Eenmansipatie

Ik heb een eigen webdesign-bedrijfje: Webstonia. Steeds vaker krijg ik vragen over hoe het zit met de continuïteit van mijn bedrijf. Dat komt omdat ik software schrijf dat gebruikt zal worden door meerdere bedrijven. Die bedrijven willen graag horen dat onderhoud op die software niet ineens zomaar verdwijnt als ik bijvoorbeeld onder een tram kom. Blijkbaar hangt er om de term eenmansbedrijf een wolk van onzekerheid en destabiliteit.

Hoewel ik de gedachtengang enigszins kan volgen, rammelt het toch behoorlijk. Ik heb al veel bv's zien komen en vooral gaan. Alle bv's van mijn vier vorige werkgevers zijn bijvoorbeeld inmiddels tot stof vergaan. Bv's zijn bij uitstek organisatiestructuren waarin voornamelijk de diréctie, en de continuïteit van de financiële positie ervan, wordt beschermd. Leveranciers hebben zowiezo het nakijken bij een faillissement, maar ook klanten moeten maar afwachten of hun afgenomen product wordt gecontinueerd.

Ook voor een bv kan een tram-scenario tot discontinuïteit leiden. Ik had de afgelopen dagen veel moeite vragen over software beantwoord te krijgen. Het bedrijf dat de software gemaakt had kon me niet snel helpen, omdat er maar één werknemer de kennis bezat die nodig was en die had het druk met andere dingen.

Grote bedrijven zijn onvermijdelijk log. Op een website van een grote organisatie vind je vaak niet wat je zoekt (en zit vaak vol javascriptfouten), stel je altijd de least asked question, zijn telefoonnummers niet snel te vinden en hebben een hoog tarief, zijn algemene voorwaarden slinks doortimmerd, dwingen telefoonmenu's je te kiezen voor het kastje of de muur, dutten werknemers in, heerst een 9 to 5 mentaliteit, zijn er trainingen en workshops nodig om de werknemer te betrekken bij de klant, bestaan er lunchpauzes en worden strenge betalingscondities gehanteerd.

Eenmansbedrijven daarentegen zijn flexibel en leergierig, gaan nog voor klanten door het vuur, zijn recessiebestendig (er is geen loonlijst en er staat minder geld uit), kunnen scherpere prijzen bieden door minder overhead, gaan gemakkelijk samenwerkingsverbanden aan met andere geniale eenpitters en hebben een compacte organisatiestructuur die snel overgenomen kan worden mocht er onverhoopt toch een trambaan bebloed raken of een meteoriet inslaan. Eenmanszaken zijn geen Remy's maar de kleinst mogelijke en daarom minst kwetsbare knooppunten in een groot talentvol netwerk. Freelancers en eenmanners hebben de toekomst. Ook grote bedrijven kiezen steeds vaker voor freelancers en eenmansbedrijven in plaats van loonslaven, waarmee hun organisatie eigenlijk zelf richting eenmansbedrijf gaat.

Ik pleit voor eenmansipatie!