Touched by God

65 miljoen jaar later lopen tweepotige zoogdieren rond op aarde. Het bijzondere aan deze wezens is dat ze het verleden kennen en beseffen dat zo'n ramp zich ook in de toekomst kan voordoen. Ze vinden apparaten uit waarmee ze de hemel afscannen naar 'near-earth objects', potentiële potentaten die qua grootte en koers mogelijk ooit op aarde kunnen botsen. Inmiddels zijn zo'n 838 van dergelijke objecten waargenomen, groot genoeg om een wereldwijde ramp te veroorzaken. 103 ervan worden extra in de gaten gehouden, omdat ze mogelijk op de aarde kunnen terechtkomen. In theorie zijn er zo'n 100.000 objecten met een doorsnee van minimaal 140 meter. Mochten we een groot object vinden dat op ons in zal slaan, dan kunnen we de koers ervan veranderen door er een raket met kernlading heen te sturen en het in de buurt ervan laten exploderen.

Op vrijdag de 13e april 2029 zal Apophis, een asteroïde met een doorsnee van 320 meter, zo rakelings langs de aarde scheren (zo'n 30 km) dat het dichterbij de aarde is dan veel van de commerciële satellieten. De asteroïde zal met het blote oog zichtbaar zijn in Europa wanneer het over onze hoofden scheert. Zou deze klomp steen wel inslaan (wat het net niet zal doen), dan zou dat een kracht hebben van 850 megaton, bijna 60 keer sterker dan de ramp in Tunguska en 114.000 keer sterker dan de bom op Hiroshima. De inslag zou ergens plaatsvinden op het oostelijk halfrond, Nederland behoort dus tot de mogelijkheden...


Note: op het moment van posten wordt er bij mij aangebeld door een man die mij via de intercom laat weten graag te willen praten over God en hoe Hij denkt over wat er in de wereld gebeurt. Ik ben dus even aangeraakt door God. Ik heb gezegd dat hij z'n foldertje in de bus kan gooien. Geen idee wat voor een foldertje dat is, maar ik zal er een blog over schrijven.
6 Reacties:
Jehovah-getuigen zeker...
Er zijn mammoeten of andere beesten gevonden op de Noord of Zuidpool met tropische planten in hun maag, hoe kan dat? Het vermoeden is dat de aardas een keer gekanteld is, waardoor die oerbeesten uitgestorven zijn.
Ik geloof wel in die theorie. Tenminste, niet dat de aardas kantelt, maar dat de aardkorst in z'n geheel kan verschuiven, bijvoorbeeld omdat de ijsmassa's rond de polen (en dan vooral de zuidpool) acentrisch worden en zoveel momentum geven dat de aardkorst opschuift. Een theorie van Charles Hapgood. Ook Albert Einstein geloofde het, dus dan zit het wel snor.
Ik heb meer vertrouwen in een andere theorie, namelijk dat de stand van de aardas is gewijzigd in historische tijden, namelijk zo ongeveer 1,500 jaar v.Chr.
Dat zou het gevolg zijn van de komst van Venus in ons zonnestelsel. Rond die tijd is Venus, dat voordien een soort komeet was, ingevangen en in een baan rond de zon gekomen. Na bijna met de Aarde in botsing te zijn gekomen. Die bijna-botsing heeft de verschuiving van de aardas veroorzaakt, evenals de omdraaiïng van de polariteit van het magnetisch veld om de aarde. De eerste 800 jaar was de baan van Venus zeer onregelmatig. In het jaar 647 v. Chr was er opnieuw een bijna botsing, dit keer met Mars. Daarna is het allemaal wat rustiger en stabieler geworden.
Interessant. Maar ik kan hier niets of heel weinig over vinden. Welke website gaat hierover? 1500 jaar voor Christus lijkt me wel heel recent. Zo'n ramp moet zijn opgeschreven door de mensen die toen leefden, welk volksverhaal zou dat kunnen zijn? Volgens Wikipedia was de laatste omkering van het aardmagnetisme 780.000 jaar geleden.
Venus draait tegengesteld om z'n as, wat wel zou kunnen wijzen op een heikel moment ergens in het verleden.
Een beetje google geeft heel veel resultaat. Een aardige samenvatting van deze theorie vind je op http://www.kronia.com/library/journals/stable.txt
Nog eentje: www.unmuseum.org/velikov.htm.
De theorie van Velikovsky verklaart inderdaad allerlei rampspoed(jes) die in de Bijbel en andere oude geschriften staan. Onwaarschijnlijk is dat Venus uit Jupiter zou zijn ontstaan, omdat Jupiter een gasplaneet is en Venus niet. Ook het feit dat Venus in dezelfde schijf draait als de andere planeten en in dezelfde richting wijst meer op een echte planeet in plaats van een ingevangen komeet.
Het aantal kraters op Venus is enorm en wijst ook op een lange geschiedenis.
De Hindoe's en Babyloniërs hadden het al over Venus, dus ver voor het jaar 1500 v.Chr.
Isaac Asimov zei dat hoewel Velikovsky het niet bij het rechte eind had, hij wel de discussie heeft geopend over de stabiliteit van ons zonnestelsel.
Het allerergste vind ik dat ik niks kon vinden over deze theorie in Google, terwijl het boek Werelden in botsing gewoon in mijn boekenkast staat en ik dit boek van jou gekregen heb! Niet alleen liefde, ook Google maakt blind!
Een reactie posten
<< Home