Leve de uitvinder

Gedurende mijn hele kindertijd was er bij ons in de buurt een hoop gezaag en getimmer te horen vanuit een schuurtje in een achtertuin. Volgens mijn moeder werd daar aan een uitvinding gewerkt. Het waren vader en zoon Van Woensel, twee grijze mannen met Einsteiniaans haar. Jarenlang werkte ze in het diepste geheim aan een onbekende uitvinding. Ik had eens een binnenband van een vrachtwagen gevonden en met die enorme band speelden we op straat. De band werd bijna van ons afgepakt door het uitvindende duo, omdat het rubber zo goed van pas zou komen. De zoon zag echter op tijd in dat onze kinderpret van groter belang was dan de tijdwinst die het zou opleveren voor hun uitvinding.

Jaren later werd Van Woensel beroemd door hun uitvinding: de automatische garnalen-pel-machine. Hun uitvinding brak door toen er salmonella geconstateerd werd in garnalen, die toen nog thuis met de hand gepeld werden. Hun levenslange geploeter in een benauwd klein schuurtje werd eindelijk beloond met een rijke oude dag.

Daar heb ik veel bewondering voor. Toch werkt het ook enigszins op de lachspieren. Dat komt denk ik omdat hun uitvinding geen antizwaartekrachtsmachine, tijdreiscapsule of teleportatiemodule was, maar zoiets banaals als een garnalenpeller.

Er is een website waar je kunt smullen van allerlei vreemde uitvindingen:

Patently Silly