De aanstaande walvis-metamorfose

Oceanologen hebben nieuwe aanwijzingen gevonden voor een bizarre veronderstelling die al enige jaren fluisterend de ronde doet binnen deze beroepsgroep.
Walvissen (baleinwalvissen om precies te zijn) lijken een sterke verwantschap met mensen te hebben, op een manier die niemand voor mogelijk hield.

De levenscyclus van de baleinwalvis, ongeveer honderd jaar, lijkt onderdeel te zijn van een veel grotere cyclus, die enige duizenden jaren in beslag neemt. Gedurende een kort moment in een periode van 2.500 jaar vindt een metamorfose plaats van dit zeezoogdier, zoals bepaalde tropische bloemen slechts één keer in duizend jaar tot bloei komen. Tijdens dit ongelooflijke zeldzame moment transformeert de baleinwalvis, zwemt naar de kust, en brengt tussen de 50 en 100 mensen voort in volwassen vorm die in staat zijn zelfstandig aan land te komen. Mens en walvis zijn daarmee feitelijk twee vormen van één organisme. Zonder toevoer van nieuwe mensen is de mensheid gedoemd ten onder te gaan, omdat onze vruchtbaarheid van generatie op generatie afneemt.

Er waren al langer aanwijzingen van verwantschap tussen mens en walvis. De bouw van ons oor komt bijvoorbeeld sterk overeen met dat van de walvis en ook zijn er diepe emotionele banden; wie is er nooit ontroerd geraakt door de zang van dit dier? Verder geeft het een verklaring voor de bevolking van afgelegen eilanden in een tijd dat zeevaart niet bestond.

De strandende walvissen van dit moment kunnen een aanwijzing zijn dat een nieuwe metamorfose en een geboortegolf van oceaanmensen op komst is.