Old school interactiviteit

Interactiviteit is niks geen moderne frats. Interactie met de kijker of luisteraar bestond al in de jaren zeventig van de vorige eeuw.

Zo had je het televisiespelletje Teleraadsel van de Tros. In de studio stond een rode telefoon die je kon bellen... als je het nummer maar wist. Waarschijnlijk begon dat nummer met 035, het netnummer van Hilversum, maar om dat zeker te weten moest je met lippenstift markeringen op je kostbare beeldbuis zetten. De kijker werd eerst uitgebreid gerustgesteld dat de lippenstift absoluut geen schade teweeg kon brengen. Eenmaal overtuigd kon je bijvoorbeeld een dartbord overtrekken, zag je in een volgend beeld de pijltjes en wist je weer een paar getallen. Leuk! Totdat bleek dat de fabrikant van uitgerekend jouw lippenstift erg z'n best had gedaan op een long lasting painted smile. De lippenstift was bijna niet te verwijderen van de gloednieuwe kleurentelevisie met ultrasone afstandbediening.

Ik was zo'n elf jaar oud en weet er niet veel meer van. Zo vraag ik me af wat de prijzen waren die je kon winnen. Vast een AEG roestvrijstalen bovenlader of een stofzuiger die veegde, klopte en zoog.