Politiek en politici

Politiek moet je niet aan politici overlaten. Politiek vergt een wetenschappelijke aanpak, niet een bevooroordeelde benadering. Niet links, niet rechts en niet recht door zee. Ronald Plasterk, moleculair bioloog, komt met interessante frisse ideeën en dat is inherent aan zijn wetenschappelijke brein.

Veel politici halen hun inspiratie uit een huis-, tuin- en keuken logica. Maar politiek is toegepaste wetenschap, multidisciplinair. Er is maar één goede oplossing voor een politiek probleem en dat is de meest doordachte.

Tot overmaat van ramp laten we het volk uitmaken wie ons mag regeren. Dé manier om demagogen, goedkope meningen en kortetermijnoplossingen vrij baan te geven. Je kunt niet van iedereen verlangen te weten hoe alle vorken in de stelen zitten. Toch vragen we aan de leek aan te wijzen wie de complexe problemen mag oplossen. Dat doen we omdat het alternatief voor democratie de dictatuur is en dat willen we nou ook weer niet.

Goed doordachte maatregelen zijn vaak niet populair omdat ze de achterban niet onmiddellijk bevredigen. Voordat het nieuwe beleid zoden aan de dijk zet zijn er alweer verkiezingen en wordt de langetermijn strateeg genadeloos afgestraft.

Om ervoor te zorgen dat verkiezingsuitslagen minder ruis bevatten van leken, zou het een idee zijn de stem van iemand te vermenigvuldigen met zijn IQ. Een stem van iemand met een IQ van 97 telt voor 0,97 stem mee, een IQ van 135 levert 1,35 stem op.

Ik vraag me af hoe een verkiezingsuitslag verandert als we het IQ meetellen. Dit kan redelijk eenvoudig worden getest. Welke partij zou verliezen en welke zou winnen?

Een nog beter alternatief voor het IQ is het PQ, Politiek Quotiënt. Stel wat dieptevragen over de grootste issues in de politiek aan de stemmer. Zo wordt heel snel duidelijk of zijn stem gebaseerd is op gedegen vooronderzoek, of belegen vooroordeel.