Buiten het lichaam

Vroeger hadden ik en mijn zus wel eens zgn. uittredingservaringen. Ik lag lekker te slapen en kon dan soms ineens boven m'n lichaam zweven. Ik kon dan bij vol bewustzijn het raam uit zweven, zachtjes op straat landen en een korte wandeling maken, voordat m'n bewustzijn als een zeepbel oploste en ik weer wakker werd in bed. Of ik werd me plotseling bewust dat ik aan het dromen was, waarna de droom oploste en ik in plaats daarvan in een kamer van ons huis stond, waarna ik razendsnel teruggetrokken werd naar m'n lichaam en wakker werd. Vaak duurde het even voor ik wakker werd en kon ik me een minuut of zo niet bewegen.
Een uittreding kondigde zich vaak aan door een enorm kabaal in m'n oren. Dat kabaal leek nog het meest op het geluid van duizenden tandartsboren met verschillende toonhoogten. Pas later las ik dat dit een bekend fenomeen was. Het geluid kon soms al optreden als ik ontspannen aan het wegdoezelen was. De uittredingen zijn later zo goed als opgehouden.
Het is me nog nooit gelukt om vanuit waaktoestand naar een uittreding te gaan. Er ging dus altijd eerst een slaapperiode aan vooraf. Er zijn mensen, Robert Monroe als bekendste, die zelf een uittreding konden veroorzaken.

Sceptici noemen uittredingservaringen illusies en categoriseren de ervaring onder lucide of heldere droom. Dat is een droom waarin de dromer volkomen bewust is dat hij droomt. Als gevolg daarvan kan hij de droomomgeving in alle vrijheid onderzoeken en daarin handelen.
Om een onderscheid te kunnen maken tussen een uittreding en een heldere droom zou je buiten je lichaam een waarneming kunnen doen en die later verifiëren.

Patiënten op de operatietafel melden regelmatig uittredingen. Zij zien de artsen met hen bezig vanuit een 'godsview', van bovenaf. Vaak vinden deze ervaringen plaats wanneer de patiënt in levensgevaar is, bijvoorbeeld bij een hartstilstand, de zgn. bijna-dood-ervaring. Er zijn experimenten gedaan waarbij er een letter- of cijfercode bovenop een kast werd neergelegd, die alleen vanuit een positie bij het plafond kon worden waargenomen. Daar is nooit wereldnieuws uit voortgekomen, maar wel zijn er onderzoeken gedaan waarbij bleek dat patiënten met een bijna-dood-ervaring de omgeving en apparatuur in de operatiezaal beter konden omschrijven dan patiënten die die ervaring niet hadden.

Links:
The Monroe Institute
Near Death Experiences and the Afterlife
Horizon Research Foundation