Fluctucratie

Democratie is een groot goed. Hoewel Amerika er niet altijd in slaagt het Europese ideaal te verkopen aan minder geciviliseerde staten, is iedereen het er wel over eens dat democratie in ieder geval een poging is om macht op een eerlijke manier te verdelen.

Maar is democratie de beste manier om een samenleving te organiseren? Welke organisatiestructuur zou een grote groep mensen aannemen, als die niet beïnvloedt wordt door democratische verkiezingen aan de ene kant en dictatoriale neigingen aan de andere kant? Welke structuur zou de groep als geheel tevreden stellen, met de minste kans op muiterij en de grootste kans op overleving?

De manier waarop rijkdom verdeeld is zal de mate van tevredenheid het meest bepalen. Ongelijke verdeling leidt misschien tot grotere tevredenheid van de rijke individuen, maar vergroot de kans op muiterij door arme individuen. Voor de overleving van de groep als geheel is daarom een eerlijke verdeling van de rijkdom nodig, die alle individuen min of meer tevreden stelt. Het valt daarom te verwachten dat stabiele groepen leiders zal kennen die links geöriënteerd zijn, dus sociaal ingesteld, en hun macht niet misbruiken om zichzelf te verrijken maar om rijkdom evenredig te verdelen.

In elke samenleving bevindt zich een groep "linksen" en een groep "rechtsen". Uit recent onderzoek blijkt dat politieke voorkeur in het brein verankerd ligt en iemands voorkeur zelfs via een hersenscan ontdekt kan worden. De evolutie heeft blijkbaar bedacht dat beide groepen nodig zijn om overleving te waarborgen.

Rechtse individuen, die een broertje dood hebben aan sociale bemoeienis en het liefst met eigen initiatief materiële rijkdom willen vergaren, doen het uitstekend als verzamelaars en jagers. Hun gedwongen donatie van het vergaarde spul aan de groep is de tol die ze betalen om van andere voordelen van de groep gebruik te kunnen maken.

Maar democratie gooit alles omver. De natuurlijk ontstane groepsstructuur, links aan de macht en rechts als de werkpaarden voor de groep, wordt overruled door een kunstmatige ingreep. Net als de socialen kiezen de rechtse verzamelaars en jagers hun evenbeeld uit om de groep te leiden en als zij in de meerderheid zijn, bijvoorbeeld wanneer het de groep economisch niet voor de wind gaat en er meer verzamelaars en jagers ontstaan zijn, zullen de sociale leiders worden ingewisseld door hun egoïstische tegenpolen. Het gevolg is een onevenredige verdeling van de rijkdom en het verontachtzamen van hulpbehoevende individuen. Ziekte en muiterij liggen op de loer en het voortbestaan van de groep wordt bedreigd. Wanneer de situatie te idioot wordt of wijfelende individuen links worden als genoeg rijkdom is verzameld, zullen de linksen weer in de meerderheid komen en kunnen na verkiezingen de herstelwerkzaamheden voor de groep weer beginnen. Zo leidt democratie tot "fluctucratie", een onefficiënte wisseling van de wacht.

Een oplossing voor dit chaotische patroon zou kunnen zijn om de regeringsperiode van een zittende regering te verlengen, als bepaalde indicatoren aangeven dat de gekozen strategie de groep als geheel dient (economie, milieu, veiligheid, gezondheid, onderwijs, tevredenheid).