woensdag, augustus 22, 2007

Aubade aan claritromycine

Na een zware verkoudheid kreeg ik een voorhoofdsholteontsteking. Het gevoel of je hoofd op het punt staat te exploderen. Tijd voor een antibioticumkuurtje. De dokter gaf het recept, maar toen was de ontsteking alweer bijna over. Het bekende kiespijnwegbijdetandarts effect.

De ontsteking bleef wat doorzeuren en verergerde een lichte klacht die ik al een jaar of wat heb, een licht drukkend gevoel achter mijn linkeroog. Ik besloot de antibioticumkuur, claritromycine om precies te zijn, toch maar te halen en te slikken, want misschien ging dat licht drukkende gevoel achter mijn linkeroog er ook wel van weg.

Sindsdien ben ik als herboren. Niet alleen verdween de voorhoofdsholteontsteking, m'n linkeroog rolt ook weer als gesmeerd in z'n kas. Dat niet alleen, ook andere klachten die ik toeschreef aan een burn-out, namelijk lusteloosheid, altijd juist uit bed of op weg naar bed, overal als een berg tegenop zien, zijn verdwenen als de Noordpool voor de zon.

M'n wazige blik die mij noopte een bril aan te schaffen, is als een ochtendmist opgetrokken. Bril exit.

Ik hoef m'n neus niet meer te snuiten 's morgens.

Ik voel me jaren jonger, heb m'n oude levensenergie weer terug. 's Avonds lig ik op bed en staar voor me uit. Energiegolven gutsen door m'n ledematen. Ik verbaas me over de scherpte van al m'n zintuigen. Ik pik de goddelijke energieën weer op die zich aan heldere zintuigen openbaren. Hoe oud voel ik me? 18? 20? Niet veel ouder.

Isis zegt dat ik in tijden niet zo'n frisse indruk heb gemaakt.

Oh, claritromycine
I must have dragged me
through the business of the day
Without knowing anything
I held an inflammation away
Oh, claritromycine
Mag ik je clari noemen?

De ontsteking hield me jaren in z'n greep als in de film Being John Malkovich. Langzaam maar zeker, waardoor ik het niet in de gaten had, kreeg een bacterie macht over me en bestuurde mijn doen en laten, m'n gedachten. De bacterie keek via m'n linkeroog de wereld in. Ik dacht dat het zo hoorde. Glorie vergaat als je ouder wordt. Ooit als ik het rustiger kreeg, zo rond m'n pensioen, zou ik kunnen uitrusten en me beter voelen. Wat een dwaling!

Wereld, be prepaired! Felixior Reageerbuis is er weer klaar voor!

Labels: ,

6 Reacties:

Anonymous Anoniem zei...

dus dat betekent dat je er helemaal klaar voor bent om te gaan kratstapelen met Petra?

9:24 a.m.  
Blogger Felix zei...

Ja natuurlijk!!! Maar... moet jij niet kratstapelen dan?

10:17 p.m.  
Anonymous Anoniem zei...

wat een pracdhtig uitgedruk verhaal al is het geen pretje als er bacterien juis net door jou oog moeten gluren .:)

8:40 p.m.  
Anonymous Anoniem zei...

wat een pracdhtig uitgedruk verhaal al is het geen pretje als er bacterien juis net door jou oog moeten gluren .:)

8:40 p.m.  
Anonymous Anoniem zei...

Ben nu voor de 2e keer claritromychine gebruiker en las de juichende review.
Na het eerste gebruik wil de het ochtend kuchen maar niet stoppen.(hetr meosst maar slijten, dokter dokter).
Nu over de helft van de kuur, geen verschil, ik hoest mee beroerd en wat zegt dokter dokter,verder kan ik niets voor je doen, neem maar een hoestdrankje.
Ik gun de reviewer zijn fantastische genezing, reden waarom ik aan fantastisch denk laat zich raden

10:54 a.m.  
Blogger Felix zei...

Jammer voor je. Misschien is er een ander antibioticum dat het klusje klaart? Ik zeg ook niet dat claritromycine tegen alles helpt, alleen dat het in mijn bijzondere geval een wonder verricht heeft. Waarschijnlijk was het nét het juiste antibioticum en had ik nét de juiste bacterie...

1:13 p.m.  

Een reactie posten

<< Home