Three beeps say it all
Volgens mij moet dit mogelijk zijn: een volledige encyclopedie (bijvoorbeeld de Encyclopedie Britannica) overseinen met slechts drie beepjes.
Het gaat om de verhouding tussen de tijd tussen beep 1 en 2 en de tijd tussen beep 2 en 3.
De tijd tussen beep 1 en beep 2 geeft aan welke maateenheid gebruikt wordt, de tijd tussen beep 2 en beep 3 is een meervoud van deze maateenheid. Dit getal codeert de over te brengen boodschap.
Bijvoorbeeld: tussen beep 1 en beep 2 is één seconde, tussen beep 2 en beep 3 is 1,07050805091305021515041903080116 seconden. De getallen achter de komma geven aan "geheimeboodschap" (mbv a=01, b=02 etc.).
Dit gaat dataoverdracht revolutioneren. Ik hoef slechts 1% van de opbrengsten die dit gaat opleveren. Dat niemand daar eerder op gekomen is!
Rectificatie: bovengenoemde gaat alleen op met theoretische oneindig nauwkeurige klokken. De meest nauwkeurige atoomklok op dit moment heeft een afwijking van 10 tot de min 17e. Dat betekent dat acht letters per 3 beeps kunnen worden overgeseind. Dat komt neer op maximaal 4 letters per seconde. Deze data-overdracht is dus 1000 keer trager dan een conventioneel inbelmodem. Het wachten is dus op een oneindig nauwkeurige klok. Helaas zal die alleen oneindig nauwkeurig kunnen werken zonder enige zwaartekracht of bewegend onderdeel in ons heelal. Ook daar is dus nog het wachten op. Voor de rest niks mis met mijn theorie.
Het gaat om de verhouding tussen de tijd tussen beep 1 en 2 en de tijd tussen beep 2 en 3.
De tijd tussen beep 1 en beep 2 geeft aan welke maateenheid gebruikt wordt, de tijd tussen beep 2 en beep 3 is een meervoud van deze maateenheid. Dit getal codeert de over te brengen boodschap.
Bijvoorbeeld: tussen beep 1 en beep 2 is één seconde, tussen beep 2 en beep 3 is 1,07050805091305021515041903080116 seconden. De getallen achter de komma geven aan "geheimeboodschap" (mbv a=01, b=02 etc.).
Dit gaat dataoverdracht revolutioneren. Ik hoef slechts 1% van de opbrengsten die dit gaat opleveren. Dat niemand daar eerder op gekomen is!
Rectificatie: bovengenoemde gaat alleen op met theoretische oneindig nauwkeurige klokken. De meest nauwkeurige atoomklok op dit moment heeft een afwijking van 10 tot de min 17e. Dat betekent dat acht letters per 3 beeps kunnen worden overgeseind. Dat komt neer op maximaal 4 letters per seconde. Deze data-overdracht is dus 1000 keer trager dan een conventioneel inbelmodem. Het wachten is dus op een oneindig nauwkeurige klok. Helaas zal die alleen oneindig nauwkeurig kunnen werken zonder enige zwaartekracht of bewegend onderdeel in ons heelal. Ook daar is dus nog het wachten op. Voor de rest niks mis met mijn theorie.
Labels: muziek, uitvindingen
gepost door Felix om 12:57 p.m.
5 Reacties:
1,10091002051420020519200218091210011420
Pardon, u bedoelt toch zeker 1,945623085640125374?
idefbchefdayecgd? Hoe bedoel u?
Excuus, ik merk dat het batterijtje van mijn bliepertje aan vervanging toe is.
Ik bedoelde te bliepen: 1,10091002051420020508151518120910110914050606090309051420
Ik denk dat er nog wel een efficiency-verbetering denkbaar is in de "geheimtaal"-sleutel. 01=a, 02-b, dat moet toch beter kunnen, vind ik.
Verder suggesties voor verbetering:
- verkort de basispieppauze tot pak 'm beet 1/1000000-seconde;
- ken ook een betekenis toe aan de lengte van pieps zelf, dus niet alleen aan de pauzes tussen de piepen;
Tenlotte, ook deze zo op het oog briljante communicatietechniek is reeds eerder in de praktijk toegepast. Met name in Noord-Amerika is dit eeuwenlang gebruikt. Toen noemde met het "rooksignalen". Uch!
Een verkleining van de basispieppauze leidt tot een vermindering van de resolutie die een atoomklok maximaal kan behalen. De ondergrens is de precisie van een klok, de bovengrens is de levensduur van het heelal. Met een levensduur van 1000 miljard jaar en een precisie van 1 op de min zeventiende seconde kunnen er maximaal 18 letters gecodeerd worden met behulp van 3 beepjes. Inderdaad wat inefficiënt.
Een verkleining van de basispieppauze is wel interessant wanneer meer beepjes gebruikt mogen worden. Elke 1 miljoenste seconde kan dan maximaal 5 letters worden overgeseind ((17-6)/2). Dat is toch al 5 Mb per seconde. Elke 1 miljardste seconde 4 letters ((17-9)/2). Dat is 4 Gb per seconde. Door met toonhoogtes te werken, kan nog veel meer gecodeerd worden, tot vele miljarden terrabytes per seconde.
Wat is eigenlijk de natuurlijke limiet voor het overdragen van data? Het duizelt me.
Een reactie posten
<< Home