Filosofisch brainstormen
Isis en ik waren gisteren in Leiden. Ik was haar nog een verjaardagskadootje verschuldigd. We liepen door de Haarlemmerstraat die was omgedoopt tot een 'Street of Fame' of een 'Prominenten Promenade'. Boven de straat hingen portretten van prominenten die iets met Leiden van doen hebben of hadden. Mary Servaes, beter bekend als de Zangeres Zonder Naam, heeft er gewoond. Maar ook Heike Kamerlingh Onnes, Linnaeus en zelfs Albert Einstein (bijzonder hoogleraar) hebben iets met Leiden gehad. Dat maakte de wandeling door de lange Haarlemmerstraat aangenamer dan de standaard Blokkers, Kruidvaten en Bruna's.
Isis en ik werden door al deze geleerden geïnspireerd en begonnen filosofisch te raaskallen. We sneden klimaatverandering aan als gespreksonderwerp. We waren het eens over de oorzaak: het grote aantal wereldburgers. We zagen allebei in dat de groei van de wereldbevolking een verzadigingscurve zal zijn en dat het zich uiteindelijk zal stabiliseren. Maar dan kan het inmiddels al slecht zijn afgelopen met moedertje Aarde. Wel zullen de meeste mensen in steden wonen waardoor levensonderhoud en afvalstromen geoptimaliseerd kunnen worden, ten bate van het milieu. Maar een afname van de wereldbevolking zou het meest effectief zijn om milieuverontreiniging en CO2-uitstoot tegen te gaan.
In China mag je niet meer dan één kind baren, op het eerste gezicht een effectieve maatregel, maar dit leidt tot mensonterende en -afdrijvende praktijken. Ik kwam met het idee om kinderloosheid te bevorderen door mensen zonder kind een pensioen te garanderen (vaak is een ouderdagsvoorziening een reden om kinderen te nemen, wie zorgt er anders voor je?).
Isis vond dat dit onhaalbaar was: hoe zou zo'n pensioen bekostigd moeten worden? Door geen kinderen te nemen kan je nageslacht niet bijdragen aan de maatschappij. Ik vond dat elk mensenkind voor zoveel milieuproblemen en -kosten zal zorgen dat het op lange termijn gezien lonender is geen kind te nemen en een pensioen uit te keren.
Isis vond een maximum van twee kinderen een idee. Daarmee wordt op termijn de wereldbevolking minder. Wel vond ze dat kinderbijslag moest blijven bestaan, maar alleen voor de niet zo draagkrachtigen en dat deze bijslag moest afnemen bij elk volgend kind.
Bij een pensioenbeloning dreigt net als in China een grote toename van het aantal abortussen, al dan niet legaal. Om dat te voorkomen, zou de pensioenbeloning alleen mogen gelden voor mensen die zich hebben laten steriliseren.
Maar wat als blijkt dat er voor de sterilisatie een onechtelijk kind geboren is, dat de aanstaande pensionaris ineens als vader komt opeisen? Het kind alsnog postnataal aborteren zou dan een verleidelijke methode zijn om je pensioen veilig te stellen.
Wie weet er humane oplossingen voor het verminderen van de wereldbevolking?
Labels: bespiegelingelarij, dagelijks leven