het punt staat te gaan doen), met een vloot van ruimtescheepjes die met elkaar via radio communiceren. Er is één onbetrouwbaar individu in het clubje, te weten Francis Whittaker (meteen al als zodanig in te schatten vanwege zijn heimelijke stemgeluid). De verwarring is compleet als bandopnamen als werkelijke radiosignalen geïnterpreteerd worden.

Luister naar een stukje Sprong in het heelal:


Verder dan dit zijn we nog niet, want we vallen steeds in slaap. Dus moeten we elke avond dezelfde cd opzetten, om 15 minuten later opnieuw in slaap te vallen. Zo duurt de reis naar Mars wel heel lang, en neemt het realistische proporties aan.

Voorlopig blijft het Marsmysterie nog een mysterie.

The Galaxy Song

Als het leven tegenzit, mevrouw Brown,
En het gaat niet hoe het moet,
En mensen doen stom, rottig en naar
En je hebt 't helemaal gehad.....

Just remember that you're standing on a planet that's evolving
And revolving at nine hundred miles an hour,
That's orbiting at nineteen miles a second, so it's reckoned,
A sun that is the source of all our power.
The sun and you and me and all the stars that we can see
Are moving at a million miles a day
In an outer spiral arm, at forty thousand miles an hour,
Of the galaxy we call the 'Milky Way'.
Our galaxy itself contains a hundred billion stars.
It's a hundred thousand light years side to side.
It bulges in the middle, sixteen thousand light years thick,
But out by us, it's just three thousand light years wide.
We're thirty thousand light years from galactic central point.
We go 'round every two hundred million years,
And our galaxy is only one of millions of billions
In this amazing and expanding universe.

The universe itself keeps on expanding and expanding
In all of the directions it can whizz
As fast as it can go, at the speed of light, you know,
Twelve million miles a minute, and that's the fastest speed there is.
So remember, when you're feeling very small and insecure,
How amazingly unlikely is your birth,
And pray that there's intelligent life somewhere up in space,
'Cause there's bugger all down here on Earth.

Link:
A study of The Galaxy Song

Apophis' child

Voor doomsday-denkers is een schone taak weggelegd nu het jaar 2012 met rasse schreden nadert. Maar ook na dat jaar zijn we niet verschoond van kansen op complete uitroeiing. Een kind van 13 jaar zou de NASA gecorrigeerd hebben in de berekening van de baan van een doomsday-asteroïde.

In 2029 suist Apophis, een asteroïde met een lengte gelijk aan drie voetbalvelden, rakelings langs de aarde. De kans dat de asteroïde ons dan raakt is nihil, maar door de zwaartekracht van de aarde is er een kans van 1 op 45000 dat er 7 jaar later wel een treffer plaatsvindt. Zo'n treffer zou een explosie veroorzaken gelijk aan 120 duizend Hiroshima atoombommen.

Je begrijpt dat de cijfers van de NASA daarom goed worden nagerekend, want een vergissing zou zonde zijn. Nu zou een Duits jongetje van 13 jaar de NASA hebben gecorrigeerd en de kans honderdvoudig hebben bijgesteld naar 1 op 450.

De gedachtengang van het jongetje is dat de asteroïde zo dicht bij de aarde komt dat het in botsing kan komen met één van onze satellieten. Dat kan tot een baanwijziging aanleiding geven en de kansen op een impact honderd keer groter maken. De NASA zou de nieuwe berekening van deze jongen nu publiekelijk overgenomen hebben.

Niets van waar, aldus de NASA en zij houden vast aan hun eerdere berekening. De kleinste afstand tussen aarde en Apophis zal 52.000 km bedragen. De verste satellieten (de geostationaire die boven onze evenaar zweven) bevinden zich op 42.000 km. Hoewel er een speling van 1650 km zit in de baanberekening van Apophis, betekent dat toch niet dat er een kans is dat een satelliet geraakt wordt, omdat het dichtste punt van de asteroïde op hogere breedtegraden dan de evenaar zal liggen.

De asteroïde heeft nu al impact gemaakt... op de popmuziek. In maart 2007 bracht Type O Negative het nummer The Profits of Doom uit, waarin deze asteroïde bezongen wordt met de Openbaringen van Johannes als inspiratiebron.

Op dit moment zit de zon in de weg om Apophis te kunnen zien maar rond 2011 zal de asteroïde weer opdoemen en er zullen dan nieuwe berekeningen gemaakt kunnen worden die nog nauwkeuriger zijn.

Hoewel het jongetje er naast zat, is het toch wel een slim ventje. Als Apophis de aarde passeert zal dit knulletje 34 jaar zijn. Wat zal er van hem geworden zijn? Een doomsday-prophet met een bord op straat of een rocket-scientist?

Gezichten onthouden

Kun je goed gezichten onthouden? Deze vraag kan nu eindelijk beantwoord worden.

Een gezicht is voor mij als een boek. Geef mij één seconde de aanblik van iemands gezicht en ik kan er veel over vertellen. In veel gevallen zal ik de plank genadeloos mis slaan in de beschrijving van iemands persoonlijkheid, maar dat laat onverlet dat iemands gezicht bij mij een rijk netwerk van neuronen laat vuren. En hoe meer neuronen er vuren, des te gemakkelijker is het gezicht naderhand weer uit het geheugen op te diepen.

Nu blijkt er een test te zijn waarmee je je geheugen voor gezichten kunt meten. Ik scoorde 94%, Isis scoorde 88%. Opmerkelijk is dat het leeftijdsoptimum om gezichten te houden tussen 25 en 35 jaar ligt. Eigenlijk wel logisch. Hoe meer gezichten je al hebt gezien, hoe beter je kunt categoriseren en associëren. De grafiek zou daarom continu moeten stijgen, ware het niet dat je hersens na je 30e afsterven wat de grafiek weer doet dalen.

Doe nu zelf de test!

Iets versus Niets

Waarom is er iets en is er niet niets?

Deze vraag, de meest essentiële vraag die iemand zich kan stellen, houdt me al lang bezig. En nu prijkt deze vraag op de cover van New Scientist. Tijd om de vraag nog eens te stellen.

Waarom is er iets en is er niet niets? Niets is veel eenvoudiger, veel gemakkelijker, veel logischer. Het iets is een volslagen mirakel, een absurde toestand, een bizarre droom. Het tart elke logica.

Ik kwam uiteindelijk tot de slotsom dat beide bestaan. Omdat we het niets niet kunnen waarnemen, verkeren we in de illusie dat er slechts iets is. Maar het kan zijn dat dit een gedachtenkronkel is, een drogreden, een farce, een contradictio in terminus, een... ach laat ook maar.

Wie heeft de oplossing voor dit raadsel? Laten we ons dit weekend eens met deze vraag bezig houden. Ik wacht jullie reacties af.

Waarom is er iets en is er niet niets?

Poll-uitslag: Ik drink het liefst...

De nachtwachter

Den Haag is leuk. Ik rook er voor het eerst de geur van wiet tijdens de vredesdemonstratie in 1983. Wat lang geleden al weer! En nu wandelden Isis en ik 's avonds laat door het Binnenhof. Het politieke centrum van Nederland! En je kunt er gewoon doorheen lopen. Geen bewakers of ridders in harnassen te bekennen. Best spannend. Er brandden nog hier en daar lichtjes binnen, maar dat waren anti-inbraaklampjes. Van volksvertegenwoordiging was op dit late uur geen sprake meer. Toch kon Isis zich niet weerhouden om even een blik naar binnen te werpen. Ze drukte haar neus tegen het raam.

"Psst!", siste ze, "Daar staat iemand!" Ik wilde al doorlopen. Maar ze hield me tegen. "Blijf nou effe staan, dit is heel gek!", zei ze. "Daar staat iemand, in het bijna donker. En hij staat helemaal stil."
"Dan denk ik dat het een pop is. Een ridder in harnas?", opperde ik.
"Nee, hij is redelijk modern gekleed. In pak. Hij heeft iets in z'n hand. Een microfoon!"
Ik werd ook nieuwsgierig en drukte m'n neus net zo tegen het glas. Daar stond inderdaad het silhouet van een man, met z'n armen langs z'n zij en een microfoon in z'n rechterhand. Hij stond daar roerloos, maar niet helemaal stil, want af en toe wiegelde hij wat. Maar hij was zeker niet van plan te gaan lopen of te gaan bewegen. Wie weet hoe lang hij daar al stond!

Het was duidelijk dat deze man daar stond en daar elke nacht stond. Het was iemand die niet sliep, iemand die alleen maar werkte. Maar als alle politici huiswaarts gekeerd waren, als iedereen de gezelligheid van z'n gezin en vrienden had opgezocht, bleef er voor deze man niets over dan te wachten op de volgende ochtend. Als een bevroren zombie te wachten op het krieken van de dag. Een absoluut spookachtige gewaarwording. Een koude rilling doortrok mijn hele lichaam bij het zien van deze in de tijd bevroren gedaante.

"Wat doet hij daar? Wie is hij?", vroeg ik. Ik raakte in de ban van deze figuur. Mijn ogen en ongetwijfeld ook die van Isis wenden aan het duister en steeds meer details werden zichtbaar. "Hij heeft een baardje... en hij heeft een bril...", analyseerde Isis correct de opdoemende details van deze gedaante. En toen viel bij mij het kwartje. "Mijn God... het is... het is... Ferry Mingelen!"

Pieter en Bram

"Goedemiddag, u spreekt met Meester Moscovitch, met wie heb ik het genoegen?"
- "Dag Bram."
"Met wie zegt u?"
- "Met Pieter."
"Ach, dag meneer Van der Wielen, wat kan ik voor u doen?"
- "Heb je het gevolgd?"
"Heb ik wat gevolgd?"
- "De ontwikkelingen rond mij, Georgina en Jort, Bram."
"Ik heb het een en ander meegekregen."
- "En, beviel het?"
"Ik doe, zoals u zult begrijpen, geen uitspraken over de heer Kelder. Maar ik feliciteer u met uw, als ik dat zo mag uitdrukken, nieuwe vlam mevrouw Verbaan."
- "Nou feliciteren... je weet hoe ik over dat mens denk."
"Neen, dat weet ik niet. Maar dat lijkt mij ook uw private zaak."
- "Ze zoent in elk geval heel slecht. Maar ik bespaar je alle slijmerige details. Let's get to business."
"U bedoelt u wilt een einde aan dit gesprek maken?"
- "Nee ik bedoel dat ik verwacht dat jij je positieve beoordeling over het geheel uitspreekt en je belofte nakomt."
"Ik geloof dat ik uw trant van redeneren niet kan volgen."
- "Ik waardeer je gevoel voor humor Bram, maar nu even niet. Je weet wat we hebben afgesproken. En nu boter bij de vis."
"Zo laat is het nog niet, maar ik geef uw suggestie door aan de keuken."
- "Bram, stop daarmee. Ik ben al genoeg onder druk gezet de afgelopen dagen. Je kent de afspraak, je kent het bedrag en ik wil graag langskomen om het in ontvangst te nemen."
"U suggereert veel, maar ik daag u uit deze suggesties met concrete aanwijzingen te staven."
- "Bram wat flik je me nou? Je bedoelt iets zwart op wit aantonen? Ik heb toch niks op schrift. Je zei zelf al: een man een man, een woord een woord."
"Zoals men dan pleegt te zeggen: I rest my case."
- "Bram, je hebt wat je wilt, Jort Kelder publiek vernederd. Je bent mij wat verschuldigd."
"Laten we nu eens voor een moment aannemen dat u gelijk hebt, waarmee ik niet zeg dat dat zo is, en dat u en ik samen werkelijk een deal gesloten hebben om de heer Kelder publiek te vernederen. Wat let mij dan om, als er geen overeenkomst getekend is, deze afspraak niet na te komen."
- "Omdat ik onze afspraak dan in de publiciteit zal brengen, Bram. Dat is mijn stok achter de deur."
"Welnu, dan raad ik u aan dat te doen. Men zal u niet geloven. Ik zal glashard ontkennen. En u verruilt uw imago van Casanova in dat van een pathologische leugenaar. Ik wens u daar veel succes mee."
- "..."
"En als u mij nu wilt verontschuldigen, ik ga dineren. Vis? Uitstekend idee."

Geert save the queen

Planeet met radiosignaal ontdekt

Het is inmiddels 2 april.

CNN kopte gistermiddag met dit bericht:

Convincing evidence extra-terrestrial life. LEES HIER.

Sinds SETI, de Search Of Extra-Terrestrial Intelligence, tot drie keer toe mogelijk een intelligent buitenaards radiosignaal opving tussen sterrenbeeld Vissen en Ram (zie Wikipedia), hebben astronomen extra aandacht besteed aan deze plek in de ruimte, op zoek naar mogelijke planeten rond sterren.

Vanmorgen werd bekend dat er in dit gebied een planeet gevonden is die voldoet aan de voorwaarden van leven. De atmosfeer bevat enige waterdamp en zuurstof en de oppervlaktetemperatuur is ongeveer 18 graden Celsius. De spike-signalen die SETI ontdekte voldoen tot nu toe precies aan het Doppler-profiel van de omloopsnelheid van deze planeet.

Meer informatie was te vinden op de website van ESA: https://www.esa.int/, maar deze site ligt vanwege overweldigende belangstelling plat.

Update: SETI heeft patronen ontdekt binnen de opgevangen radiosignalen.

Update 2: ook de nieuwssite van SETI ligt er nu uit: Setiweb.sl.berkeley.edu

Update 3: De NASA toont nu de meting van water op deze planeet: NASA.gov

Update 4: CNN kopt: Convincing evidence extra-terrestrial life zie hier

Update 5: 1 april!