Tussen mes en vork (1)

Nieuw op Reageerbuis: de restaurantrecensie. Mochten we een restaurant tegenkomen dat de moeite van het afraden waard is, dan kun je dat hier lezen.

Vandaag: Grandcafé Steakhouse Massada in Voorhout.

Vanwege overwerk van Isis besloten we, onderweg van werk naar huis, langs te wippen bij een van de weinige restaurants die Voorhout rijk is.

Op het terras werden we verrast door een waterornament. Het water uit de fontein bestond voornamelijk uit een wit schuim, waarschijnlijk een restant van een uit de hand gelopen oranjefeest afgelopen maandag.

Eenmaal binnen sloegen we de menukaart open en schrokken ons een hoedje. Behalve de gebruikelijke spelfouten (maar probeer eens een menukaart zonder spelfouten te vinden) waren de prijzen opvallend hoog. Een tournedos kostte 25 euro, terwijl het goedkoopste voorgerecht, een eenvoudige salade, nog altijd 10 euro telde. Andere gerechten waren over het algemeen 5 à 6 euro duurder dan gebruikelijk. Ik bedacht ter plekke een nieuwe theorie namelijk dat, in deze klasse restaurants, de prijs omgekeerd evenredig met de kwaliteit is. Om dit uit te testen koos ik voor de dure tournedos, terwijl Isis genoegen nam met een goedkopere kipsaté. Pluspunt: de menukaart plakte niet. De meeste menukaarten bevatten meer bacteriën dan een petrischaaltje in een terroristisch laboratorium.

We werden bediend door een onverschillige serveerster en een dronken man, misschien de eigenaar. Hij sloeg, zichtbaar voor zijn collega's en ook zijn klanten, regelmatig een glas whisky achterover. Als hij iets voor ons neerzette, prevelde hij er binnenmonds iets bij, wat verder niet verstaanbaar was.

In de 50 minuten voor het bestelde op tafel kwam, hebben we regelmatig het plan opgevat om opzichtig richting keuken te kijken, op hoge poten de verantwoordelijken ter verantwoording te roepen of onopvallend op onze knieën het restaurant te verlaten.

Binnenkomende klanten werden door de man naar hun tafel gewezen, alsof hem net een ernstig bericht had bereikt. In een onmeetbare fractie van een seconde sloeg de stemming van de binnenkomers om van "Hoi, we gaan uit eten!" naar "We hadden beter thuis kunnen blijven".

Er waren overigens maar weinig gasten aanwezig. De gasten die er waren, waren gespeend van elk teken van enthousiasme. Zelfs twee kinderen bleven muisstil.

Maar daar werden onze schalen met heerlijkheden dan aangedragen. De schaal van Isis droop van de satésaus en liet een spoor op de vloer na, een spoor dat gedurende ons verblijf bleef liggen. Haar saladegarnituur was identiek aan de salade die we erbij kregen en dus overbodig. De afmeting van mijn tournedos was inderdaad omgekeerd evenredig met zijn prijs. Medium was meer done dan medium.

Pluspunten: de wijn was wel lekker en er zaten verse pepertjes in de pepersaus. En de menukaart plakte niet.

Rekening: 54 euro. Fooi: 2 euro.