Jehova's Getuigen

Vanochtend was het weer zover. Jehova had wat getuigen onze kant op gestuurd.

Door het deurraampje zag ik een ongelofelijk lekker ding staan en pas bij het opendoen besefte ik dat het Jehova's getuigen waren. Best knap om door middel van je kleding en kapperskeuze het Woord al uit te dragen.

Het ongelofelijk lekkere ding was in de 20, schat ik. Naast haar stond de woordvoerdster en die was in de 40. Haar intro was nogal gek: "Misschien denkt u wel eens na over waar mensen heen gaan na hun dood?"

Ik zei dat ik dacht dat zij Jehova's getuigen waren en ze moesten dit schoorvoetend beamen. "In dat geval is de zaak bekeken", zei ik. "Ik ben iemand die al te ver afgedwaald is om nog gered te kunnen worden. Ik heb zo m'n eigen filosofietjes. Ik ben me d'r eentje."

Ik begon in een veel te snel tempo een onsamenhangend relaas waarin ik al mijn filosofietjes tot één samenhangend wereldbeeld probeerde samen te smeden. Darwin met z'n vinken kwam langs, chromosomen, mitochondriën en zwarte Eva. "Misschien is er wel geen God en een schepping", zei ik, "maar is er alleen maar God. En bestuderen theologen en wetenschappers wel een en hetzelfde". "Want", ging ik veel te gedreven verder, "jullie zien de wereld die mooi en bijzonder en complex is en proberen dat te verklaren door een wezen te poneren dat nog mooier, bijzonderder en complexer is. Dat is geen verklaring, daarmee verschuif je het probleem alleen maar". "Ja, maar dat is de manier waarop wij geloven", antwoordde de 40-jarige. Dat kon geen serieuze reactie op mijn bijna geniale, door de jaren heen uitgekristalliseerde wijsheid zijn dat ik voor hen tentoonspreidde. Ik moest nog een tandje hoger gaan.

"Hoe zit het dan met andere religies op andere werelddelen? Zijn die mensen dan allemaal dwalende?" "Jezus is daar heel duidelijk in", zei de 40-jarige, "hij respecteert die mensen wel, maar hij zegt ook dat ze ongelijk hebben". "Ja, maar de profeten van die andere religies zeggen dat ook over het christelijke geloof. Dus wie heeft er nou echt gelijk?" "In de Bijbel stonden profetieën die later ook zo uitkwamen", was het antwoord, "dus dan moet alles in de Bijbel wel kloppen."

"Intelligent Designers in Amerika proberen de Bijbelse schepping te bewijzen door op zoek te gaan naar bewijzen in de natuur. Maar wetenschappers weten dat dat een heel slechte manier van wetenschap bedrijven is. Je kunt altijd bewijzen vinden die passen in je wereldvisie. Maar Darwin zocht en vond verklaringen voor de raadselen die de natuur hem voorschotelde en zijn theorieën zijn later bekrachtigd door onderzoek van het DNA, wat in zijn tijd nog niet bekend was". "Misschien", ging ik verder, "is de wereld zelf wel een Bijbel die we moeten lezen en doen we God onrecht aan door dit niet te doen en in plaats daarvan de papieren, door mensenhanden gemaakte, Bijbel te vereren." "Maar de Bijbel is ook door God geschreven want hij inspireerde de mensen die het schreven", zei de 40-jarige. Maar gelukkig kwam de 20-jarige mij te hulp: "Dat er delen van de evolutietheorie niet bewezen zijn, wil niet zeggen dat de evolutietheorie niet bewezen is". Hoera! Ik begon land te winnen, net als zo'n 400 miljoen jaar geleden.

"Geloven jullie ook dat de aarde 8000 jaar oud is?", vroeg ik. "Nee", zei de 40-jarige, "de aarde is misschien wel miljarden jaren oud maar op een gegeven moment kwam God langs en schiep alles". Ik stond met m'n mond vol tanden. Het was zo makkelijk geweest om die onhoudbare stelling van 8000 jaar af te kraken, maar het is lastiger schieten op een religie die z'n opvattingen voortdurend wijzigt. Want volgens mij druisde haar uitspraak in tegen de statuten van Jehova's getuigen: wie of wat heeft de aarde geschapen als God er eerst nog niet bij was? Maar toch. Haar uitspraak was alweer een flink eind in de richting van de Waarheid.

Ik wenste hen veel geluk en schudde handjes. Ze liepen weg. Ze hadden net kennis gemaakt met een nog veel gestoorder exemplaar van Darwin's getuigen.