De dans

Je leeft en je wilt dansen. Maar het waait, het stormt. Je hebt al je energie nodig om je staande te houden in de storm. Je wacht op een windstil moment, zodat je kunt laten zien wat jouw dans is. Maar ondertussen loop je voorovergebogen in de storm, laat je lichaam heen en weer slingeren in wervelwinden, duik je ineen of strek je je armen in een poging de kracht van de storm in je voordeel te laten werken. Na jaren verhef je het vechten tegen de storm tot kunst. Je leert alle trucjes kennen om met wervel- en rukwinden om te gaan. De frustratie dat er geen moment van windstilte komt om je danskunsten te tonen, verdwijnt langzaam naar de achtergrond.
Dan nadert het einde van je leven. Dat windstille moment is nooit gekomen. Maar als je terugkijkt op je leven, dan zie je het. Je hebt je hele leven gedanst.