Bruintje Beer

Ja, ik weet het. Hij heet Rupert. Een ontzettend nichterig wit beertje (hij was ooit bruin, maar werd net als Michael Jackson langzaam maar zeker steeds witter) met sjaal en geruite broek uit Engeland.

We hadden vroeger een aantal boekjes van Bruintje Beer. Ik denk een stuk of drie. Geen idee waar ze nu zijn. Ik vond ze toen al erg interessant en bij nader inzien nu nog steeds. Waarom? De verhalen zijn niet zomaar onschuldige sprookjes of fabels. In een aantal verhalen is het geen heks, kabouter of boze stiefmoeder die de boel opschudt, maar, bijvoorbeeld, een of andere vreemdsoortig genie die diep in de bossen werkt aan een 'strange machine', een merkwaardig voertuig. De ervaringen van Bruintje met deze vreemde mannetjes lijken veel op gerapporteerde 'close encounters of the third kind', ontmoetingen van mensen met buitenaardse wezens die vanwege pech hun eivormige voertuigen even in een weiland gestald hebben. Niet bepaald een geruststellend onderwerp voor kleuters. Of Bruintje maakt contact met een andere dimensie door een aantal keren rondjes te draaien. Nog steeds denk ik dat in het ronddraaien de sleutel tot contact met andere werelden ligt. Hoe kon de schrijver van Bruintje zo geniaal zijn? (Er waren overigens drie schrijvers, maar ik geloof dat ik de middelste, Alfred Bestall de beste vind).

Sprookjes horen niet onschuldig vermaak te zijn, maar zowel kinderen als volwassenen te verbazen. Dat doen de verhalen van Bruintje Beer soms.

Daarom, als iemand nog oude Bruintjes in z'n kast heeft liggen en er de bijzonderheid er niet van inziet, stuur ze naar Postbus 217, 2210 AE Noordwijkerhout, ten name van Felixior.