Kuifje

Op een mooie nacht in de lente liep Kuifje met Bobbie te wandelen. Ze genoten van de wolkeloze hemel boven hen.
"Wat een prachtige nacht!", zei Kuifje. Bobbie liep hijgend voor hem uit en verzuchtte: "Maar wel heet! Het lijkt wel hartje zomer!"
"Een vallende ster!", riep Kuifje ineens en hij wees naar een klein licht dat met grote snelheid een baan boven de huizen beschreef, "Vlug, Bobbie, doe een wens!"
"Kijk liever voor je, in plaats van wensen te doen!", gromde Bobbie. Hij keek geërgerd naar Kuifje op.
"En daar heb je de Grote Beer...", ging Kuifje verder. Bobbie had daar echter geen oog voor. Ook niet voor de lantaarnpaal waar hij met een pijnlijke klap tegenaan liep.
Kuifje's aandacht was nu volledig op het gesternte boven de stad gericht, want hem was iets heel bijzonders opgevallen.
"Oh, Bobbie", zei hij, "Zie je die grote ster daar?"
De klap tegen de paal had enige sterretjes bij Bobbie losgemaakt en hij wist nu niet welke Kuifje bedoelde.
Kuifje stond stil en riep: "Ongelooflijk! De Grote Beer heeft er een ster bij gekregen!"
"Waar zie je nu een beer?", kwispelstaartte Bobbie.
"Een nieuwe ster in de Grote Beer!", ging Kuifje verder, en hij besefte dat er iets bijzonders aan de hand was, "Ik kan er niet over uit!"
"Weet je, Kuifje", probeerde Bobbie te relativeren, "op al die miljoenen sterren maakt eentje meer of minder toch niet uit..."
Kuifje zette er nu stevig de pas in. "Interessant. Ik ga thuis meteen de Sterrenwacht bellen..."
Thuisgekomen trok hij eerst zijn jasje uit, want hij kreeg het steeds warmer. Daarna draaide hij het nummer van de Sterrenwacht.
"Hallo? Met de Sterrenwacht?", zei Kuifje. "Luister meneer. Ik zag net in de Grote Beer een grote, schitterende ster. Kunt u me zeggen..."
"Vraag hem ook even waarom het zo warm is", hijgde Bobbie met de tong uit zijn bek.
"Hallo? Wat zegt u?", riep Kuifje, die moeite had de persoon te verstaan, "U bestudeert het verschijnsel?... Ah!... En... Hallo?... Hallo?... Hallo?... Hallo?... Opgehangen!"

Link: Tintin.com