De 3e van D'66

Gisteravond keek ik naar Nova. Daar was Simone Kuiter te zien, de derde kandidaat lijsttrekker van D'66. Ik was blij verrast. Ze werd geïnspireerd door een spirituele ervaring die ze een paar jaar geleden kreeg in haar tuin. Vanaf dat moment was de wereldvrede haar streven en een lijsttrekkerschap van D'66 er het logische gevolg van.

Ik verbaasde me erover dat zulke 'fools on the hills' blijkbaar kunnen gedijen in het politieke klimaat. In ieder geval in het klimaat dat D'66 omringt. Dat pleit voor D'66.

Ik begrijp haar. Ik heb zelf ook eens een spirituele ervaring gehad, waarin je overvallen wordt door een gevoel van eenheid, compleetheid, geluk en een idee van ''t zit wel goed'. Je maakt even contact met de eeuwigheid en de stoffelijke elementen waaruit die eeuwigheid bestaat (universum, de natuur). De waan van de dag is volledig opgelost. Hoe je het ook went of keert, vanaf dat moment ben je vriendjes met de natuur en is alles wat je doet of zegt gerelateerd aan dat absolute beginsel. Een ideaal uitgangspunt voor politieke stellingname.

Maar vanmorgen besefte ik dat er een heksenjacht op komst is. De politieke vijanden van Simone Kuiter en de journalisten zullen haar villen, stenigen, met pek en veren in een kruiwagen door de stad rijden. Nu heeft ze nog even adempauze, met Verdonk en Rutte als bliksemafleiders. Maar owee... volgende week of zo, dan vangen de jachthonden haar geurspoor op. Dan is het gedaan met haar droom. Read my trembling lips. Want we leven in de spirituele middeleeuwen.

Gelukkig heeft ze activiteiten naast de politiek.