De chauffeurs van Connexxion

Een jaar geleden in het nieuws: Chauffeur van Connexxion schiet op man. Voor de verstokte autorijder: Connexxion is een busmaatschappij. De chauffeur raakte zó gefrustreerd door een verkeersruzie dat het met kogels bewerken van zijn opponent een logische keuze was.

Een incident? Isis moet dagelijks met de bus van en naar het werk en zou er meer van moeten weten. En inderdaad: waar gevuurd wordt is rook. Want regelmatig wordt zij getracteerd op staaltjes van onverdraagzaamheid en vreemdelingenhaat.

Zo zat ze twee weken geleden in de bus en belde met haar nichtje. Ze praatte expres zachtjes, maar nog niet zachtjes genoeg vond de chauffeur. "Kunt u ophouden met bellen? U bent de passagiers tot last en mij zeker! En zo te horen is het gesprek niet belangrijk, dus ophangen!" Isis, met stomheid geslagen, onderbrak haar gesprek. In de algemene voorwaarden van Connexxion konden we later niets terugvinden over bellen in de bus. Is het juist niet een voordeel van het openbaar vervoer dat je de krant kunt lezen en kunt bellen? Okee, je mag geen geluidsoverlast veroorzaken, maar babbelen met een medepassagier mag wel en zal toch twee keer zoveel overlast geven. En hoe kon de chauffeur bepalen of het gesprek belangrijk was? Omdat het over koetjes en kalfjes ging? Zo'n gesprek kan bijvoorbeeld heel troostend zijn voor een terminale patiënt.

Nog een voorbeeld, een paar maanden geleden. Bij de halte staat een typische asielzoeker. Een jongeman zo zwart als 85% pure chocola. Maar redelijk goed ingeburgerd, want hij spreekt enkele woorden Nederlands, heeft een vouwfiets en een bus-abonnement. Als de busdeur opengaat, maakt hij een gebaar dat hij achterin zal instappen om z'n vouwfiets alvast in de daarvoor bestemde middenruimte te stallen. De chauffeur, een vrouw, begint hem onmiddellijk op onvriendelijke toon toe te snauwen dat hij eerst moet stempelen. Als hij zegt dat hij vorige keren wel eerst achterin moest instappen (lijkt me logistiek ook wel het meest efficiënt: voorin instappen betekent je vouwfiets voor enkele momenten onbeheerd op de stoep laten staan), begint ze hem in hoog tempo, onmogelijk voor de asielzoeker om te volgen, de les te lezen. "Dat kan me niets schelen dat je dat al eerder hebt gedaan, ik wil het zo en regels zijn regels, dat heb je maar te begrijpen, maar dan moet je eerst maar eens fatsoenlijk Nederlands leren." Uiteindelijk mag de jongen toch instappen. Opvallend aan het gedrag van deze chauffeuse was dat haar woede-uitbarsting plotseling ontstond. Daarvoor en daarna was ze vriendelijk tegen haar -blanke- passagiers.

Afgelopen week. Opnieuw de asielzoeker van pure chocola. Dit keer een mannelijke chauffeur. De asielzoeker wil instappen, maar de chauffeur verbiedt het hem. "Met die vouwfiets kom je er niet in", zegt hij. Opnieuw die snauwerige toon. "Het is veel te druk in de bus, je komt er niet in". Verbaasd kijken de passagiers om zich heen. De bus bevat 15 passagiers. Overal is plek. De vouwfiets is een pakketje van 1,2 meter bij 75 cm. Maar de chauffeur sluit de deuren en rijdt door.

Wij denken dat Connexxion niet goed met z'n personeel omspringt. Het humeur van de chauffeurs is tot een absoluut en ijskoud nulpunt gedaald. Er zijn gelukkig uitzonderingen op de regel. Chauffeurs die passagiers toelachen en er een feestje van maken. Meestal zijn dat startende chauffeurs, nog niet verzuurd, of gepensioneerde chauffeurs, niet meer zuur te krijgen.

Afgelopen weekend hebben we van alledrie deze incidenten een klacht ingediend op de Connexxion website. We wachten met spanning een reactie af.

Links:
Chauffeur Connexxion schiet op man
Balen van Connexxion