zondag, september 17, 2006

I love my metal jacket

Vrijdagavond was ik met Pepster in het Patronaat, de kleine zaal. Al heel vroeg, namelijk om zeven uur. Ik dacht dat we de eersten zouden zijn, maar dat viel mee. Heel duister Haarlem en verre omstreken had zich hier verzameld om Hell on Earth mee te maken, een tour van diverse metalbands uit oa. USA (God Forbid), Duitsland (Maroon) en Zwitserland (Cataract). Van zeven uur tot ongeveer half één 's nachts openden zich de poorten van de hel, met verhoogd risico op gehoorbeschadigingen en klaplongen. Ik vind een metalbandje op z'n tijd best leuk, maar vijf uur achter elkaar is toch wat lang voor iemand die nauwelijks verschil kan opmerken tussen de bands, laat staan de nummers van die band. Het ontbreken van dynamiek (tempowisselingen) is een van de eigenschappen van metal. De andere eigenschappen openbaren zich alleen aan de geoefende luisteraar. Wel werd duidelijk dat bij Maroon de X-factor voor metalbands ontbreekt (ze oogden te braaf) en dat Cataract eruit sprong. We besloten ons niet te begeven in de pit (springende en om zich heen slaande muziekliefhebbers) die zo groot werd dat slechts een dunne veilige periferie overbleef, waar je bier nog in je glas bleef. Na afloop waren we Purified by blood (ook een van de bandjes). Daarna bleek de poort naar de hemel (het hek dat de toegang naar de grote zaal boven blokkeerde) geopend te zijn, waar we onze trommelvliezen konden laven aan dance, waar ik normaal gesproken niet van hou, maar nu een heilzame werking op m'n gestresste zenuwstelsel bleek te hebben.

Nee, dan Gothic, dat meer contrast heeft, juist gebruik maakt van contrast, het contrast tussen hemel en hel. Zet eens een video op van The Cradle of Filth en je begrijpt niet waarom Madonna zoveel ophef kan veroorzaken door aan een kruis te hangen. Het kan veel beter, mooier, en verontrustender.

In oktober (bij uitstek een gothic-maand) gaan de Bloggerdebloggers naar The Gathering, ook in het Patronaat. Een gothic-band, tenminste hun jaren 90 roots liggen daar. Geen idee welk genre stempel ze nu dragen... misschien triprock (door henzelf uitgevonden term).

Labels:

2 Reacties:

Anonymous Anoniem zei...

Geachte Blogger,

Ik citeer:
Het ontbreken van dynamiek (tempowisselingen) is een van de eigenschappen van metal.
Einde citaat.
Objection! Als een muzieksoort tempowisselingen heeft is het wel Metal! Deze avond was overigens (een combi van Metal en) Hardcore, maar ok.
Niet meer Blieggen, ok?
Rock on!
ZiX

4:37 p.m.  
Blogger Felix zei...

OK, zo teruggelezen slaat het inderdaad nergens op. Nog maar een poging dan: Bij metal ontbreekt het aan dynamiek in de zin van hard en zacht.
Rock zacht waar het kan en hard waar het hoort!

6:18 p.m.  

Een reactie posten

<< Home