Even over nul

In het alfabet heb je klinkers en medeklinkers, in de verzameling getallen bestaan even en oneven nummers. Even nummers zijn deelbaar door 2, oneven nummers zijn dat niet.

Maar is 0 een even of oneven nummer? Op de getallenlijn wisselen even en oneven nummers elkaar steeds af. 1, 2, 3, 4, 5, 6, even en oneven nummers staan gebroederlijk naast elkaar. Nul staat tussen de twee oneven getallen -1 en 1 en willen we de geconstateerde regelmaat handhaven, moet nul dus even zijn.

Een andere manier om tot die conclusie te komen: een getal is even als delen door 2 geen rest geeft. 0/2= 0 en dus moet 0 even zijn.

Mijn stelling: er is geen definitie van even nummers mogelijk waar nul niet onder valt zonder het getal nul expliciet uit te sluiten.

Natuurkundig geëxtrapoleerd bestaat het niets uit twee gelijke delen. Ons universum ontstond door een Big Bang uit het niets. Volgens de theorie moet er evenveel materie als anti-materie zijn ontstaan om dit mogelijk te maken. Maar anti-materie lijkt spoorloos verdwenen.

Een positron is een positief geladen deeltje, dat behalve zijn lading exact op zijn tweelingbroertje het elektron lijkt. Het positron is het anti-materiedeeltje van het elektron. Uit de kwantummechanica weten we dat het positron valt te beschouwen als een elektron dat terug in de tijd gaat.

Mogelijk is bij de Big Bang een ander universum ontstaan dat geheel uit anti-materie bestaat en in tegenstelling tot ons universum terug in de tijd is gegaan.

Update: een definitie voor even nummers zou kunnen zijn: een getal is even als het bestaat uit twee identieke gehele getallen, die elk ongelijk zijn aan de som ervan. Zo gesteld wordt nul wel uitgesloten...